F Κριτική: Μαθήματα Περσικών - Persian Lessons (2020) - FilmBoy Κριτική: Μαθήματα Περσικών - Persian Lessons (2020) - FilmBoy
  • Latest News

    Κριτική: Μαθήματα Περσικών - Persian Lessons (2020)



    Ορφανός Ουκρανο-Εβραίος, μεγάλωσε σε ακραίες συνθήκες φτώχιας, κατάφερε να φτάσει μέχρι τον Καναδά όπου σπούδασε Φυσική και Μαθηματικά πριν στρέψει το βλέμμα του στο σινεμά, μετακόμισε στο Los Angeles όπου, μετά από τη σκηνοθεσία αρκετών τηλεοπτικών spots και music videos, έφτιαξε την δική του εταιρία παραγωγής, εξασφάλισε τα δικαιώματα του μυθιστορήματος House of Sand and Fog, το οποίο διασκεύασε και μας παρουσίασε σε μία από τις πιο συγκλονιστικές ταινίες της περασμένης δεκαετίας.
    Η ίδια η ζωή του Vadim Perelman μοιάζει με ταινία, και όπως κάθε τέτοια, χρειάζεται τα σκαμπανεβάσματά της, με την δεύτερή του ταινία The Life Before Her Eyes να αποτυγχάνει εμπορικά και κριτικά, οδηγώντας τον πίσω στη Ρωσία.
    Επί μια δεκαετία ουσιαστικά χάνουμε τα ίχνη του με τον Perelman να σπαταλάει το ταλέντο του γυρίζοντας ταινίες και τηλεοπτικές σειρές τοπικής κατανάλωσης, μέχρι που η τύχη του ξαναχτύπησε την πόρτα όταν στα χέρια του έπεσε η νουβέλα του Wolfgang Kohlhaase, Erfindung einer Sprache.
    Με την βοήθεια Ρωσικών και Λευκορωσικών παραγωγών, το Persian Lessons γίνεται πραγματικότητα, κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Βερολίνου και επιλέγεται ως η επίσημη πρόταση της Λευκορωσίας για τα 93α βραβεία Όσκαρ. Με αρκετή αλλά λογική καθυστέρηση λόγω covid, η ταινία φτάνει και στα μέρη μας. Για να δούμε αν αξίζει να μάθουμε περσικά…

    1942. Ο Gilles είναι ένας νεαρός Βέλγος Εβραίος που συλλαμβάνεται από τους Ναζί και οδηγείται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ένα βιβλίο περσικής μυθολογίας που σχεδόν κατά τύχη βρίσκεται στα χέρια του, τού σώζει τη ζωή, με τον Gilles να φωνάζει πως δεν είναι Εβραίος αλλά Πέρσης και να γλιτώνει την εκτέλεση.
    Διοικητής του στρατοπέδου είναι ο λοχαγός Klaus Koch, ένας άνδρας που εργαζόταν ως σεφ πριν τον πόλεμο και έχει όνειρο να ανοίξει γερμανικό εστιατόριο στην Τεχεράνη όταν αυτός τελειώσει. Αυτή είναι η αιτία που ο Koch δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο Gilles -που συστήνεται ως Reza- και τον υποχρεώνει να του διδάξει τη γλώσσα του, τα φαρσί!
    Φυσικά ο Gilles δεν ξέρει ούτε λέξη και αρχίζει να του αραδιάζει “αλαμπουρνέζικα” πλάθοντας μια νέα γλώσσα την οποία βέβαια πρέπει να θυμάται και ο ίδιος. Αυτή η σχέση του δίνει κάποια επιπλέον δικαιώματα, που τον κάνουν στόχο με κάποιους φύλακες να υποψιάζονται το ψέμα του και να προσπαθούν να τον βγάλουν από τη μέση.

    Η ιστορία του Persian Lessons ισχυρίζεται πως είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, ωστόσο οι συμπτώσεις που συμβαίνουν μαζεμένες κατά τα πρώτα λεπτά της ταινίας, σώζουν τη ζωή του ήρωα και τον βάζουν στη θέση του δασκάλου είναι υπερβολικά πολλές και πολύ δύσκολα πείθουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η ταινία να ξεκινάει “με το αριστερό”, κάτι που γίνεται ακόμα πιο έντονο από τα όχι ιδιαίτερα καλοσκηνοθετημένα πρώτα πλάνα μέσα στο στρατόπεδο που πάσχουν από έλλειψη ατμόσφαιρας.


    Το σενάριο δεν ασχολείται με την γενικότερη εικόνα της ζωής στο στρατόπεδο και μπαίνει κατευθείαν στο ψητό, με τον Reza να προσπαθεί να βρίσκει τρόπους να σκαρφίζεται λέξεις, τις οποίες να μπορεί ταυτόχρονα να τις θυμάται και να τις διδάσκει στον Koch. Οι σκηνές του “μαθήματος” είναι ελαφρώς cringy και αρκετά επαναλαμβανόμενες, αλλά πετυχαίνουν τον στόχο τους αναπτύσσοντας τη σχέση μεταξύ των δύο ανδρών.

    Εδώ παρατηρείται μια πολύ αμφιλεγόμενη επιλογή, με τον ενδιάμεσο χρόνο να μην γεμίζει με γεγονότα που συμβαίνουν στο στρατόπεδο, ίσως κάποια δραματικά συμβάντα, αλλά αντίθετα επικεντρώνεται στους φύλακες και πιο συγκεκριμένα στα γκομενικά τους!
    Για κάποιο λόγο μαθαίνουμε ποιος έκανε ξεπέτα με ποια, ποια είναι ερωτευμένη με ποιον, ποιος την έχει πιο μικρή… ενώ ταυτόχρονα βλέπουμε έναν από αυτούς, χωρίς ιδιαίτερη αιτία, να έχει πάθει εμμονή με τον Reza και να ψάχνει τρόπους να τον ξεφορτωθεί.
    Ομολογουμένως αυτή η υποπλοκή είναι και καλογραμμένη και καλοπαιγμένη, και ο καλός ρυθμός δεν την αφήνει να γίνει βαρετή, αλλά πραγματικά δεν έχει κανέναν λόγο ύπαρξης και σπαταλάει πάρα πολύ χρόνο.

    Αρκετά προβλήματα έχει και η σκηνοθεσία, με τον Vadim Perelman να μοιάζει περισσότερο ως απλός διαχειριστής του σεναρίου, χωρίς να μπορεί να το αναδείξει. Όλη η ταινία είναι ενοχλητικά επίπεδη όσον αφορά την ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα, με τη μουσική επένδυση των Evgueni & Sacha Galperine (Grâce à Dieu) να σώζουν την παρτίδα.

    Στα επίπεδα του απλά ικανοποιητικού και οι ερμηνείες, με το πουλέν Nahuel Pérez Biscayart (120 battements par minute) να μην έχει παρά ελάχιστες ευκαιρίες να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, και τους Lars Eidinger (Proxima) και Jonas Nay (Deutschland 83) δίπλα του να κινούνται μια κλάση χαμηλότερα.

    Ήθελα πολύ να ενθουσιαστώ με το Persian Lessons γιατί θεώρησα άδικο τον εξορισμό του Perelman μετά από μία μόνο αποτυχία, ωστόσο η μεγάλη επιστροφή του δεν ήταν αυτό που περίμενα.
    Μια κεντρική ιστορία που δεν ξέρω πόσο πειστική και ενδιαφέρουσα ήταν στο χαρτί αλλά στο πανί δεν μεταφράστηκε σωστά, με πολλές περίεργες σεναριακές επιλογές και αρκετές σκηνοθετικές ατέλειες.
    Δυστυχώς, μόνο η τελευταία σκηνή μας δείχνει πόσο ωραία ταινία θα μπορούσε να ήταν…

    Αλέξανδρος Κυριαζής

    • ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ
    • Facebook Comments
    Item Reviewed: Κριτική: Μαθήματα Περσικών - Persian Lessons (2020) Rating: 5 Reviewed By: Alexis Kyriazis
    Scroll to Top