Ακόμα και να μην είσαι ο πιο υποψιασμένος σινεφίλ, γνωρίζεις πως οι ταινίες που χρησιμοποιούν στην αφίσα τους τις φράσεις "based on a true story" ή "based on real life events" πρέπει να αντιμετωπίζονται με καχυποψία.
Δικαιολογημένα άλλωστε, αν σκεφτείς πόσες ταινίες έχουν βασιστεί στον συγκεκριμένο κράχτη για να προσεγγίσουν το κινηματογραφικό κοινό που διψά για ρεαλισμό.
Ευτυχώς, για να επιβεβαιωθεί ο κανόνας, πρέπει να υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, δηλαδή οι ταινίες που όντως βασίζονται σε αληθινά γεγονότα και είναι πράγματι καλές.
Τελευταία εξαίρεση που μπορώ να θυμηθώ ήταν το αμφιλεγόμενο Changeling του 2008 και νομίζω πως στο The Iceman βρήκε έναν άξιο συνεχιστή.
Το The Iceman αφηγείται την πραγματική ιστορία του επαγγελματία εκτελεστή Richard Kuklinski (Michael Shannon, Man of Steel), που ενώ σκότωσε πάνω από εκατό ανθρώπους κατά την διάρκεια της καριέρας του, κατάφερε να κρατήσει κρυφή αυτή την παράλληλη ζωή από την οικογένεια του.
Πιο συγκεκριμένα, ο Kuklinski ξεκίνησε να εργάζεται ως μοντέρ σε μια πορνογραφική εταιρία που άνηκε στον αρχιμαφιόζο Roy Demeo (Ray Liotta, The Place Beyond the Pines).
Όταν η εταιρία πτώχευσε, ο Kuklinski πείστηκε από τον φίλο και συνεργάτη του Josh (David Schwimmer, John Carter) να πλησιάσει τον μαφιόζο και να του ζητήσει μια διαφορετικού τύπου εργασία στα κλιμάκια της μαφίας.
Ο Roy αφού δοκίμασε τις αντοχές του, γρήγορα αντιλήφθηκε πως είχε στα χέρια του έναν ταλαντούχο επαγγελματία δολοφόνο.
Έναν αμείλικτο άντρα έτοιμο να ακολουθήσει διαταγές και να σκοτώσει εν ψυχρώ οποιονδήποτε τον πρόσταζε.
Παράλληλα, ο Πολωνικής καταγωγής εκτελεστής αρχίζει να ζει μια διεστραμμένη μορφή του Αμερικανικού ονείρου, κτίζοντας τα θεμέλια της οικογένειας του πάνω σε ένα ψέμα.
Εκείνος υποδύεται τον χρηματιστηριακό σύμβουλο και η ανυποψίαστη γυναίκα του δέχεται όποιο ψέμα και αν της πει.
Το μεγάλο σπίτι με τον κήπο και οι όμορφες κόρες δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν.
Όμως μαζί τους θα φέρουν και τις πρώτες επαγγελματικές αναποδιές για τον Kuklinski.
Έναν δολοφόνο που έχει μονάχα ένα μειονέκτημα: Ότι θέλει πάση θυσία να προστατέψει την οικογένεια του από την σκοτεινή πλευρά του χαρακτήρα του.
Το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ταινίες που είναι βασισμένες σε αληθινά γεγονότα εντοπίζεται στο ότι τους λείπει αυτή η θεμιτή κινηματογραφική υπερβολή.
Αυτός ο παράγοντας που θα προσφέρει ανατροπές στην πλοκή και θα ανυψώσει την «αληθινή ιστορία» σε ρεαλιστικό κινηματογραφικό θέαμα.
Και το The Iceman κάνει το μοναδικό του λάθος σε αυτό ακριβώς το σημείο.
Ενώ έχει ένα εξαιρετικό καστ πρώτης γραμμής, μια σκοτεινή σκηνοθεσία και την σωστή ατμόσφαιρα, σεναριακά αποτυγχάνει να κάνει το βήμα παραπάνω.
Η γραμμική πορεία εξέλιξης και τα απότομα χρονολογικά «άλματα» στην ζωή του πρωταγωνιστή, γίνονται τα σημάδια που οδηγούν το Iceman στο να μην καταφέρει να γίνει η ταινία που θα μπορούσε να είναι.
Η μεγαλύτερη αποτυχία του σεναριογράφου Morgan Land και της υπόλοιπης συγγραφικής ομάδας του Iceman εντοπίζεται στους διάλογους.
Γιατί είναι πραγματική αμαρτία να έχεις στα χέρια σου έναν ηθοποιό σαν τον Michael Shannon που μπορεί να ζωντανέψει ακόμα και την χειρότερη ατάκα, και παρόλα αυτά να μην του προσφέρεις το βήμα (δηλαδή τους σωστούς διάλογους) για να ανυψώσει την ταινία σου.
Τόσο οι υπερφίαλες συζητήσεις όσο και η κακοσχεδιασμένη σεναριακή δομή που καταναλώνεται σε αναίμακτα γεγονότα, στερούν από αυτήν την κατά τ' άλλα σοβαρότατη ταινία, το απαιτούμενο βάθος.
Ο Ariel Vromen πίσω από τις κάμερες δείχνει να έχει έναν ξεκάθαρο σκηνοθετικό προσανατολισμό και μια ολοκληρωμένη οπτική σχετικά με την μαφία και τις νοσηρές τις δράσεις, αλλά ακόμα και αυτός κάποιες φορές δεν καταφέρνει να προσφέρει την απαραίτητη ένταση και αγωνία στον τρόπο που στήνει τις σκηνές του.
Ειδικότερα, όταν φτάνουμε στις οικογενειακές στιγμές του Kuklinski και στο μόνιμο άγχος που έχει να αποκρύψει από την οικογένεια του την αλήθεια, περίμενα πολύ πιο συγκλονιστικές και «άχαρες» καταστάσεις από αυτές που ο Vromen ανέδειξε.
Στο πρόσωπο του Michael Shannon δεν θα βρείτε μόνο έναν ολοκληρωμένο ηθοποιό αλλά και τον πιο ταιριαστό ηθοποιό για να υποδυθεί έναν τέτοιο ρόλο.
Ο τρόπος που επικοινωνεί με την κάμερα είναι απαράμιλλος ενώ και η θεατρικότητα που διακατέχει τις κινήσεις του είναι από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της ταινίας.
Μια ακόμα γνωστή φυσιογνωμία, ο Ray Liotta, υποδύεται τον μαφιόζο με χαρακτηριστική άνεση, όντας πλήρως συνυφασμένος με τον ρόλο του «κακού» της υπόθεσης.
Ο ξεχασμένος David Schwimmer (κατά κόσμο Ross), αν και δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι έχει να βρεθεί καιρό μπροστά από κάμερες, παίζει ικανοποιητικά τον διαρκώς αγχωμένο γκάνγκστερ.
Μόνες αδύναμες παρουσίες σε αυτό το εξαιρετικό καστ αποδείχτηκαν οι Chris Evans (The Avengers) και Winona Ryder (The Dilemma).
Ο μεν υποδυόμενος τον συνεργάτη του Kuklinski και η δε ερμηνεύοντας την γυναίκα του, απλά υπερκαλυφθήκαν από το ταλέντο και την έντονη παρουσία των ικανότατων συμπρωταγωνιστών τους.
Αν και το The Iceman δεν ξεφεύγει από τα προβλήματα των based on a true story ταινιών, σώζεται από τις ερμηνείες των ηθοποιών του.
Κάποια νέκρα σημεία στην πλοκή θα σας προβληματίσουν και κάποιες φορές θα νιώσετε ότι θα θέλατε αυτό το «κάτι παραπάνω».
Από την άλλη είναι μια ταινία του Michael Shannon, αυτό και μόνο αρκεί.
Στις αίθουσες από 11 Ιουλίου.
Γιώργος Καραμάνος.
The Iceman trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
