F Review: Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα - The Deep Blue Sea - FilmBoy Review: Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα - The Deep Blue Sea - FilmBoy
  • Latest News

    Review: Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα - The Deep Blue Sea



    Γράφει η Corpse Bride.

    Η ταινία The Deep Blue Sea του Terence Davies, με πρωταγωνίστρια τη Rachel Weisz, βασίστηκε στο θεατρικό έργο του  Άγγλου  Terence Rattigan, έργο που γράφτηκε το 1952. 

    Πριν το πάρει στα χέρια του ο Terence Davies, η μεταφορά του έργου στη μεγάλη οθόνη είχε γίνει για πρώτη φορά το 1955 από τον  Anatole Litvak, ταινία στην οποία πρωταγωνιστούσε η Vivien Leigh.

    Στην ταινία του Davies, η ηρωίδα του έργου, η ευάλωτη Hester Collyer (Rachel Weisz, Dream House) ζει στη μεταπολεμική Αγγλία και είναι παντρεμένη με τον δικαστή William Collyer (Simon Russell Beale, My Week With Marilyn), ένας άντρας που μεγάλωσε με το ηθικό δίδαγμα   « καλύτερα ένας μετρημένος ενθουσιασμός παρά ένα πάθος ». 

    Δε θέλει πολλή σκέψη για να καταλήξεις στο συμπέρασμα πως ...


    ...ο William είναι μεν ένας καλός, ευγενής άντρας που αγαπάει την σύζυγό του αλλά δεν ξέρει πώς να της προσφέρει έρωτα, πάθος, ζωή. 

    Όλα αυτά, η Hester θα τα βρεί στον Freddie Page (Tom Hiddleston, War Horse), έναν πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας. 

    Η επόμενη σκέψη θα ήταν πως η Hester, κατά μία έννοια θα ήταν ευτυχισμένη.
    Δεν έχω δει όμως πολλές ευτυχισμένες γυναίκες να προσπαθούν να αυτοκτονήσουν. 

    Και με αυτή την εικόνα ο σκηνοθέτης σε βάζει κατευθείαν στον κόσμο της μάλλον δυστυχισμένης Hester, που δεν μπορεί να ευτυχήσει κοντά στους δύο άντρες της ζωής της και που μέρα με  τη μέρα γίνεται όλο και πιο καταθλιπτική...

    Τί παραπάνω θα δεις σε αυτό το έργο που δε θα το βρεις στο θεατρικό έργο του Terence Rattigan
    Νομίζω τίποτα. 

    Ένα παλιό καλό θεατρικό έργο θα έχει πάντα περισσότερα ατού από μία σύγχρονη ταινία που προσπαθεί να το φτάσει. 

    Όμως θα πω πρώτα τα θετικά. 
    Ήταν μία καλή παραγωγή. 
    Τα σκηνικά, η φωτογραφία και η μουσική σε μετέφεραν στην Αγγλία του '50 από την πρώτη στιγμή της ταινίας. 

    Η σκηνοθεσία στην αρχή μ’ έκανε να θέλω να δω και την συνέχεια. 
    Οι λήψεις είχαν κάτι ιδιαίτερο. 
    Και είδα μία από τις ωραιότερες ερωτικές στιγμές, όπου τα σώματα γεμίζουν το πλάνο, όχι η πράξη. 

    Και μετά το ταλέντο του σκηνοθέτη άρχισε να χάνεται. 
    Έχουμε και λέμε. 

    Η κάμερά του σε όλη τη διάρκεια της ταινίας έκανε τα δικά της περίεργα και δεν έβρισκα το λόγο να συμβαίνει - μία δεν μπορούσε να διαχειριστεί τους ταλαντούχους ηθοποιούς του, από την άλλη έτρωγε αρκετό χρόνο σε στιγμές που όσο καλλιτεχνικά κι αν θες να τις αποδώσεις, πρέπει να ξέρεις πότε να σταματήσεις και τέλος, υπήρχαν αρκετές θεατρικές στιγμές που κάποιες φορές έδεναν με το story και κάποιες άλλες ήταν σαν ξένο σώμα. 

    Νομίζω πως και ο ίδιος ο σκηνοθέτης δεν ήξερε ακριβώς πώς να εκφραστεί σε πολλές σκηνές. 
    Πώς λοιπόν να δώσουν τα πάντα οι ηθοποιοί; 

    Ξεχώρισα τον Simon Russell Beale
    Νομίζω πως θα πείσει και τον πιο αυστηρό. 
    Ήταν εξαιρετικός. 

    Η Rachel Weisz έδωσε μία καλή ερμηνεία. 
    Κάποιες στιγμές έκανε τις υπερβάσεις που χρειάζονταν αλλά νομίζω πως το ταλέντο της δε χρησιμοποιήθηκε όσο θα έπρεπε από τον σκηνοθέτη. 
    Της το ξόδεψε σε σκηνές που δεν έπρεπε και το περιόρισε σε σκηνές που πάλι δεν έπρεπε. 

    Έμεινε ο τρίτος αυτού του ερωτικού τριγώνου, ο Tom Hiddleston που ήταν καλός, σίγουρα δακρύζει ωραία αλλά τον βρήκα περισσότερο θεατρικό απ’ όσο έπρεπε.
    Όχι πως του ρίχνω το φταίξιμο. 
    Το φταίξιμο πάει στον σκηνοθέτη. 

    Γύρισε μία δραματική ταινία αλλά δεν υπήρχε το δράμα, δεν υπήρχε το συναίσθημα, δεν υπήρχε αυτό που υποτίθεται πρέπει να δεις. 

    Μία γυναίκα πάει να αυτοκτονήσει, ζει έναν παράφορο έρωτα, απατάει τον σύζυγό της. 
    Δεν μπορεί, κάπου πρέπει να δεις το δράμα, το πάθος! 

    Ο σύζυγος της Hester, έπασχε από έλλειψη πάθους. 
    Πώς γίνεται να το προσπέρασε ο σκηνοθέτης; 

    Έχω δει πολλές ταινίες που μιλάνε για όλα όσα θα βρεις στην ταινία του Terence Davies και το έκαναν καλύτερα...

    Το
    The Deep Blue Sea έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο φεστιβάλ του  Τορόντο τον Σεπτέμβρη του 2011, έπαιξε και σε άλλα φεστιβάλ, μεταξύ αυτών το San Sebastian

    Τις επόμενες μέρες η ταινία θα προβληθεί σε κάποιες χώρες της Ευρώπης αλλά και στην Αυστραλία, ενώ στην Αμερική προβλήθηκε σε λίγες αίθουσες στις 23 Μαρτίου.
    Στην Ελλάδα από 7 Ιουνίου 2012.


    The Deep Blue Sea trailer από FilmBoy-gr
    • ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ
    • Facebook Comments
    Item Reviewed: Review: Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα - The Deep Blue Sea Rating: 5 Reviewed By: Konstantinos
    Scroll to Top