Για όλους τους άλλους είναι ένα ταξίδι στο κόσμο μιας μικρής οικογένειας που βγάζει στην επιφάνεια ζητήματα που είναι απαγορευμένα για τις παραδόσεις και τη κουλτούρα τους.
Πιο απλά, οι αδερφοί Bratt μας δείχνουν τις διαμάχες της latin κοινωνίας όπου μεγάλωσαν, τίμια, χωρίς καμουφλάρισμα.
Όλη η ταινία είναι ο Benjamin Bratt ως ένα είδος πατριάρχη στη Mission district.
Όταν δε βρίσκεται στη δουλειά - οδηγός λεωφορείου – βοηθάει τους γείτονες και φροντίζει να τηρείται ο κώδικας τιμής στη γειτονιά, με τον οποίο ο ίδιος έμαθε να ζει.
Δυστυχώς, μέσα σε αυτό το κώδικα ελλοχεύει κι ένας ...
...απίστευτα μεγάλος θυμός, και διαβάζω ότι σε αυτό ο αμερικανός ηθοποιός τα καταφέρνει πολύ καλά.
Όντας χωρισμένος, έχει μια εξαιρετική σχέση με τον έφηβο γιο του (Jeremy Ray Valdez), μέχρι να μάθει ότι ο μικρός είναι gay.
Παρά τις φιλελεύθερες αξίες της πόλης του Σαν Φρανσισκο, η Mission district είναι γεμάτη από Λατίνους και η ομοφυλοφιλία δεν είναι μια από αυτές.
Η τρομερή αποκάλυψη βγάζει από το σκοτάδι τον κακό εαυτό του πατέρα και αντιδρά όπως ξέρει...βίαια.
Ο μόνος που αποδέχεται το μικρό, αν και έκπληκτος και ο ίδιος, είναι ο αδερφός του πατέρα (Jesse Borrego) αλλά και αυτός δεν αργεί να γίνει αντικείμενο χλευασμού από τη γειτονιά, μέχρι να δεχτεί και επίθεση.
Μια παραγωγή όλο καρδιά από τον Peter Bratt στη σκηνοθεσία μέχρι και τον Benjamin Bratt στην ερμηνεία, που δεν παύει όμως να αφορά λίγους, γι’αυτό και προβλήθηκε σε 15 μόνο αίθουσες στις 9 Απριλίου.
Σε κάποιους άρεσε, σε κάποιους άλλους όχι, φαίνεται όμως ότι είναι αρκετά καλή ώστε να συνεχίσει να παίζεται 5 βδομάδες μετά και μάλιστα σε 41 πλέον αίθουσες, παρά το ότι βρισκόταν σε αναζήτηση διανομέα από πέρυσι το Γενάρη όπου προβλήθηκε στο Sundance εκείνης της χρονιάς.
Μια ταινία που λογικά δε πρόκειται να δείτε σε αίθουσες αλλά χάρη στην εποχή που ζούμε (...και το KostasBlog που σας τη παρουσίασε), αρκεί μόνο να το αποφασίσετε.
Δείτε το trailer.
1.jpg)
