Ο «Χοντρός και Λιγνός» αποτελούσε ένα από τα πιο αγαπημένα κωμικά δίδυμα στα πρώτα χρόνια του Hollywood, παραμένοντας ακόμα και σήμερα σημείο αναφοράς.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 20 μέχρι και τα μέσα του 40, οι δύο κινηματογραφικοί αστέρες Stan Laurel και Oliver Hardy έπαιξαν σε δεκάδες ταινίες κάνοντας και μια αρκετά πετυχημένη μετάβαση από τον βουβό στον ομιλούμενο κινηματογράφο, ενώ τα επόμενα χρόνια συνέχισαν μαζί ως δίδυμο περιοδεύοντας και δίνοντας θεατρικές παραστάσεις.
Σε αυτήν την τελευταία περίοδο της συνεργασίας τους εστιάζει και αυτή η βιογραφική ταινία του Jon S.Baird, η οποία κινείται στα παρασκήνια των ταινιών και αποκαλύπτει τις σχέσεις ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές.
Σχέσεις οι οποίες συχνά δεν ήταν αρμονικές, καθώς υπήρχαν αναμεταξύ τους διαφωνίες στο δημιουργικό κομμάτι, ενώ και ατομικά ο καθένας είχε τα δικά του προσωπικά προβλήματα μέσα από σχέσεις και καταχρήσεις.
Η ταινία δίνει αρκετά προσιτά την αλληλεπίδραση και τους χαρακτήρες των δύο ηθοποιών, αν και με έναν αρκετά κλασικό και ακαδημαϊκό τρόπο, χωρίς εκπλήξεις και εντυπωσιασμούς.
Οι σκηνές αναπαράστασης ορισμένων σκετς δεν καταφέρνουν να πιάσουν τη γοητεία των αυθεντικών, παρόλα αυτά με μεγάλο σεβασμό προς τα πρόσωπα των δύο ηθοποιών πετυχαίνει να μεταδώσει την αύρα επιτυχίας τους, αφήνοντας στο τέλος μια αίσθηση νοσταλγίας για μια εποχή η οποία μπορεί να είχε τις ίδιες κινητήριες δυνάμεις με τη σημερινή (κέρδος, δόξα, πάθη), αλλά με μια αθωότητα η οποία πλέον έχει σχεδόν εξανεμιστεί.
Το μεγαλύτερο όμως στοίχημα της ταινίας ήταν ποιοι θα κατάφερναν να αναπαραστήσουν επαρκώς τους δύο σταρ.
Ευτυχώς για το αποτέλεσμα, οι επιλογές αποδεικνύονται ιδανικές.
Και όσον αφορά το εμφανισιακό κομμάτι, όπου οι John C.Reilly (Kong: Skull Island) και Steve Coogan (Ideal Home) μοιάζουν απόλυτα με τους χαρακτήρες που υποδύονται, αλλά και ερμηνευτικά καθώς και οι δύο αποδίδουν υπέροχα τις κινήσεις, τις εκφράσεις, αλλά και τον ψυχικό κόσμο των δύο προσώπων, φέρνοντας εις πέρας με επιτυχία ένα αρκετά απαιτητικό έργο με βάση την κληρονομία που έχουν να διαχειριστούν.
Τελικά, μια όμορφη και προσεγμένη δουλειά, η οποία μπορεί να μην εντυπωσιάζει κινηματογραφικά, αλλά παρέχει το κατάλληλο υλικό νοσταλγίας για τους παλαιότερους, και γνώσης για τους νεότερους.
Στους κινηματογράφους από 24 Ιανουαρίου.
Γιώργος Νυκταράκης
1.jpg)
