Τους ξέρεις, είναι δίπλα σου.
Αποτελούν το σύνηθες κοινό που βλέπεις στις κινηματογραφικές αίθουσες ...οκ, ίσως λίγο περισσότερο στα multiplex, για να μην υπερβάλλουμε.
Μπορεί να μην τους συναντάς κάθε φορά που πατάς σε μια σκοτεινή αίθουσα, αλλά τόσα χρόνια που βγαίνεις και παρακολουθείς ταινίες, δεν γίνεται να μην σου έχει τύχει ο καθένας έστω και από μια φορά.
Αποτελώντας ουσιαστικά μια μικρογραφία της κοινωνίας γύρω σου, των ανθρώπων που δεν ξεχωρίζουν τα όρια σαλονιού τους και κινηματογραφικής αίθουσας και των υπολοίπων που επιλέγουν να πάνε κάπου με την οικογένεια τους, όντας-συνήθως-πλήρως αστοιχείωτοι, ετούτοι εδώ είναι μερικοί από τους τύπους ανθρώπων που μπορεί να σου σπάσουν τα νεύρα, την ώρα κάποιας προβολής.
1) Ο/Η ΜΙΛΑΩ, ΚΟΙΤΑΖΩ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΛΛΟΥ
Στέλνει μηνύματα στο "νιαουλινοζουζουνομωρουλίνι", έχει ξεχάσει φυσικά το αθόρυβο και βγαίνοντας από την αίθουσα θα έχει να πει τα χειρότερα για την ταινία, αναλόγως του είδους.
Δεν θα ξεχάσει φυσικά να αφήσει σχόλιο στο Αθηνόραμα, τύπου "ουάου η ταινία ήταν σούπερ, θεός ο Robert Downey Jr" αν η ταινία ήταν blockbuster, ενώ αν έπεσε σε κουλτούρα θα κράζει χωρίς να έχει προσέξει-καταλάβει καν τι είδε.
"Ε, να ρε τσιριπιτσίνι μου, ήταν κάτι τύποι και όοολο μιλάγανε και κάτι τέτοια...ας τα χάλια σου λέω"...
Όπως έχει δηλώσει και ο παμμέγιστος φιλόσοφος Μουρατίδης ...ΣΚΑΣΕ!...(ηλίθια).
ΤΙΜΩΡΙΑ-ΛΥΣΗ
Παίρνεις το κινητό, το πιάνεις και μιλάς παριστάνοντας τον κρυφό εραστή ή ερωμένη που 'έτυχε΄να είναι δίπλα, ύστερα το πετάς έξω από την αίθουσα και μέχρι να λύσουν το θέμα, η Τατιάνα θα έχει άφθονο υλικό για τον επόμενο-καλεσμένο θεματάρα στις αλά (κ)Όπρα(να) εκπομπές της.
2) ΤΡΩΕΙ-ΜΑΣΟΥΛΑΕΙ ΔΥΝΑΤΑ, ΠΕΤΑΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΠΟΠ-ΚΟΡΝ
Κάθεται ακριβώς από πίσω σου ή δίπλα, τρώει λες και τόσο καιρό έκανε δίαιτα μοντέλου (λαχανικά και κόκες ...όχι κόλες) και είναι ικανός να διαπεράσει τα τύμπανα των αυτιών σου περισσότερο και από τα dolby digital φυσικλέκια των εφέ.
Εννοείται πως αν κάθεται πίσω σου, θα του ξεφύγει (χμμμ..άθελα;) και κανένα ποπ κορν (σαλιωμένο ή μη) προς την κεφάλα σου.
ΤΙΜΩΡΙΑ-ΛΥΣΗ
Ζητάς ευγενικά αν μπορείς να πάρεις λίγα ποπ κορν και καταλάθος σου πέφτει πάνω τους λίγο νερό από το μπουκάλι...που στην πραγματικότητα είχε καθαρτικό.
Μετακόμιση τώρα και άσε τους ασκούς του αι(κ)όλου να κάνουν ποπ και να κορν-άρουν στις τουαλέτες.
Μην κάνεις τίποτα, αν το δυναμικό μασούλωμα προέρχεται από κορμοστασιά τύπου Σαγόνιας.
3) ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ, ΧΑΣΚΟΓΕΛΑΝΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΚΛΩΤΣΑΝΕ
Η περιπέτεια είναι βαρετή και μούφα, το θρίλερ-horror για γέλια χωρίς καμία αγωνία ή πολύ απλά πάτησαν στο ...Buried.
Αρχίζουν και κράζουν σχολιάζοντας σε κάθε σκηνή, κλωτσάνε την πλάτη της καρέκλας του μπροστινού, λες και αντί για πόδια έχουν ...χταπόδια και δεν μπορούν να βολευτούν.
Γενικά, αν η ταινία είναι μούφα κανιβαλλίζεις ελεύθερα αλλά δεν είσαι με την καυλωμένη φοιτητοπαρέα, μπροστά στην τηλεόραση του σπιτιού σου.
ΤΙΜΩΡΙΑ-ΛΥΣΗ
Αρχίζεις να τεντώνεις τα χέρια προς τα πάνω και πίσω, καλύπτοντας όσο περισσότερο οπτικό πεδίο μπορείς και κάνοντας ότι χασμουριέσαι συνεχώς, ευελπιστώντας ταυτόχρονα να σε πιάσει εκείνη την ώρα, το ...αεριωθούμενο καύσιμο από τη φασολάδα που είχες φάει το μεσημέρι.
4) Η/Ο "ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΠ'ΕΞΩ ΟΛΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ" ΠΡΟΤΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΤΑΙΝΙΑ
Κοριτσοπαρέα σε πολύ νεαρή ηλικία, κάθεται ακριβώς δίπλα σου, ξέρει απ'έξω κι ανακατωτά το Hunger Games και έχει σκοπό να σου το διηγηθεί ολόκληρο, προτού τελειώσει η ταινία.
Ή το κοινό των Twi-sprite, που δεν βοηθάει καθόλου στην νοητική δυσπεψία, με τα επιφωνήματα για τον ασημόστηθο Robert.
Μια εμπειρία παρόμοια, με το να σου διαβάζουν τα κείμενα από την Σούπερ ...Κατουρίνα και το Αφισόραμα fans.
ΤΙΜΩΡΙΑ-ΛΥΣΗ
Δέσιμο στην καρέκλα, φίμωτρο και ψιθύρισμα στο αυτί για το τι συνέβη στα υπόλοιπα βιβλία (αν δεν τα έχουν διαβάσει).
Εναλλακτική;
Διακόπτεις και αρχίζεις να τους αναλύεις τις διαφορές βιβλίων-ταινιών από όλη την τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών ή φροντίζεις πριν βγει το 50 Shades of Grey (στο οποίο δεν θα πάνε) να το έχεις διαβάσει (au mondieu) και αρχίζεις να τους το διηγείσαι με κάθε λεπτομέρεια.
5) Ο/Η "ΠΟΛΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΑ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΜΟΥ"
Βγαίνει μετά την προβολή του Spider-Man 3 και την έχει ενοχλήσει που έδειξε την αμερικάνικη σημαία και είχε πολλά cheesy κλισέ, γενικότερα.
Αρχίζει τα γνωστά μετά το πέρας της προβολής ..."πολύ αμερικανιά".
Τον/την τράβηξε γκόμενος-γκόμενα με το ζόρι ή αναγκάστηκε να πάει με τα γούστα της παρέας ή απλά ...δεν είχε μείνει εισιτήριο για άλλη ταινία.
Οφείλεται όμως μονάχα εκεί ...ή και κάπου αλλού;
Κλασικός ελληνάρας, που νομίζει ότι ο αντιμερικανισμός τον κάνει περισσότερο άνθρωπο ή κουλτουριάρη.
Ταυτόχρονα δεν πρόκειται να καλλιεργήσει καρότα στους ...κήπους (ποιους;) της τσιμεντούμπολης, αλλά θα προτιμήσει να τρώει σκατά στα φαστφουντάδικα.
Δεν θα ράψει τα δικά του ρούχα αλλά θα ψωνίσει από γνωστές μάρκες.
Θα προτιμάει μπάντες με αγγλόφωνο στίχο...
Και θα φυλάει μονίμως
Ταυτόχρονα είναι τόσο σκληροπυρηνικός και πατριώτης αλλά και συντηρητικός όσο και ένας "Texas, fuck yeah!" hillbilly...όπως συνήθως διακρίνουμε κι εδώ σε εξάρσεις κούφιου πατριωτισμού ή συντηρητισμού.
Μετά από όλα αυτά...θες να πείσεις τον εαυτό σου πως το να σε ενοχλήσει η σημαία μια χώρας, σε κάνει λιγότερο αμερικανάκι...μάιστα...
Και ας αφήσουμε το πόσο μούφα, κλισέ και cheesy ήταν η ταινία...πας στο Spider-Man 3 και περιμένεις τι;...
Λαϊκίστικο αντι-αμερικανικό ξέσπασμα του Michael Moore και υψωμένη τη σημαία του Μπαγκλαντές;
ΤΙΜΩΡΙΑ-ΛΥΣΗ
Την/τον κλείνεις σπίτι φιμωμένη/-νο και βάζεις να δει σερί όλα τα επεισόδια "Walker: Texas Ranger" με τον Chuck Norris, με ένα σεμεδάκι της αμερικάνικης σημαίας να κοσμεί το πάνω μέρος της οθόνης.
Εναλλακτική;
Φτιάχνεις βραδιά Michael Πέη με προβολή του Pearl ...Hardcore και προσπαθείτε να αναλύσετε την έννοια του κονστρουκτιβισμού.
6) Ο ΡΟΧΑΛΙΖΩΝ!
Τι ήθελες και σου τι βάρεσε να πας αργά σινεμά;
Ναι ήθελες κάπως να περάσεις το βράδυ γιατί βαριόσουν και δεν είχες τι να κάνεις...
Άσε που τέτοιες ώρες δεν έχει και πολύ κόσμο και η αίσθηση στην αίθουσα είναι κάπου μεταξύ σινεματικής εξόδου αλλά και ήσυχης θαλπωρής του σπιτιού σου.
Ένα-δυο ζευγαράκια διάσπαρτα, οι πορτιέρηδες, ο προβολέας και τίποτα άλλο, όμως πάνω που αρχίζει η υπόθεση να ρολάρει...."ΧΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ"...
Όχι δεν ήταν τα ηχητικά εφέ από κάποιο ψηφιακό cgi θηρίο ...αλλά το άλλο θηρίο που χλιμιντρίζει σαν φοράδα που έχει περίοδο και καταφέρνει να ακούγεται σε όλη την αίθουσα, ακόμη κι αν κάθεται στην άλλη άκρη.
Αν θες να κοιμηθείς μπροστά σε μια οθόνη, κάτσε σπίτι σου, μην πληρώνεις και τζάμπα λεφτά για εισιτήριο στο σινεμά και βάλε να παίζει Τηλεφώς ή το κανάλι της Βουλής, να σε πάρει και πιο εύκολα ο ύπνος.
ΤΙΜΩΡΙΑ-ΛΥΣΗ
Του σφυράς από απόσταση ή πας από πάνω του, του βαράς παλαμάκια ή του χτυπάς ελαφρά το κούτελο.
Εναλλακτική;
Πας δίπλα του και προσποιείσαι συνεχώς με έντονο, σπασμωδικό τρόπο πως έπαιξε κάποια τρελή ανατροπή, σκουντώντας και αρχίζοντας τα "όχι ρε πούστη μου, τι παίχτηκε τώρα;...που σαι φίλε...χάνεις, χάνεις!".
Αν τύχει να πάρει εσένα ο ύπνος, στην ερώτηση "ροχαλίζεις συνέχεια;" απάντα "μόνο όταν κοιμάμαι".
7) ΟΙ ΘΕΙΤΣΕΣ
To Καπή or not to Καπή;
Συνήθως μαζεύονται σε ταινίες της "έχω βαρεθεί να ακούω πόσο πληκτικά εκπληκτική ηθοποιός είναι" Meryl Streep ή σε ελληνικά τύπου Παπακαλιά και Το Τανγκό Των Χριστουγέννων.
Με το που ξεκινάει η ταινία, δεν βάζουν γλώσσα μέσα τους και μέχρι να τελειώσει έχεις ακούσει κάθε είδους σχόλιο κότας και επιφώνημα για τα πάντα ...που πολλές φορές δεν αφορούν μόνο όσα εκτυλίσσονται στο πανί, αλλά και το ντύσιμο-γδύσιμο, τις μούρες των ηθοποιών, τι έχουν πει γι'αυτούς στα μεσημεριανάδικα και άλλες πολλές μικρές άχρηστες πληροφορίες.
ΤΙΜΩΡΙΑ-ΛΥΣΗ
Αν δεν πιάσει το "μπορείτε να κάνετε λίγη ησυχία παρακαλώ", προσπαθήστε να τις τρομάξετε και να τις βγάλουν έξω με καρδιακό επεισόδιο.
Εναλλακτική;
Γυρίστε προς τα πίσω και προειδοποιήστε στα μέσα της ταινίας πως γνωρίζετε για την συνέχεια της υπόθεσης όπου οι πρωταγωνιστές αρχίζουν τις χριστοπαναγίες και την βρίσκουν με παγανιστικές τελετές, σαδομαζοχιστικά όργια και διάφορα άλλα.
"Πάμε να φύγουμε, είναι του Σατανά" και συ με ένα διαβολικό χαμόγελο συνεχίζεις ήσυχα την παρακολούθηση της ταινίας.
8) ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!
Καλά, χρυσά, γλυκούλια δεν λέω ...και φταίνε αυτά ή μήπως τα βόδια, οι ελληνάρες, αστοιχείωτοι γονείς τους, που όχι μόνο δεν τους έχουν δώσει παιδεία για στοιχειώδης συμπεριφορές αλλά δεν έχουν ιδέα τι επιλέγουν και που πατάνε;
Τουλάχιστον όταν τραβολογιούνται στα animation δικαιολογείται, αν και θα πρέπει να είσαι χαπακωμένος ή μπαφιασμένος για να αντέξεις στην προβολή της "Μπάρμπι με τις μαγικές Trident".
Όμως τι γίνεται στην περίπτωση που δεν έχουν που να τα αφήσουν και τα κουβαλάνε από τις περιπέτειες και τα θρίλερ, μέχρι το Hangover και τις σεξοκωμωδίες τύπου Ted; (βλάκα ηλίθιε γονέα που ξέρεις απ'έξω όλα τα ριάλιτυ και πότε έσκισε το βρακί η τάδε παρουσιάστρια/
ΤΙΜΩΡΙΑ-ΛΥΣΗ
Αν σου λάχει τέτοια τύχη σε animation και δεν σταματάνε να μιλάνε, να ρωτάνε, να σκουπίζουν τα κακάδια τους όπου βρουν και να σκούζουν όλη την ώρα ...τότε κάθεσαι δίπλα από τα πιτσιρίκια και αρχίζεις να διηγείσαι ..."Κάποτε ήταν ένας βασιλιάς, που τον έλεγαν Ηρώδη."
Αν η φασαριόζικη πιτσιρικαρία τύχει σε κανένα ...Ted (και σε περίπτωση που δεν το έχει πάρει ο γονιός να φύγουν), αρχίζεις τις anal-ύσεις περί ζευγαρώματος, double penetration και άλλα πολλά ως άλλος ήρωας από το Clerks.
Οι γονείς θα αρχίζουν να σε κοιτάνε σαν να είσαι ο Αντίχριστος αλλά εσύ α) θα απολαύσεις ξανά την ησυχία σου και β) θα πάρεις και μια επιπλέον ικανοποίηση πως ξέρεις να μεταλαμπαδεύεις τις γνώσεις σου στους νεότερους.
9) Η ΠΙΟ ΜΙΣΗΤΗ ΦΑΡΑ: THE SPOILER TROLLS
Βασικά δεν τους συναντάς μέσα αλλά έξω από την αίθουσα, όταν έχει τελειώσει η μία προβολή και ο κόσμος περιμένει για την επόμενη.
Η κλασική κουβέντα-σχολιασμός λίγο μετά το πέρας της προβολής, καταλήγει σε spoiler σχετικά με το φινάλε και συ που περιμένεις στην απέναντι ουρά, αρχίζεις τα καντήλια.
Όχι βρε όρνιο και ζώο δίποδο, δεν spoil-άρεις καθόλου ...τον Ιησού από τη Ναζαρέτ πάω να δω ή το Passion of The Christ και ξέρω τι θα γίνεται (σταύρωση, ανάσταση, κλασικά) ...την 'ήξερα' την ανατροπή.
ΤΙΜΩΡΙΑ -ΛΥΣΗ
Τον/την σταμπάρεις, πιάνεις κουβέντα τάχα μου πως είσαι γνωστός, βάζεις ντετέκτιβ να παρακολουθεί και όταν μάθεις πως θα ξαναπάει σινεμά, φροντίζεις να έχεις δει την ταινία και την ύστατη στιγμή, πετάγεσαι μπροστά στο ταμείο λέγοντας το τέλος και ανταποδίδοντας το troll-άρισμα.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ναι, η ρημάδα η συνήθεια, έξοδος,
Δεν είναι μέγαρο, όπου πρέπει να είσαι με το ζόρι σενιαρισμένος και στην τρίχα (εντάξει ...ένα έστω Rexona-κι θα βοηθούσε) και να περιμένεις να κάνει διάλειμμα για να φας, ούτε παράσταση του "ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ" όπου πρέπει να μασουλάς τα πατατάκια πιο αργά και από χελώνα βαρετα-βαρετα.
Άσε που το να έχεις και την παρέα σου, για να σχολιάζετε, προσδίδει και μια αλληλεπίδραση που μεγαλώνει τον αντίκτυπο της ταινίας και συνοδεία του υπόλοιπου κόσμου, την μετατρέπει σε μία απολαυστικότερη αστεία ή περιπετειώδη θέαση.
Υπάρχει όμως πάντα και η λύση μιλάω λιγότερο ή ψιθυρίζω.
Δεν είσαι ο Homer Simpson (αν ήσουν η Jessica θα τα λέγαμε...αλλιώς!) ή ο Al Bundy να χώνεις το χέρι στα
Στην τελική αν θέλει κάποιος απλά να
Έλλειψη παιδείας ή υπερβολική δόση μαλακίας;
Ποιος ξέρει...
Αυτά δεν συμβαίνουν παντού και όλη την ώρα, αλλά να είσαι σίγουρος πως ειδικά στα multiplex όπου απολαμβάνεις καλύτερα τα υπερθεάματα, όλο και κάτι θα σου έχει τύχει από αυτά.
Γι'αυτό κι εγώ θα γράψω εκεί που δεν πιάνει μελάνι το επόμενο Fast and Furious και θα πάω να δω το "Σκληρό Πουλί της Νιότης" στην μία και μοναδική σινεφίλ αίθουσα της Άνω Μακρυράχης.
Υ.Γ.: Λαλακίες λέω ...θα πάω, αλλά θα προτιμήσω κανονικά σινεμά τύπου Ιντεαλ.
Κώστας Τσώκος.
1.jpg)
