Ω ναι ...επιτέλους ο πολλά βαρύς σε κάτι διαφορετικό.
Η Maggie, κόρη του πρωταγωνιστή και τίτλος της ταινίας μετατρέπεται σιγά σιγά σε κάτι όχι τόσο όμορφο και ο πατέρας αναλαμβάνει να τη συντροφεύσει μέχρι το τελικό... δάγκωμα;
Η Abigail Breslin με θητεία σε ταινίες με απέθαντους... (Ζombieland και χαβαλές μεγάλος), στον ομώνυμο ρόλο, μας παρουσιάζει μια πιο σοβαρή πλευρά της σήψης, από το αρχικό στάδιο μέχρι το τελευταίο.
Ο Arnold Schwarzeneger στο ρόλου του πατέρα, που ξεκινάει οδοιπορικό για να βρει πρωτίστως τη κόρη του και στη συνέχεια να την ακολουθήσει σε ένα ζοφερό road trip.
Απ' το κλίμα του trailer καταρχήν, καταλαβαίνουμε οτι ο Άρνι έχει καταθέσει ρουκέτες, χειροβομβίδες και κανόνια, για χάρη της υποκριτικής και οι ατάκες του που κάναν μεγαλύτερη ζημιά απο τα όπλα, μπήκαν στο ντουλάπι.
Δε γνωρίζουμε αν αυτή η στροφή στη ποιότητα είναι οριστική, σίγουρα πάντως είναι καλοδεχούμενη...
Μια μετρημένη ερμηνεία, χωρίς πολλούς διαλόγους και μια προσπάθεια να παίξει με το βλέμμα.
Ίδωμεν...
φώτο απο τα γυρίσματα
Από την άλλη, η Βreslin φαίνεται σε κάκιστη κατάσταση και καλά κάνει σύμφωνα με τις επιταγές του ρόλου της.
Ουσιαστικά φαντάζομαι η ταινία θα χτιστεί πάνω στη σχέση πατέρα-κόρης και οτιδήποτε μυστικά κρύβονται πίσω απο αυτή.
Το χάος, η ερημιά και ο θάνατος που παραμονεύει παντού ίσως είναι η ευκαιρία να βρουν την άκρη.
Η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του Henry Robson δεν αναμένεται να σπάσει ταμεία, αλλά ίσως δώσει μια ευκαιρία για την ανάσταση (όχι των νεκρών) αλλά του Άρνι...
Έτσι βέβαια νομίζαμε με τον πολύπαθο Νιcolas Cage και το Joe, που πιστέψαμε οτι ξύπνησε απ το λήθαργο αλλά διαψευθήκαμε οικτρά με τη επερχόμενη σαβούρα (Rage, Outcast και Left Behind).
Σαν road trip με μπόλικο δράμα, στοιχεία θρίλερ και ολίγον ζόμπι στην ουγιά δε μας αφήνει ασυγκίνητους και ας ελπίσουμε να μας στοιχειώσει για καιρό, σαν τη μελαγχολική μουσική του trailer.
8 Μαίου κάνει πρεμιέρα στην Αμερική κάνοντας και ένα σύντομο πέρασμα στο ενδιάμεσο απο διάφορα φεστιβάλ, λογικά μέσα στο Μάιο και στη χώρα μας... αν δεν έχουμε μετατραπεί εμείς, ήδη σε ζόμπι απο την αφραγκία.
Μίλτος Παπατριανταφύλλου