Το να βλέπεις έναν ηθοποιό να γερνά συνήθως συνδυάζεται και με την σταδιακή του υποκριτική του πτώση.
Υπάρχουν και περιπτώσεις όπως αυτή του Clint Easwood ή του George Clooney που συμβαίνει το αντίθετο, όμως αν σκεφτεί κανείς τί έχουν απογίνει κάποια πάλε ποτέ αστέρια του Hollywood σε μεγάλη ηλικία, σίγουρα θα απογοητευτεί.
Έτσι, τουλάχιστον ως ελπιδοφόρο μπορώ να πάρω το γεγονός ότι ο σχεδόν ογδοντάχρονος ηθοποιός Robert Reford μολονότι βρίσκεται στα βάθη της τρίτης ηλικίας, συνεχίζει να καταπιάνεται με αυτό που αγαπά, δηλαδή την έβδομη τέχνη.
Στο The Company You Keep, o Redford δεν έχει αναλάβει μόνο τον πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά και την σκηνοθεσία.
Μάλιστα, χρησιμοποιώντας τις διασυνδέσεις του, φρόντισε να «ντύσει» την ταινία του με ένα all-star cast από γνωστούς και βραβευμένους ηθοποιούς.
Έξυπνη κίνηση, αν αναλογιστείς τόσο τα πλεονεκτήματα στον τομέα του marketing όσο και την αυτόματη αναβάθμιση της ποιότητας του έργου μέσα από στιβαρές ερμηνείες.
Ένας φαινομενικά επιτυχημένος δικηγόρος, ο Jim Grant (Robert Redford), ανήκε στην τρομοκρατική οργάνωση του 60 Weather Underground.
Χρησιμοποιώντας αυτό το ψευδώνυμο, κατάφερε να κρυφτεί από τα αδυσώπητα χέρια του F.B.I για τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες.
Όταν όμως μια μέρα συλλαμβάνεται η πρώην συναγωνίστρια του, Saron Solarz (Susan Sarandon, Snitch), ένα γαϊτανάκι συλλήψεων θα ξεκινήσει, και εκείνος δεν θα μείνει ανεπηρέαστος.
Ο φιλόδοξος ρεπόρτερ Ben Shepard (Shia LaBeouf, Lawless) θα ανακαλύψει την πραγματική του ταυτότητα και θα οδηγήσει την αστυνομία έξω από την πόρτα του.
Όντας χήρος όμως και έχοντας μια μικρή κόρη να προσέξει, ο Jim θα αναγκαστεί να κάνει για άλλη μια τελευταία φορά αυτό που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα.
Να τρέξει και να κρυφτεί.
Μέσα από τα μάτια του νεαρού δημοσιογράφου θα παρακολουθήσουμε την πορεία του Jim Grant που θα επιδιώξει να εντοπίσει φίλους και συναγωνιστές, προκειμένου να καταλήξει στο μοναδικό άτομο που μπορεί να τον αθωώσει από τις κατηγορίες που του προσάπτουν.
Κάπου εκεί, η ιδεολογία θα μπλεχτεί με τις προσωπικές φιλοδοξίες καθώς τα χρόνια έχουν περάσει και ο αγώνας του τότε φαντάζει μακρινό παρελθόν για τους ηλικιωμένους πλέον επαναστάτες.
Το The Company You Keep στην αρχή παίρνει τα ευδιάκριτα χαρακτηριστικά ενός πολιτικού θρίλερ.
Μάλιστα, με τον εκπληκτικό μονόλογο της Susan Sarandon από το ανακριτικό δωμάτιο, υποδεικνύει πως δεν σκοπεύει να μασήσει τα λογία του για το F.B.I και για κάποιες αμφιλεγόμενες κυβερνήσεις της Αμερικής του '60.
Στη συνέχεια όμως, αλλάζει κατεύθυνση και συγκεντρώνεται περισσότερο στον χαρακτήρα του Robert Redford, με αποτέλεσμα να γίνεται μια μπερδεμένη ταινία μυστήριου και αναζήτησης.
Αυτή η προσωποκεντρική προσέγγιση από την μια θα καταφέρει να σε κάνει να αναρωτιέσαι τί είδους μυστικό κρύβεται πίσω από τις περίπλοκες κινήσεις των ηρώων, από την άλλη όμως θα αποτραβήξει τα βλέμματα από τις πολιτικές προεκτάσεις που το Company You Keep θα μπορούσε να πάρει.
Ο Redford πίσω από τις κάμερες κάνει μια άκρως εντυπωσιακή σκηνοθετική προσπάθεια.
Με old-school διάθεση, προσανατολίζεται περισσότερο στην δομή και την ατμόσφαιρα του έργου παρά σε πειραματισμούς και τρικ.
Έτσι, καταφέρνει να συνδυάσει ικανοποιητικά τις σταθερές λήψεις και τα συντηρητικά πλάνα του με την λογική ενός πολιτικού θρίλερ.
Αφού μου κάνει εντύπωση πώς και δεν είχε πάρει την σκηνοθεσία στα σοβαρά από πιο νέος.
Μεγάλη απογοήτευση αποτελούν οι χαρακτήρες, μιας και οι ηθοποιοί για άλλη μια φορά ξεπερνούν τους κενού περιεχομένου ήρωες τους.
Μάλλον εδώ ο Redford δεν το υπολόγισε σωστά το πράγμα, αφού χρησιμοποίησε ηθοποιούς σαν την Anna Kendrick (Pitch Perfect), τον Nick Nolte - respect (Parker), τον Chris Cooper (The Muppets), τον Stanley Tucci (Jack the Giant Slayer) και τον Richard Jenkins (Jack Reacher) σε ρόλους guest.
Γενικότερα θα αντιμετωπίσετε ένα ζήτημα με το να καταφέρετε να δεθείτε με τους βοηθητικούς χαρακτήρες μιας και η εμφάνιση τους είναι ελάχιστη και χωρίς ιδιαίτερη σημασία.
Λειτουργούν μονάχα σαν σκαλοπάτια για να φτάσει ο Redford στον σκοπό του.
Ακόμα, το The Company You Keep λόγο της έλλειψης προσανατολισμού που ανέφερα παραπάνω, οδηγείται σε ένα πολύ κακό τρίτο μέρος που δεν αποζημιώνει τον θεατή για την υπομονή που έκανε.
Το μεγάλο «μυστικό» που αποκαλύπτεται δεν σοκάρει κανέναν, ενώ το φινάλε σε καμιά περίπτωση δεν άξιζε σε μια ταινία που θέλει να αποκαλείται πολίτικο θρίλερ.
Στον "Κανόνα Της Σιωπής" εντόπισα πολλές ομοιότητες με το Zodiac του Fincher.
Με αργή πλοκή και λίγη δράση, σε έβαζε σε μια διαδικασία αναμονής για το μεγάλο φινάλε, χωρίς τελικά να σε δικαιώνει.
Όπως είχε γίνει και με το Zodiac, οι αρετές του έργου χάνονται σταδιακά μέσα στην στασιμότητα της υπόθεσης και την αδιάφορη εξέλιξη των γεγονότων.
Στα θετικά θα κρατήσω και την ερμηνεία του Shia LaBeouf που επιτέλους κατάφερε να αποκοπεί από το teen στυλάκι που διατηρούσε και τις εκρήξεις του Bay.
Μάλιστα, μέσα σε ένα τόσο έμπειρο cast κατάφερε να αναδεχθεί ως μια ισχυρή παρουσία.
Κάτι που όταν έχεις τον Nick Nolte διπλά σου είναι πολύ δύσκολο να συμβεί.
Ο «Κανόνας Της Σιωπής» δεν καταφέρνει να κρύψει τα αδύναμα σημεία του και αρχίζει να φθείρεται με την πάροδο του χρόνου, σαν τους ηθοποιούς του.
Η δυνατή αρχή που κάνει δεν είναι αρκετή για να κρατήσει τις προσδοκίες μας μέχρι το απογοητευτικό τέλος.
Δεν ξέρω αν εγώ φταίω που το περίμενα πολύ καλύτερο, πάντως όσο κωμικοτραγικό και αν ακούγεται, νομίζω πως το The Company You Keep χαρακτηρίζεται από έλλειψη ωριμότητας στα κομβικά του σημεία.
Στις αίθουες από 11 Ιουλιου.
Γιώργος Καραμάνος.
The Company You Keep trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
