Τέσσερις ξεχωριστές ιστορίες, σε διάφορες ηλικιακές φάσεις, από τη ζωή μιας γυναίκας σε ένα σκληρό, ρεαλιστικό, ψυχολογικό δράμα.
Αλλαγή πλεύσης για τον Γάλλο Arnaud des Pallieres μετά το επιτυχημένο, υποψήφιο για χρυσό φοίνικα στις Κάννες, ιστορικό δράμα «Michael Kohlhaas» (2012).
Με σενάριο εμπνευσμένο από τη ζωή της συν-σεναριογράφου του Pallieres, Christelle Berthevas το φιλμ παρουσιάζει τη ζωή μιας γυναίκας που αγωνίζεται να ξεφύγει από μία σκοτεινή πραγματικότητα και να ξεπεράσει τα ψυχολογικά της τραύματα.
Χωρισμένο σε τέσσερα μέρη, προσεγγίζει την κάθε ηλικία με μία επίπονη κάθε φορά ιστορία.
Ένα μικρό κορίτσι μετά από ένα αθώο παιχνίδι - κρυφτό βρίσκεται μπροστά σε μια τραγωδία, μια έφηβη προσπαθεί να ξεφύγει από την ενδοοικογενειακή βία, μια νεαρή που έχει χάσει τον προσανατολισμό της και πέφτει απεγνωσμένα στις αγκαλιές επίδοξων εραστών και τέλος ενήλικη πια έχει ξεφύγει από το παρελθόν της βρίσκοντας ένα ασφαλές επαγγελματικό και οικογενειακό καταφύγιο, αλλά η μοίρα της επιφυλάσσει ακόμα ένα χτύπημα.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων των ιστοριών μια τραγική γυναικεία φιγούρα που παλεύει ενάντια στη μοίρα της αναζητώντας αυτολύτρωση και ελευθερία.
Ο Pallieres σκηνοθετεί με ρεαλιστικό σχεδόν ντοκιμαντερίστικο ύφος.
Γυμνές εικόνες ,σκοτεινοί φωτισμοί, ακατέργαστος ερωτισμός και σκληρός, πολλές φορές ωμός ρεαλισμός συνθέτουν το κάδρο της τραγικής πρωταγωνίστριας και το φόντο της διαλυμένης ζωής της.
Παρ όλη τη διάθεση του Γάλλου για κοινωνικό σινεμά υψηλών προδιαγραφών και την πολύ καλή δουλειά της Yves Cape (διεύθυνση φωτογραφίας στο Holy Motors του Leos Carax), το φιλμ μένει περισσότερο στην εικόνα και λιγότερο στο περιεχόμενο.
Με κοινότυπο σενάριο που δεν αναπτύσσεται επαρκώς, μη γραμμική αφήγηση που πηγαινοέρχεται στο χρόνο αλλά αντί να εντείνει,αποδυναμώνει την ροή λειτουργώντας περισσότερο διασπαστικά, τα δυνατά σημεία περιορίζονται είτε σε σκληρές δραματικές σκηνές που σοκάρουν, είτε σε έντεχνες λήψεις στιλιζαρισμένου γυμνού σε ερωτικές σκηνές.
Τις ηλικιακές φάσεις της πρωταγωνίστριας υποδύονται διαφορετικές κάθε φορά ηθοποιοί, μεταξύ των οποίων και η γνωστή Adele Exarchopoulos (The Last Face).
Το καστ συμπληρώνεται από τις Adele Haenel (Το Άγνωστο Κορίτσι), Gemma Arterton (Hansel & Gretel: Witch Hunters), Sergi Lopez (Μια Υπέροχη Μέρα) και τη μικρή Vega Cuzytek.
Το «Orpheline» μπορεί να μην πληροί επαρκώς τους όρους μιας επιτυχημένης κινηματογραφικής συνταγής, ωστόσο το γαλλικό σινεμά ανέκαθεν χαρακτηριζόταν από υψηλή ποιότητα που ακόμα και στις πιο αδύνατες στιγμές του πάντα έχει κάτι αξιόλογο να επιδείξει...
Στους κινηματογράφους από 30 Μαρτίου.
Γιάννης Αποστολίδης.
1.jpg)
