F Review: Εγώ, ο Απαισιότατος 2 - Despicable Me 2 - FilmBoy Review: Εγώ, ο Απαισιότατος 2 - Despicable Me 2 - FilmBoy
  • Latest News

    Review: Εγώ, ο Απαισιότατος 2 - Despicable Me 2



    Ας το παραδεχτούμε...δεν έχουμε δει μέχρι στιγμής κάποιο animation που να έχει ξεχωρίσει μέσα στη φετινή χρονιά...τουλάχιστον όχι από τα mainstream αμερικάνικα.

    Τα Escape From Planet Earth, Turbo και Planes ...όπως ήρθαν έφυγαν, , τα The Croods και Epic όσο αξιόλογα κι αν αποδείχτηκαν στο τεχνικό κομμάτι του animation ...άλλο τόσο διακατέχονταν από σεναριακές κλισέ συμβάσεις μιας καθαρά παιδικής ταινίας και όσο για το Monsters University βάδισε στα επίπεδα του περσινού Brave, με την Pixar να προσπαθεί αλλά να μην φτάνει τα επίπεδα στα οποία μάς είχε συνηθίσει μέχρι και το Toy Story 3 (2010).

    Έχουμε επίσης αναφερθεί πολλές φορές στο πόσο περιμένουμε από την τριπλέτα των Despicable Me 2, Cloudy with a Chance of Meatballs 2 και Frozen να κλείσουν κάπως καλύτερα τη χρονιά, όντας εξαιρετικά υποσχόμενα από τα trailer τους.

    Τα στούντιο της Universal Pictures και η Illumination Entertainment μπήκαν γερά στο παιχνίδι πριν από τρία χρόνια με το υπερεπιτυχημένο Despicable Me  που μας σύστησε τον πιο συμπαθητικά ...αντιπαθητικό κακό που έχουμε δει ποτέ σε animation, τρία χαριτωμένα κοριτσάκια με την Agnes να λιγώνει ακόμα και Τσετσένο αυτονομιστή και φυσικά τα θεότρελα Minions στα οποία δεν γινόταν να μην εθιστείς ...και να μην είσαι ακόμα εθισμένος! ("Παπόι, παπόι!")

    Πέρα από τη διασκέδαση ήταν και μια ομολογουμένως καλοφτιαγμένη, έξυπνη και συγκινητική ταινία για όλες τις ηλικίες που δικαίως έκανε επιτυχία, οδηγώντας στο αναμενόμενο sequel τρία χρόνια αργότερα.

    Το πρώτο Despicable Me έκλεινε ιδανικά την ιστορία, με έναν Gru να γίνεται καλός και τα κορίτσια να υιοθετούνται και να βρίσκουν επιτέλους οικογενειακή θαλπωρή.

    Υπήρχε τελικά λόγος για ένα sequel και προς τα που θα μπορούσε να προχωρήσει η ιστορία για να μην έχουμε μόνο ένα sequel-αφορμή για spin-off των Minions;


    ΥΠΟΘΕΣΗ

    Ο Gru (Steve Carell, The Incredible Burt Wonderstone) ζει πλέον μια φιλήσυχη ζωή, βγάζοντας τα προς το ζην από την παρασκευή ...μαρμελάδων, με τη βοήθεια του σταθερού του συνεργάτη και φίλου Dr. Nefario (Russell Brand, Rock of Ages) και των θεότρελων, μικροσκοπικών Minions.

    Παράλληλα κάνει ό,τι μπορεί για να κρατάει χαρούμενες τις κόρες του Edith (Dana Gaier), Margo (Miranda Cosgrove) και Agnes (Elsie Kate Fisher), στα γενέθλια της οποίας καταλήγει να φτιάχνει φουσκωτούς μονόκερους και να ντύνεται ...νεράιδα προκειμένου να κάνει χαρούμενα όλα τα παιδιά.



    Στο ενδιάμεσο κάποιος κλέβει μια επικίνδυνη χημική μεταλλακτική ουσία με τη βοήθεια ενός γιγάντιου μαγνήτη κάτι που θα εντοπιστεί από τους ανθρώπους της Anti-Villain League.

    Η παγκόσμια μυστική οργάνωση Anti-Villain με αρχηγό τον Silas Ramsbottom (Steve Coogan, What Maisie Knew) ειδικεύονται στο να εξολοθρεύουν τα μεγαλομανή, κατακτητικά σχέδια των κακών και έτσι θα στείλουν την πράκτορα Lucy (Kristen Wiig, Friends With Kids)  για να φέρει τον Gru με το ζόρι και να τον πείσουν να χρησιμοποιήσει τις ικανότητες του και τις γνώσεις του πάνω στους κακούς, για να καταφέρουν να βρουν ποιος έκλεψε την ουσία.

    Ο Gru θα ξαναμπεί στο παιχνίδι με τη βοήθεια της Lucy και θα ζήσει ξανά μια συναρπαστική ζωή, μετατρέποντας τον εαυτό του από κατάκοπο σε ...κατάσκοπο, με τις πρώτες υποψίες να πέφτουν στον ιδιοκτήτη εστιατορίου Eduardo Perez (Benjamin Bratt, La Mission) ο οποίος του θυμίζει έντονα έναν παλιό του γνώριμο, τον κακό El Macho.

    Και να ήταν μόνο αυτό.
    Πάνω από το κεφάλι του έχει και τις κόρες του οι οποίες τον πιέζουν να βγει σε ραντεβού και να βρει σχέση την ίδια ώρα που η μεγαλύτερη Margo έχει μπλέξει με τον ψωνισμένο ερωτύλο Antonio (Moisés Arias) που τυγχάνει και γιος του Eduardo Perez.

    Θα καταφέρει ο Gru να σώσει τον κόσμο, να απομακρύνει τη Margo από τις ...κακοτοπιές, να βρει τη γυναίκα που του ταιριάζει και παράλληλα μια ιδανική μαμά που τόσο αποζητάει-ειδικότερα-η Agnes;


    ΔΙΑΒΟΛΙΚΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟ

    Περισσότερη περιπέτεια, γκάτζετ, κυνηγητά και κρυφτούλι είναι τα πρώτα που σου έρχονται στο νου για το sequel του "Εγώ, ο Απαισιότατος".

    Κρατώντας το ίδιο επιτελείο σκηνοθετών ( Pierre Coffin και ο συν-σκηνοθέτης του Lorax, Chris Renaud)  αλλά και σεναριογράφων (Ken Daurio, Cinco Paul) ήξερες πως θα δεις άλλα 90 λεπτά ασταμάτητης δράσης και απολαυστικού χιούμορ με εξαιρετικό animation και χρώματα.

    Σεναριακά υπάρχει μια προσπάθεια εξέλιξης των χαρακτήρων, με τον Gru να είναι πλέον καλός σαν άνθρωπος και στοργικός σαν πατέρας αλλά να δυσκολεύεται ακόμη με τις γυναίκες (παρατηρούμε πάλι τα πετυχημένα φλασμπάκ στην παιδική του ηλικία) ενώ τα κορίτσια νιώθουν κι εκείνα παράλληλα την έλλειψη μιας γυναίκας ως μητρικού ρόλου, φτάνοντας στο σημείο να φτιάχνουν ιντερνετικά προφίλ του Gru σε site γνωριμιών.



    Οι φωνές ήταν και πάλι εξαιρετικές αποδεικνύοντας το ταλέντο των ηθοποιών, αφού σου είναι αδύνατο να φανταστείς πως πίσω από τον γέρο και κακάσχημο Dr Nefario κρύβεται ο Russell Brand και από τον παχύσαρκο, χοντρόπετσο Μεξικανό El Macho, ο Benjamin Bratt (αρχική επιλογή ο Al Pacino).

    Ξεχώριζε και πάλι ο Steve Carell με την παράξενη προφορά και τις απότομες εναλλαγές τραβήγματα ενώ οι καινούριοι χαρακτήρες όπως η μουρλέγκω και σπασμωδική στις κινήσεις αλλά γλυκιά πράκτορας Lucy της Kristen Wiig και ο γλειώδης επιδειξιομανής Eduardo Perez, πρόσθεσαν επιπλέον καρτουνίστικο γαρνίρισμα με την ιδιοσυγκρασία τους.

    Η Agnes παραμένει αξιολάτρευτα λιγωτική με τα γουρλωμένα της μάτια, την εξυπνάδα, χαριτωμενιά και παιδική φαντασία της ενώ η ανάγκη της για μητέρα και η προσπάθεια του Gru να αποφύγει ...τα αποτυχημένα ραντεβού προσφέρουν μια-δυο διασκεδαστικές σκηνές (η ανάγνωση του ποιήματος και η προσπάθεια του Gru να δικαιολογήσει την απουσία του από το σπίτι για να αποφύγει ...το προξενιό!).

    Οι εφευρέσεις όπως το κραγιόν λέιζερ και το αμάξι-υποβρύχιο θα σου θυμίσουν James Bond, η μεταμόρφωση των Minions παραπέμπει σε Gremlins ενώ κάπου ενδιάμεσα θα δεις και μια...τσιτωμένη κότα στρουμπουλή, μια κάτασπρη πουλάδα στο ρόλο απειλητικού δολοφόνου-φύλακα! ("κάτι δεν πάει καλά με αυτό το κοτόπουλο").

    Για τα Minions...δεν το συζητάμε!

    Είναι φως φανάρι πως το Despicable Me 2  κατά ένα μεγάλο μέρος δημιουργήθηκε για να δώσει στο λαό αυτό που αποζητούσε περισσότερο.

    Όπως και με τον Scrat των Ice Age που από ταινία σε ταινία μεγάλωνε την παρουσία του, έτσι και εδώ υπάρχουν σημεία που νομίζεις ότι ξεχάστηκε η πλοκή και παρακολουθείς μικρού μήκους περιπέτειες των Minions.

    Παραπέμποντας στον βωβό κινηματογράφο και τη σλαπστικ κωμωδία, μεταμφιεζόμενα συνεχώς, μιλώντας ένα ακατανόητο καρτουνίστικο τουρλουμπούκι από διάφορες γλώσσες, ξενοιάζοντας στις παραλίες, φοβούμενα τους μυστικούς επισκέπτες, κάνοντας καγκουριές με το αμάξι, φανταζόμενα ειδυλλιακούς έρωτες και κάνοντας εθιστικά σπαστικούς ήχους ("bee-do, bee-do, bee-do") ...αν βγαίνοντας από την αίθουσα δεν τα μελετάς ...τότε ή τυφλός ή κουφός ή και τα δύο θα πρέπει να είσαι.



    Αυτή τη φορά μάλιστα θα τα δεις να τραγουδάνε από YMCA (ασορτί με γκέι μουστάκα και ινδιάνικα καπέλα) μέχρι και την 90's χιτ μπαλάντα "I Swear" από τους All 4 One...στα ιταλικά...και ντυμένοι στα άσπρα με πράσινο φόντο!

    Περιττό να πούμε πως είτε καταλάβεις για ποιο κομμάτι πρόκειται είτε όχι ...απλά πεθαίνεις σε εκείνο το σημείο!


    ΠΡΑΓΜΑΤΙ...ΑΠΑΙΣΙΟΤΑΤΟΣ

    Στην προσπάθεια να αναδειχτούν τα Minions, οι υπόλοιποι χαρακτήρες παραμερίζονται και λείπει ένα κομμάτι της ταινίας από το ορίτζιναλ που χάρισε καρδιά και συγκίνηση.

    Κάποιες υποϊστορίες και χαρακτήρες όπως η ιστορία με την Margo και τον ποζερά-μορφονιό δεν πάνε πουθενά και θα μπορούσαν να λείπουν, η Edith ήταν ανύπαρκτη ενώ υπάρχουν και κάποιες αδικαιολόγητες σεναριακές τρύπες και απότομες, βολικές μετατροπές των χαρακτήρων την κατάλληλη στιγμή (Dr Nefario) απλά και μόνο για να εξυπηρετηθεί το αναμενόμενο happy end.

    Τα προβλήματα  της πρώτης ταινίας γενικά παραμένουν και σε κάθε στιγμή κωμικής ευφυίας θα υπάρχουν άλλα τόσα που θα βαριέσαι.

    Τα μικρά σίγουρα θα το διασκεδάσουν με την δράση και το χιούμορ αλλά η αναμενόμενη εξέλιξη του σεναρίου προς κατασκοπική παρωδία είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί σε animation sequel (βλ. Cars 2) και φαντάζει εύκολη λύση.

    Στο φινάλε ειδικά υπάρχει ένα γύρισμα προς καθαρό action movie, με αρκετή βιντεογκεϊμίστική δράση και αλά Matrix κασκάντες που περισσότερο παραπέμπουν σε ενήλικη ταινία δράσης παρά σε παιδική ταινία...απλά οι σφαίρες αντικαθίστανται από...μαρμελάδα.


    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

    Περισσότερο περιπετειώδες από το πρώτο φιλμ αλλά χωρίς την καρδιά εκείνου, το Despicable Me 2 έμοιαζε περισσότερο με το αναμενόμενο πάτημα για το spin-off των Minions που θα δούμε σε δύο χρόνια.

    Παρ'όλα αυτά θα διασκεδάσεις με τους νέους χαρακτήρες, το χιούμορ την καρτουνίστικη αλαλούμ τρέλα που παραπέμπει στην εποχή που μεγάλωνες με Looney Tunes.

    Ανά σημεία είναι καλύτερο από το πρώτο αλλά σε γενικές γραμμές...δεν είναι και μάλλον θα το έκρινες ως ισάξιο.

    Όπως και να έχει, τα 90 λεπτά θα κυλήσουν νεράκι και σίγουρα πρόκειται για ένα από τα καλύτερα animation sequel που έχουν κυκλοφορήσει και αξίζει να μνημονεύεται μέσα στα καλύτερα της χρονιάς.

    Στις αίθουσες από 10 Οκτωβρίου.

    Υ.Γ.: Στην ελληνική μεταγλωττισμένη βερσιόν ακούγονται οι Γιάννης Ζουγανέλης, Σάκης Μπουλάς, Κατερίνα Γκίργκις, Ανδρέας Ευαγγελάτος, Ελένη ΒογιατζήΜυρτώ Ορφανάκου, Βασιλική Σούτη, Νίκος Νίκας, Δημοσθένης Χαλκιόπουλος και Τάσος Κωστής.


    Kostas Tsokos.

    • ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ
    • Facebook Comments
    Item Reviewed: Review: Εγώ, ο Απαισιότατος 2 - Despicable Me 2 Rating: 5 Reviewed By: Konstantinos
    Scroll to Top