F Κριτική: No friends but the Mountains (2017) - FilmBoy Κριτική: No friends but the Mountains (2017) - FilmBoy
  • Latest News

    Κριτική: No friends but the Mountains (2017)


    Το οδοιπορικό του Κούρδου συγγραφέα Kae Bahar μαζί με τον κινηματογραφιστή Claudio von Planta ξετυλίγεται σε ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας 90 λεπτών. 
    Στιγμές από την ιστορία των Κούρδων, από τον πολιτισμό και τη θρησκεία τους, μα και στιγμές συγκίνησης και πόνου από τον άδικο ξεριζωμό και από τον θάνατο απλών ανθρώπων από το ISIS, καταγράφονται σε μια κάμερα. 

    Πώς οραματίζονται το μέλλον τους, ενώ ζουν σε κέντρα συγκέντρωσης προσφύγων; 
    Κι όσοι έμειναν πίσω, τί έχουν να μας διηγηθούν; 
    Όσοι κατάφεραν και νομιμοποιήθηκαν εντός των τοιχών της σύγχρονης, ανεπτυγμένης, συμπεριληπτικής Δυτικής Ευρώπης, από τί συναισθήματα κυριεύονται; 
    Πώς μπορεί να συνυπάρξει αυτή η εικόνα με εκείνη της έρημης, ακατοίκητης, ερειπωμένης, διαλυμμένης πόλης του Sinjar; 

    Δεν ξεχνά να προσθέσει και τις φωνές εκείνων που πολεμούν για ένα αυτόνομο Κουρδιστάν, για ένα όραμα 40.000.000 Κούρδων που δεν έχουν πατρίδα – η μεγαλύτερη μειονότητα του κόσμου – διάσπαρτοι σε όλο τον κόσμο και μαζεμένοι στα σύνορα Τουρκίας, Συρίας, Ιράν και Ιράκ, μαζεμένοι σε ένα μελλοντικό Κουρδικό κράτος. 
    Είναι όμως, σε θέση το Νότιο Κουρδιστάν να παρέχει την προοπτική εξέλιξης και οικονομικής ανάπτυξης και συνεργασίας με τη Δύση;


    Μέσα σε όλο αυτό τον πλούτο εικόνων και φωνών, η παρουσία του συγγραφέα συνεχής, καθώς τον αφορά, τον πληγώνει και τον πεισμώνει να μας τα διηγηθεί, «Αν δεν μπορώ να φέρω τον κόσμο στο Κουρδιστάν, αποστολή μου είναι να φέρω το Κουρδιστάν στον κόσμο!» 
    Και μας τα διηγείται παρέα με τους αρχηγούς των ανεπτυγμένων κρατών, καθώς γνωρίζει ότι δίχως τις παρεμβάσεις τους δεν μοιάζει δυνατή καμία προοπτική. 
    Όχι άλλες ευχές για ένα καλύτερο μέλλον, αλλά δράση για αλλάγή τώρα! 

    Μην περιμένει κανείς να δει ένα άρτιο κινηματογραφικά ντοκιμαντέρ, καθώς ανήκει μεγάλο μέρος του στο σινεμά βεριτέ και το τηλεοπτικό ρεπορτάζ – μία προσπάθεια και ένα οπτικοακουστικό αποτέλεσμα που αξίζει να δείτε.
    Ποίηση με την οποία ταυτίστηκε ο συγγραφέας κατά την φυλάκισή του και τον βασανισμό του στο Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν:

    The enemy is mistaken to think
    by putting me in prison
    they will take my Freedom.

    In prison I learned

    to fight even more
    from my Freedom.

    Γιώργος Λιάπης.



    • ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ
    • Facebook Comments
    Item Reviewed: Κριτική: No friends but the Mountains (2017) Rating: 5 Reviewed By: Konstantinos
    Scroll to Top