Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.
Όταν είμαστε παιδιά, συχνά κοιτάζαμε τους ενήλικες γύρω μας κι ευχόμαστε να ήμασταν μεγαλύτεροι κι εμείς, και να έχουμε την ελευθερία να κάνουμε και να πούμε ότι θέλουμε.
Η άγνοια της εφηβείας σε κάνει να πιστεύεις ότι ως ενήλικας, έχεις αυτή τη δυνατότητα.
Αλλά ως ενήλικες, αναγνωρίζουμε ότι με την ηλικία έρχεται και η ευθύνη, και με την ευθύνη, έρχονται περιορισμοί.
Και σε αντίθεση με ό,τι θα πιστεύουν οι περισσότεροι έφηβοι που μας διαβάζουν, είναι πιο απλό να είσαι παιδί, παρά ενήλικας.
Προσοχή όμως.
Είναι 10 φορές χειρότερο να είσαι παιδί και να βιάζεσαι να αναλάβεις το φορτίο των δύσκολων αποφάσεων της ζωής, αποφασίζοντας να ζήσεις την ενηλικίωσή σου στο fast forward, να τα περάσεις όλα στα γρήγορα, μόνο και μόνο για να απαλλαγείς από την …ανώριμη μητέρα σου.
H Eva Mendes (Holy Motors) παίζει μια ανύπαντρη μητέρα που εργάζεται σερβιτόρα για να τα βγάλει πέρα, και στον ελεύθερο χρόνο της έχει δεσμό με έναν παντρεμένο άνδρα (Matthew Modine, The Dark Knight Rises).
Το Girl in Progress όμως αφορά περισσότερο την ιστορία της μικρής Ansiedad (Cierra Ramirez), μιας έφηβης που, απογοητευμένη με την πάντα απούσα ανύπαντρη μητέρα της, αποφασίζει να ζήσει μια κλισέ coming-of-age ιστορία που διδάχθηκε στο μάθημα της λογοτεχνίας.
Σύμφωνα με τη διαδικασία, πρέπει πρώτα να γίνει το nerd του σχολείου, και στη συνέχεια να σαμποτάρει το μέλλον της, αποξενώνοντας και προσβάλλοντας τη καλύτερή της φίλη, Tavita (Raini Rodriguez, Prom), κάνοντας παρέα με τα λάθος άτομα, και χάνοντας τη παρθενιά της από το κακό αγόρι του σχολείου (Richard Harmon, Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief).
Η ηλιθιότητα του σχεδίου, επιδεινώνεται από το γεγονός ότι η μικρή Ansiedad υποτίθεται ότι είναι πανέξυπνη.
Γιατί τα κάνει αυτά;
Μα για να μιμηθεί τη ζωή της μητέρας της, η οποία στα 17 της έφυγε από το σπίτι, ζει δύσκολα αλλά είναι ‘εύκολη’ και έχει μια καταδικασμένη σχέση με έναν μαλάκα.
Την οποία όμως, μητέρα της, δεν χωνεύει, και δεν επικροτεί ποτέ τις πράξεις της.
Τότε, γιατί να τη μιμηθεί στη καταστροφή;
Για να την εκδικηθεί, πιθανότατα.
Αν αυτό σας βγάζει νόημα, τότε το Girl in Progress της Patricia Riggen ίσως και να σας αρέσει.
Όλα αυτά πάντως, είναι αντιπαθητικά από μόνα τους.
Εξάλλου, δεν είναι εύκολο να φτιάξεις μια ταινία με κλισέ, που να έχει ενδιαφέρον.
Δεν γίναμε όλοι Wes Craven, ξαφνικά.
Με κράχτη μια Mendes που παίζει ένα ρόλο που τον ξέρει απ’έξω κι ανακατωτά – ως παράνομη ερωμένη, latin μετανάστρια, φτωχή πλην τίμια …οκ, εδώ όχι και τόσο – αλλά που ποτέ δεν παίζει ικανοποιητικά, το Girl in Progress είναι μια εφηβική ιστορία μιας έξυπνης κοπέλας που θέλει να απαλλαγεί από τη μητέρα της.
Οι δυο παράλληλες ιστορίες όμως δεν δένουν σωστά μεταξύ τους, και η ‘σαλάτα’ που βγαίνει είναι κακού γούστου.
Εκτός από το χαζό σχέδιο της μικρής, στη ταινία θα δείτε μια μητέρα που εμφανώς δε δίνει δεκάρα για τη κόρη της, έχοντας το μυαλό της στον παντρεμένο που ‘...θα χωρίσει και θα την αποκαταστήσει, μια μέρα’, αλλά που ξάφνου θα τον απαρνηθεί …επειδή δε σέβεται τη κόρη της!
Το σενάριο έχει κι άλλες κουταμαρούλες, τις οποίες δεν αξίζει να αναφέρω.
Άλλη μια ξεκάθαρα λάθος επιλογή για τη Mendes η οποία, και δεν ξέρει να επιλέγει ταινίες, και δεν ξέρει να κλέβει τη παράσταση ερμηνευτικά (αν και θα την αδικούσα αν δεν έλεγα ότι εδώ προσπαθεί φιλότιμα).
Αντίθετα, το Girl in Progress είναι μια λαμπρή ευκαιρία να γνωρίσουμε τη μικρή Cierra Ramirez.
Γλυκιά όταν χρειάζεται, παραπλανητική όταν θέλει και ευάλωτη ανά πάσα στιγμή, η Ramirez παίζει πολύ καλά το ρόλο, όχι σαν κακό παιδί αλλά μάλλον σαν προβληματικό κορίτσι που θέλει να ακουστεί αλλά δεν έχει κανέναν να την ακούσει.
Ο Modine δε ξέρω γιατί είναι ακόμη ηθοποιός, ενώ η αγνώριστη Patricia Arquette στο ρόλο της δασκάλας που ανησυχεί, μάλλον πρέπει να ασκεί την υποκριτική σαν δεύτερο επάγγελμα.
Άρρυθμο, με κακές ερμηνείες (με την λαμπρή εξαίρεση της Ramirez), με ανόητο σενάριο και νευρική σκηνοθεσία, το Girl in Progress είναι άλλη μια ατυχής προσπάθεια ταινίας ενηλικίωσης, από τις δεκάδες που βλέπουμε κάθε χρόνο.
Όπως ακούγεται και στη ταινία, μακάρι να ήταν όλα εύκολα, σαν κινηματογραφική ταινία.
Αλλά δεν είναι.
Προβλήθηκε σε περιορισμένη διανομή στις ΗΠΑ στις 11 Μαΐου 2012.
Girl in Progress trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
