Δεκαετία του ’30.
Ένας νεαρός Νεοϋορκέζος ταξιδεύει ως το λαμπερό κόσμο του Χόλιγουντ, για να φτιάξει την τύχη με τη βοήθεια του ισχυρού θείου του.
Εκεί θα ερωτευτεί τη γραμματέα του, αλλά η μοίρα θα τον φέρει πίσω στη γενέτειρά του, όπου θα ανοίξει το ξακουστό Café Society και διάφορες εκπλήξεις της ζωής θα τον περιμένουν.
Το alter ego του Woody Allen ακούσει στο όνομα Bobby (Jesse Eisenberg, Now You See Me 2) κι είναι ένας αγαθός, εύπιστος νέος Εβραίος με φιλοδοξίες για κάτι περισσότερο από το σκοτεινό εργαστήρι του πατέρα του.
Από την άλλη, ο πετυχημένος θείος Phil (Steve Carell, The Big Short) είναι ατζέντης των μεγάλων σταρ του κινηματογράφου και αποκτά κάθε τι που επιθυμεί….
Οι δύο πόλοι βρίσκουν το δρόμο τους και μετά από χαριτωμένες, γλυκόπικρες περιπέτειες κρατούν στα χέρια τους αυτό που ποθούν….ή μήπως όχι;
Όλες οι γνώριμες θεματικές που πάντα απασχολούν το σπουδαίο δημιουργό (ζωή/θάνατος, ανθρώπινες σχέσεις, θρησκεία, κ.ά.) μπαίνουν και πάλι στο μικροσκόπιό του, αλλά χωρίς να προχωράει σε ανεξερεύνητα βάθη.
Το Café Society σερβίρει μία κλασική συνταγή, πολλάκις κατασκευασμένη, μα ξεθυμασμένη και σε ένα βαθμό κουραστική.
Οι δύο πρωταγωνιστές φέρουν εις πέρας τους ρόλους τους και με περισσότερη φρεσκάδα, σε σχέση με την Kristen Stewart (Still Alice), η οποία μεν προσπαθεί φιλότιμα, αλλά δεν εντάσσεται στο «γουντιαλλενικό» σύμπαν.
Ενδιαφέρουσες πινελιές στο υποκριτικό κομμάτι προσθέτουν μάλλον οι δεύτεροι χαρακτήρες, παρά οι βασικοί.
Τα μόνα στοιχεία που εντυπωσιάζουν και ξεχωρίζουν είναι η επιμελώς φροντισμένη και υπέροχη φωτογραφία του βετεράνου Vittorio Storaro (τρία Όσκαρ Φωτογραφία – 1979, 1981, 1987) που αξιοποιεί κι αναδεικνύει τις σιλουέτες και τις μορφές με μοναδικό τρόπο και φυσικά οι μουσικές επιλογές στο σάουντρακ.
Το Café Society λειτουργεί μία τίμια πάστα σεράνο παλαιάς κοπής, που ξέρεις πως σε γλυκαίνει, μα ποτέ δεν σε εκπλήσσει, ούτε θα σε συνεπάρει.
Στους κινηματογράφους από 25 Αυγούστου.
Γιώργος Κόνιαρης.
1.jpg)
