Γράφει ο Γιώργος Καραμάνος.
Η τελευταία κινηματογραφική θεωρία που ανέπτυξα είχε να κάνει με το περίεργο timing των ταινιών και της ζωής του σινεφίλ.
Αυτή που θα αναλύσω σήμερα σχολιάζει περισσότερο τους ηθοποιούς και τον τρόπο με τον οποίο τους χρησιμοποιούν τα μεγάλα στούντιο.
Και οφείλω να ομολογήσω πως είναι μια θεωρία που βασίζεται σε έναν πολύ απλό κανόνα: Το να βάζεις δυο καταξιωμένους, εξαιρετικά ταλαντούχους και συνήθως ηλικιωμένους ηθοποιούς να πρωταγωνιστήσουν στην ίδια ταινία, συνήθως οδηγεί σε καταστροφικά αποτελέσματα (δες τα Righteous Kill και The Bucket List και θα καταλάβεις τι εννοώ).
Δεν έχω εντοπίσει γιατί ακριβώς συμβαίνει αυτό, αλλά νομίζω πως σχετίζεται με τα λαμπερά τους ονόματα που συγκεντρώνουν τα βλέμματα πάνω τους και αφαιρούν την προσοχή των συντελεστών από τις αρνητικές πλευρές της ταινίας...
Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα δεν θα αποτελέσει ούτε το Stand Up Guys.
Μια ταινία που ούτε το all-star cast του δεν θα μπορέσει να το σώσει.
Ο Valentine (Al Pacino, The Son of No One) είναι ένας εγκληματίας που, αφού εξέτισε ποινή εικοσιοκτώ χρόνων, αποφυλακίζεται για να βρει τον κολλητό του και επίσης κλεφτρόνι, Doc (Christopher Walken, Seven Psychopaths), να τον περιμένει έξω από τις πύλες της φυλακής για να τον προϋπαντήσει και να τον καλωσορίσει στον "έξω-κόσμο".
Αυτό που δεν γνωρίζει ο Valentine είναι πως ο Doc, πέρα από αδελφικός του φίλος είναι και εκείνος που έχει αναλάβει να τον σκοτώσει.
Βλέπετε, οι αμαρτίες του παρελθόντος δεν έχουν αφήσει πολλά περιθώρια για τους δυο φίλους μιας και ένας νονός της νύχτας (Mark Margolis, Immortals) θέλει τον βαρυποινίτη νεκρό, πάση θυσία.
Η ιδιόρρυθμη σχέση των δυο ηρώων θα δοκιμαστεί καθώς μόνο μια νύχτα απομένει πριν τα φώτα σβήσουν οριστικά για τον Val.
Και μέσα σε αυτή την νύχτα θα συμβούν πολλά - από επισκέψεις σε πορνεία μέχρι μεταμεσονύχτιους καφέδες και αποτυχημένες ληστείες.
Η αναπόληση του παρελθόντος θα συνδυαστεί με την παρακμή των γηρατειών και τις τελευταίες επιθυμίες ενός εγκληματία που σταδιακά αρχίζει να αποδέχεται την μοίρα του και να αντιλαμβάνεται την δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται.
Όταν το βράδυ αυτό περάσει, πολλά πράγματα θα έχουν αποκαλυφθεί και ακόμα περισσότερα θα έχουν αλλάξει στην σχέση των δυο φίλων.
Η δολοφονία του Val θα αποδειχθεί μια δύσκολη υπόθεση για τον Doc καθώς οι αναμνήσεις θα αρχίσουν να τον στοιχειώνουν .
Το σενάριο του Noah Haidle αποτελεί τον ορισμό της φράσης «είχε τόσα να πει και τελικά δεν κατάφερε να μιλήσει ούτε για τα αυτονόητα».
Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την κατάληξη έπαιξε η αισθητική που ακoλούθησε ο σκηνοθέτης Fisher Stevens αλλά και η έλλειψη διορατικότητας του πρωτάρη σεναριογράφου.
Αντί να δημιουργήσει μια έξυπνη μαύρη κωμωδία, παρασύρθηκε στο να φτιάξει ένα μετριότατο crime comedy.
Αντί να προσφέρει μια έντονη ανάλυση των τόσο καλογραμμένων χαρακτήρων, καταναλώθηκε σε μια soft αμερικανίστικη προσέγγιση μιας κατά τ'άλλα ενδιαφέρουσας ιστορίας.
Ο Fisher Stevens από την καρεκλά του σκηνοθέτη παρέδωσε μια καλαίσθητη αλλά και επιδερμική δουλειά, ενώ σε επίπεδο "εικόνας" και φωτογραφίας είχε μια ολοκληρωμένη άποψη.
Εκεί που αποτύγχανε ήταν στο να προσφέρει ένταση και να εντρυφήσει στους χαρακτήρες του.
Σαφώς, οι ερμηνείες των Pacino και Walken διατηρούν τα συνηθισμένα τους υψηλά επίπεδα ποιότητας, χωρίς όμως να συγκλονίζουν ή να σε αφήνουν άφωνο.
Εκεί όμως που ξενερώνεις και τσαντίζεσαι, είναι όταν αντιλαμβάνεσαι το πόσο προσπαθεί να πουλήσει τα ονόματα τους η ταινία.
Και αυτό συμβαίνει μέσα από το guest του Alan Arkin (Argo) που παρουσιάζεται ως τρίτος πρωταγωνιστής του έργου ενώ η συμμέτοχη του είναι ελαχίστη (!).
Αντί να αναφερθούν στην συμπαθέστατη ερμηνεία της Addison Timlin (που πρώτη φορά μας τράβηξε την προσοχή στο Californication) ή στον ικανότατο Marg Margolis που υποδυόταν τον βαρόνο του εγκλήματος, η εταιρία παράγωγης προτίμησε να χρησιμοποιήσει το όνομα του Arkin για να συμπληρώσει το cast της.
Και αυτό είναι τόσο υποκριτικό όσο το να υποστηρίζουμε εμείς οι σινεφίλ, ότι ο Al Pacino παίζει μονάχα σε εξαιρετικές ταινίες.
Με άλλα λόγια, το Stand Up Guys είναι η ταινία που αν δεν πλάσαρε τους ηθοποιούς της δεν θα είχε κανέναν λόγο ύπαρξης.
Είναι η ταινία που εάν δεν είχε κάποια ονόματα αδιαμφισβήτητης ποιότητας να κοσμούν το poster της, θα ήταν ένα ακόμα straight-to-dvd εγχείρημα.
Φλάτ και με αργό ρυθμό, δεν μπορεί να ξεγελάσει κανέναν για τις προθέσεις της.
Με επαναλαμβανόμενο και χωρίς κορυφώσεις σενάριο, είναι η ταινία που πρέπει να αποφύγετε ειδικά αν είστε πραγματικός fan των πρωταγωνιστών της.
Στις αίθουσες από 23 Μαίου.
Stand Up Guys trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
