Η πρώτη μου εμπειρία στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας & Φανταστικού της Αθήνας ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντική ως προς το επίπεδο του φετινού φεστιβάλ.
Το Ισπανικό Last Rain των Tony Lopez και David Sanz είναι το είδος της ταινίας μικρού μήκους (η χθεσινή μου ημέρα στο φεστιβάλ ήταν γεμάτη από shorts) που μπορούν να πείσουν τα studio ότι οι δημιουργοί του αξίζουν τη μεγάλη ευκαιρία.
Ατμοσφαιρικά άρτιο, με σωστά φίλτρα στις κάμερες, μια ιστορία που, αν και δεν σε αφήνει έκπληκτο στο τέλος και ίσως να μην έχει βάθος για κανονική ταινία, σε κάνει να μη θες να χάσεις ούτε λεπτό από τα 20 λεπτά διάρκειας της και μια πρωταγωνίστρια που αιχμαλωτίζει τη ματιά σου παρά τη μεγάλη οθόνη του Μικρόκοσμος Filmcenter.
Ο λόγος για τη Flora Martinez, μια Καναδό-Κολομβιανή που ...
...από ότι είδα, είναι star στη Κολομβία αλλά η καριέρα της πλέον είναι στον Ισπανικό κινηματογράφο.
Πείτε με υπερβολικό αλλά με τις σωστές επιλογές και φυσικά λίγη τύχη, θα μπορούσε να γίνει η νέα Monica Bellucci (αν και υποκριτικά ίσως είναι και καλύτερη).
Στη ταινία τώρα, ο Nazan (Raul Alvarez, παραγωγός της ταινίας και για πρώτη φορά ηθοποιός) μπαίνει σε ένα club συγχυσμένος και διστακτικός.
Τη πλησιάζει και με έναν κοφτό αλλά έξυπνο διάλογο της αποκαλύπτει μια σειρά από τυχαία γεγονότα που επρόκειτο να συμβούν στο άμεσο μέλλον.
Βγαίνουν όλα αληθινά και οι δυο νέοι θα ερωτευτούν.
Μόνο που όλα αυτά ...δεν συμβαίνουν ταυτόχρονα!
Μη ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε σε φεστιβάλ Φανταστικού Κινηματογράφου.
Ως παραγωγή (συνήθως το μειονέκτημα σε μικρού μήκους low budget ταινίες), το Last Rain δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από πλούσιες αμερικάνικες παραγωγές.
Το Last Rain είναι ένας υπέροχος τρόπος να αρχίσεις ένα φεστιβάλ.
