Γράφει ο Νίκος Δρίβας.
H πρωτότυπη ταινία του 1984 με τον συχωρεμένο Patrick Swayze και τη Jennifer Grey (το δίδυμο του Dirty Dancing) μπορεί να λειτουργούσε καλά για την εποχή της και να ήταν μια ένοχη απόλαυση, ωστόσο εν έτει 2013 φάνταζε λίγο άστοχη σαν επιλογή για remake.
Και όντως έτσι αποδεικνύεται, καθώς πέρα από το ιδεολογικό κομμάτι και την υπόθεση, γενικότερα σαν περιπέτεια είναι εντελώς βαρετή και δεν προσφέρει το παραμικρό στον θεατή.
Η μικρότερη διάρκεια (σε σχέση με τα 114 λεπτά του original) επιβεβαιώνει πως πρόκειται για αρπαχτή, μιας και υπάρχουν πολλά κενά και υπάρχει η αίσθηση ότι όλοι όσοι συμμετέχουν κάνουν αγγαρεία και απλά θέλουν να διεκπεραιώσουν την υποχρεώση τους.
Η υπόθεση φυσικά δεν διαφέρει από το remake - μια ομάδα εφήβων προσπαθεί να σώσει την πόλη τους από την εισβολή στρατιωτών της Βόρειας Κορέας - και δεν είναι και κάτι το πρωτότυπο, ωστόσο δεν είναι αυτό το βασικό πρόβλημα αλλά ένα από τα πολλά της ταινίας.
Mε εντελώς τρύπιο σενάριο - πέρα από το γεγονός ότι οι "κακοί" εισβάλλουν έτσι απλά στην Αμερική, δεν μας εξηγείται το πως και το γιατί - και κάκιστες ερμηνείες - αν δεν σας εκνευρίσει ο πρωταγωνιστής Josh Peck (ATM) πραγματικά έχετε γαϊδουρινή υπομονή και συν τοις άλλοις, δεν έχει καμία μα καμία συνοχή με τον Chris Hemsworth (Snow White and the Huntsman) - το μόνο που μένει είναι οι σκηνές δράσης, λίγες εκ των οποίων είναι καλές, αλλά φυσικά δεν αρκούν.
Παίζουν ακόμη ο Josh Hutcherson (The Hunger Games), η Adrianne Palicki (Elektra Luxx), η Isabel Lucas (Immortals), ο Edwin Hodge (Take Me Home Tonight) και άλλοι.
Η ταινία άθελα της καταλήγει σε παρωδία με όλα όσα προαναφέρθηκαν, και δεν εξυπηρετεί σχεδόν καθόλου τις προθέσεις της.
H προσπάθεια ...δραματουργίας στα γεγονότα προσφέρει άφθονα γέλια και σε συνδυασμό με κάποιες σκηνές δράσης είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά.
Σε καμια μα καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την ύπαρξη της.
Δεν είναι τυχαίο ότι είναι έτοιμη από το 2009, αλλά η διανομή όλο και πήγαινε πίσω.
Ο πρωτοεμφανιζόμενος στην σκηνοθεσία Dan Bradley (stunt coordinator πολλών blockbuster όπως Τhe Bourne Ultimatum, Crank, Spiderman), μπλέκει τα μπούτια του και σκηνοθετεί έναν αχταρμά με απογοητευτικές σκηνές δράσης, παιδιάστικους διαλόγους και τραγική επιλογή κάστ, που οδηγεί σε αστείες ερμηνείες.
Σίγουρα δεν περιμένεις κάτι το extreme, αλλά αν μη τι άλλο κάτι το αξιοπρεπές, που να έχει έστω και μια πολύ μικρή δόση λογικής.
Πολλά δεν κολλάνε στο Red Dawn και μπορείς να πείς "πάσο", αλλά αυτή η προχειρότητα που επικρατεί σε πολλές σκηνές και το γεγονός πως δεν υπάρχει καμία συνοχή σ' αυτό που βλέπεις, τελικά δίνει για τα καλά στην ταινία την χαριστική βολή.
Καθόλου τυχαία, ήταν υποψήφιο για Χρυσό Βατόμουρο στη κατηγορία Worst Prequel, remake, rip-off or sequel.
Το Red Dawn έκανε πρεμιέρα στο Fantastic Fest το Σεπτέμβριο, ενώ προβλήθηκε στις αμερικάνικες αίθουσες στις 21 Νοεμβρίου 2012 με άνοιγμα $12 εκατομμύρια και κλείνοντας με $45!
Red Dawn trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
