Γράφει ο Νάσος Κυριακίδης.
Βλέποντας το trailer, σκέφτεσαι αμέσως ότι πρόκειται για μία ακόμα φαρσοκωμωδία στα χνάρια του Hangover, αλλά τελικά αποδεικνύεται πως δεν είναι έτσι.
Το A Few Best Men είναι παραγωγής 2011 και αποτελεί συμπαραγωγή Αυστραλίας-Αγγλίας.
Θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για την αγγλική απάντηση στο αμερικάνικο Hangover, αλλά εκτός της κεντρικής ιδέας, που είναι η ίδια, διαφοροποιείται αρκετά ως προς την πλοκή.
Οι βασικοί τετράδα των πρωταγωνιστών, όντως έχει παρεκτραπεί την προηγούμενη του γάμου, αλλά η κατάσταση ξεφεύγει εκτός ελέγχου κατά την διάρκεια τέλεσης του μυστηρίου...
Τότε είναι που συμβαίνουν όλα τα ευτράπελα και οι ήρωες καλούνται να καλύψουν τα χθεσινά λάθη και τις ατασθαλίες τους, για να μπορέσει ο γάμος να έχει την πιο ομαλή έκβαση που θα μπορούσε να έχει.
Αλλά αυτό δεν είναι κάτι εύκολο, ειδικά με τους συγκεκριμένους κουμπάρους που αν και θέλουν να βοηθήσουν πραγματικά τον φίλο τους που παντρεύεται, το μόνο που καταφέρνουν, είναι να τα κάνουν χειρότερα.
Σταδιακά, βλέπεις ότι όλο και κάτι παραπάνω συμβαίνει που οδηγεί την κατάσταση περισσότερο στα άκρα, και ο γάμος κινδυνεύει συνεχώς με διάλυση.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η ταινία ξεκινά με το να μας παρουσιάζει το νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι Mia (Laura Brent, The Chronicles of Narnia: The Voyage of the Dawn Treader) και David (Xavier Samuel, Anonymous).
Οι δύο τους συναντιούνται σε ένα ερειπωμένο νησί, στο οποίο βρέθηκαν, θέλοντας να βρουν χρόνο για λίγη ηρεμία και ξεκούραση.
Εκεί ερωτεύονται τρελά και ο David της κάνει πρόταση γάμου.
Ο David είναι πραγματικά cool τύπος και το κλασικό good guy που θέλει κάθε μητέρα για την κόρη της.
Έλα που όμως πάει πακέτο με τους τρεις κολλητούς του φίλους που διακρίνονται από μια ανώριμη, στα όρια του παλιμπαιδισμού, συμπεριφορά.
Η ίδια θα διστάσει να συστήσει τους γονείς της στον μελλοντικό της σύζυγο και θα το αφήσει για τη τελευταία στιγμή, λίγο πριν τον γάμο.
O David, έχει χάσει την οικογένειά του και θα ταξιδέψει μαζί με τους αδελφικούς του φίλους στην μακρινή ήπειρο για τον γάμο.
Η παρέα απαρτίζεται από τον Tom (Kris Marshall, Easy Virtue), ο οποίος είναι ο πιο ανώριμος, η ψυχή του party και βρίσκεται μέσα στα κόλπα, τον Graham (Kevin Bishop) που είναι ο χοντρούλης, λίγο nerd, λίγο weird της παρέας (δείχνει σαν μια clean and cut έκδοση του Γαλυφιανάκη και του μοιάζει μάλιστα αρκετά), και τέλος, τον Luke (Tim Draxl, Undocumented), που είναι ο κατεστραμμένος, βαθιά πληγωμένος, μετά το άκυρο που του έριξε η πρώην του και πνίγει τον καημό του στο πιοτό.
Οι περιπέτειες τους ξεκινούν με το που θα φτάσουν εκεί, αλλά τα απρόβλεπτα και το πιο αστείο μέρος της ταινίας, αρχίζουν μόλις πει το ζευγάρι τους όρκους του και ακριβώς μετά το “I, do”.
Αυτό αποτελεί και την έναρξη μιας σειράς από αστείων περιστατικών και καταστάσεων.
Η ταινία έχει πολλές σκηνές γέλιου, κάποιες πολύ πετυχημένες και κάποιες άλλες που ...χαθήκαν στην πορεία.
Επίσης, έχει και σκηνές που παρόμοιες, δεν έχουμε ξαναδεί και δεν φαντάζομαι ότι δεν θα ξαναδούμε και στο μέλλον.
Υπάρχουν χοντροκομμένα αστεία και καφρίλες που ίσως φανούν αηδιαστικά σε ορισμένους, αλλά υπάρχουν και κάποιες εμπνευσμένες στιγμές όπως π.χ. το παραποιημένο μήνυμα στον τηλεφωνητή ενός έμπορου ναρκωτικών, που αφήνει ο Tom.
Επίσης, η σκηνή του λόγου του Graham προς το ζευγάρι, είναι απολαυστικά αστεία.
Αρκετές λοιπόν οι στιγμές γέλιου, αν και υπάρχουν και κάποιες παύσεις, ύστερα από κάτι αστείο, το οποίο προκαλεί αμηχανία.
Στα θετικά της ταινίας είναι ότι κανένας από τους πρωταγωνιστές της ταινίας δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός, με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο να τους ταυτίσεις με τους χαρακτήρες.
Ο καθένας τους, ταιριάζει στο physic του χαρακτήρα που υποδύεται.
Δεν πρόκειται για την τετράδα του Hangover, απλώς με βρετανική προφορά, έχουν διαφορετικές προσωπικότητες.
Ο Xavier Samuel είναι πολύ καλός στο ρόλο αυτού που προσπαθεί να τα έχει όλα υπό έλεγχο.
Αφού έγινε βαμπίρ στο The Twilight Saga: Eclipse και μετά το πέρασμά του από το Anonymous του Roland Emmerich, με αυτή την ταινία, ουσιαστικά μας επανασυστήνεται και η κωμωδία φαίνεται να του πάει.
Η Laura Brent (θυμίζει αμυδρά κάτι από Kirsten Dunst), ουσιαστικά πραγματοποιεί το κινηματογραφικό της ντεμπούτο και μοιάζει ιδανική επιλογή για το ρόλο.
Διαθέτει χάρη, ομορφιά, χιούμορ και αποτελεί το κορίτσι των ονείρων που ο καθένας θα ήθελε να έχει πλάι του.
Σε μερικές σκηνές και bloopers όπου προσπαθεί να είναι αστεία, δεν τα καταφέρνει εντελώς.
Αντίθετα, φαντάζομαι την Isla Fisher σε ανάλογες σκηνές να διαπρέπει.
Διαθέτουν και οι δύο φρεσκάδα και το απαραίτητο ταλέντο για να καλύψουν επαρκώς τις θέσεις τους.
Την παράσταση όμως, αναμφισβήτητα κλέβουν οι Kevin Bishop και Kris Marshall, ειδικά όταν εμφανίζονται ως ντουέτο.
Στα bonus της ταινίας, υποτίθεται ότι ήταν και η επανεμφάνιση της πάλαι ποτέ σταρ, Olivia Newton-John, η οποία δεν θυμίζει ούτε στο ελάχιστο την γλυκιά φατσούλα της Sandy στο Grease του 1978, και λογικό βέβαια μετά από τόσα χρόνια.
Πάντως δεν πρόκειται και για κάποιο σοβαρό comeback, αφού προς το τέλος της ταινίας, γίνεται περισσότερο καρικατούρα.
Περίμενα περισσότερα πράγματα και από την Rebel Wilson (What to Expect When You're Expecting), μιας που το παρουσιαστικό της, αλλά και το ειρωνικό ύφος της, προμηνύει για απολαυστικές εξάρσεις γέλιου, κάτι το οποίο δεν κατάφερε να προκαλέσει.
Μία είναι η Melissa McCarthy τελικά!
Ωστόσο, η Wilson δεν είχε ιδιαίτερα μεγάλο ρόλο για να δείξει ενδεχομένως κάτι περισσότερο.
Πάντως η ίδια, φαίνεται ότι έχει εντρυφήσει στο θέμα γάμος-κωμωδία, μιας που εμφανίστηκε και στο Bridesmaids, και θα τη δούμε και στο ρόλο της νύφης αυτή τη φορά, στην κωμωδία Bachelorette.
Σε αυτή την ταινία θα δούμε τις κουμπάρες της νύφης, να τα κάνουν όλα άνω κάτω.
Πήξαμε στους γάμους δηλαδή.
Για να επιστρέψουμε όμως στον γάμο για τον οποίο συζητάμε, γίνεται μεγάλο μπλέξιμο και σε αυτό ακριβώς στηρίζεται η ταινία.
Η σκηνοθεσία ανήκει στον Stephan Elliott του πάρα πολύ καλού Easy Virtue και του αδικημένου σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Eye of the Beholder, και είναι αρκετά γρήγορη, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο.
O ελληνικός τίτλος του A Few Best Men, είναι «Οι Κουμπάροι και το κριάρι» ...και τότε σκέφτεσαι αυτόματα ότι πάλι δόθηκε ένας ατυχής μεταφρασμένος τίτλος ταινίας, που κάλλιστα θα μπορούσε να έχει θέση στο κορυφαίο αφιέρωμα του Αργύρη για Weird Greek Movie Titles που είχε γίνει πριν κάποιους μήνες.
Όμως η ύπαρξη της λέξης ‘κριάρι’ στον τίτλο, δεν είναι τελείως κουλό, μιας και ένα τέτοιο βρίσκεται ανάμεσα στους πρωταγωνιστές μας, σε αρκετές σκηνές της ταινίας.
Στο A Few Best Men δεν γίνεται ο χαμός του The Hangover και ούτε συνολικά είναι τόσο θεαματικά καταστροφικό, όσο το The In Laws με τους Michael Douglas και Albert Brooks.
Παρόλα αυτά, βγάζει γέλιο και έχει ένα δικό του χαρακτήρα.
Ενώ αρχικά υπάρχει η αίσθηση ότι το σκηνικό το έχεις ξαναδεί και ότι γενικά κάτι σου θυμίζει, τελικά καταλήγει στο να εμφανίζει μικρές θετικές εκπλήξεις.
Αρκετά προβλέψιμο βέβαια, δεν προσφέρει κάτι καινούριο, ούτε είναι κάτι πρωτοποριακό, αλλά αποτελεί μια ευχάριστη κωμωδία που αν και έχει χοντροκομμένο χιούμορ, χαρίζει στιγμές γέλιου.
Δεν αποτελεί μία από τις must see κωμωδίες της χρονιάς, αλλά σίγουρα θα περάσουν καλά, όσοι την επιλέξουν.
Στις ελληνικές αίθουσες από 30 Αυγούστου.
A Few Best Men trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
