1977, Αργεντινή της δικτατορίας του Βιντέλα.
Ο επισμηναγός πιλότος Tomas Koblic (Ricardo Darin, Truman)συμμετέχει σε μία από τις λεγόμενες «πτήσεις θανάτου», όπου η στρατιωτική χούντα πραγματοποιούσε για να εκτελεί τους πολιτικούς κρατούμενους πετώντας τους ζωντανούς στη θάλασσα.
Συγκλονισμένος από αυτήν τη τραυματική εμπειρία, αποφασίζει να λιποτακτήσει καταφεύγοντας κρυμμένος σε μία μικρή κωμόπολη.
Εκεί θα ερωτευτεί μία καταπιεσμένη, παντρεμένη γυναίκα (Inma Cuesta, Julieta) και θα έρθει αντιμέτωπος με την οργή του βίαιου συζύγου της και με τον σκληρό καθεστωτικό αστυνομικό, «αφέντη» της περιοχής, που αρχίζει να τον υποπτεύεται.
Ο Αργεντινός σκηνοθέτης Sebastian Borensztein, μετά το ενδιαφέρον «Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό» του 2011, επιστρέφει με ένα νέο πιο σκοτεινό φιλμ βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα επιλέγοντας ξανά τον πιο αναγνωρίσιμο και καταξιωμένο αυτή τη στιγμή ηθοποιό της χώρας του Ταγκό, Ricardo Darin, στον κεντρικό ρόλο σε ένα κατά βάση αστυνομικό θρίλερ με πολιτικές προεκτάσεις που εκτυλίσσεται σε μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της αργεντίνικης πολιτικής ιστορίας.
Το φιλμ ξεκινά με στιλιζαρισμένα πλάνα από την εφιαλτική μοιραία «πτήση θανάτου» η οποία στοιχειώνει τον πρωταγωνιστή και εν συνεχεία μεταφέρεται στο άμεσο μέλλον, όπου τον βρίσκει φυγαδευμένο σε μία άσημη κωμόπολη μακριά από το Μπουένος Άιρες.
Κάπου εκεί τελειώνει (χωρίς καλά καλά να έχει αρχίσει) το πολιτικό κομμάτι της ιστορίας, αφού η συνέχεια εστιάζει καθαρά σε ένα αστυνομικό στόρι με το πολιτικό παρασκήνιο να λειτουργεί στο background σαν φόντο μιας αιματοβαμμένης αστυνομικής ιστορίας και ενός love story.
Με καλοκουρδισμένη αφήγηση και γρήγορο ρυθμό, ο Borensztein σκηνοθετεί ατμοσφαιρικά τα 70's σε ένα σκοτεινό δικτατορικό κράτος της διαφθοράς, ενώ ιντριγκάρει με τους ενδιαφέροντες χαρακτήρες του και ενθουσιάζει με το αβανταδόρικο αγωνιώδες σενάριο.
Όσο όμως ξετυλίγεται το κουβάρι, η ιστορία αφήνει ανεκμετάλλευτο το πολιτικό σκέλος και προτιμά έναν πιο ασφαλή σκηνοθετικό δρόμο με σεναριακές ευκολίες και απλοποιήσεις που μπορεί να μην χάνουν τον ρυθμός τους ωστόσο όμως διεκπαιρεώνουν βιαστικά τη πλοκή απενεργοποιώντας την υπάρχουσα πολιτική δραματουργική δυναμική.
Η προβλέψιμη εξέλιξη, η ανεπαρκής πολιτική προσέγγιση και η χλιαρή δραματουργία ισοσταθμίζονται κατά ένα μέρος από τη στιβαρή ερμηνεία του πάντα αξιόπιστου Ricardo Darin και μαζί με το καλό αστυνομικό σενάριο και τη λειτουργική αφήγηση κάνουν την υπέρβαση κερδίζοντας τις συνολικές εντυπώσεις.
Ο Borensztein καταφέρνει εν τέλει να παραδώσει ένα καλό φιλμ, το οποίο μπορεί να μην πείθει σαν πολιτικό δράμα αλλά βλέπεται πολύ ευχάριστα σαν αστυνομικό θρίλερ έστω και αν δεν εκπληρώνει όσα υπόσχεται.
Στους κινηματογράφους από 6 Ιουλίου.
Γιάννης Αποστολίδης.
1.jpg)
