F Κριτική: Dogman (2018) - FilmBoy Κριτική: Dogman (2018) - FilmBoy
  • Latest News

    Κριτική: Dogman (2018)




    Η νέα ταινία του πλέον αναγνωρίσιμου Matteo Garrone, σκηνοθέτη του επιτυχημένου Gomorrah (2008), ασχολείται ξανά με μια ιστορία του υποκόσμου της Ιταλικής κοινωνίας. 
    Αντί για τη Νάπολη, αυτή τη φορά η ιστορία του ‘Dogman’ εκτυλίσσεται στα περίχωρα της Ρώμης. 
    Η σκληρή απεικόνιση της βίας παραμένει, διπρόσωποι χαρακτήρες και κλίμα απαισιοδοξίας επικρατούν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας.

    Ήρωας της ιστορίας είναι ο Marcello, ένας μικροκαμωμένος και συμπαθής άντρας που εργάζεται στο κέντρο περιποίησης σκύλων που κατέχει σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά στην άκρη της Ρώμης. 
    Αγαπάει τη δουλειά του και την μικρή του κόρη και είναι από τα πρόσωπα που συμπαθούν όλοι στη γειτονιά. 
    Ωστόσο, ο Marcello είναι και διακινητής κοκαΐνης. 

    Ένας από τους πελάτες και φίλους του, ο σκληροτράχηλος και βίαιος Simone, κάνει το ένα έγκλημα μετά το άλλο. 
    Ώσπου μια μέρα ο Simone θα ζητήσει τα κλειδιά από το μαγαζί του Marcello για να διαρρήξει το διπλανό μαγαζί, από την οποία δουλειά θα δώσει στο Marcello ένα μερίδιο από τα χρήματα που θα κλέψει. 
    Τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν όπως τα περιμένει ο Marcello και θα βρεθεί ξαφνικά πιο μπλεγμένος από ποτέ.

    Πιστή στις κακόφημες γειτονιές της Ρώμης, η ιστορία πέρα από το ταιριαστό setting της κερδίζει σίγουρα για το εκπληκτικό casting του βασικού ήρωα Marcello – που τον υποδύεται υπέροχα ο ηθοποιός Marcello Fonte – όπως και των υπόλοιπων κατοίκων της περιοχής. 



    Ο ήρωας αποτελεί μια ξεχωριστή παρουσία ανάμεσα στους ανθρώπους που τον περιβάλλουν λόγω χαρακτήρα και συμπεριφοράς, καθώς και για τη φύση του επαγγέλματος του που με τόσο στοργή φροντίζει τους σκύλους. 
    Βέβαια, αν και είναι ευγενικός άνθρωπος, δεν παύει να διατηρεί σχέσεις με τον υπόκοσμο και αυτό του κοστίζει ακριβά στην ταινία. 

    Η ύπαρξη της υπερβολικής βίας είναι χαρακτηριστικό πλέον του σκηνοθέτη Garrone που οδηγεί την ταινία σε μια σωστή τελική  έκβαση με κάποια ερωτηματικά ωστόσο για τη φύση του χαρακτήρα του Marcello. 
    Υπάρχουν σκηνές που θα κάνουν την ταινία να την θυμάσαι για καιρό μετά. 

    Υπενθυμίζουμε πως ανάμεσα στα ονόματα της παραγωγής υπάρχει και αυτό του Jeremy Thomas, κορυφαίου κινηματογραφικού παραγωγού με δεκάδες επιτυχίες στο ενεργητικό του. 
    Η ταινία είναι γνήσιο crime film συνδυασμένο με το δράμα, πέρα για πέρα ρεαλιστικό. 
    Μια ακόμα υπενθύμιση για τον σκληρό και δίχως έλεος κόσμο στον οποίο ζούμε.

    Στους κινηματογράφους από 22 Νοεμβρίου.


    Πάνος Μουζάκης

    • ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ
    • Facebook Comments
    Item Reviewed: Κριτική: Dogman (2018) Rating: 5 Reviewed By: Konstantinos
    Scroll to Top