Ένας μεγάλος σκηνοθέτης του suspense/thriller, ο μεγάλος Alfred Hitchcock, ο οποίος διερεύνησε για πρώτη φορά horror θέματα στη πρώιμη σιωπηλή ταινία του The Lodger (1926), έφερε στο προσκήνιο την πιο τρομακτική ταινία του 30 χρόνια αργότερα, στην αρχή της δεκαετίας του 60.
Η ταινία αυτή άλλαξε το πρόσωπο όλων των ταινιών τρόμου από τότε.
Ο αγνός αρχέτυπος τρόμος θα βρίσκονταν πλέον στις σκοτεινές σκιές της ανθρώπινης ψυχής - σε έναν ψυχοπαθή γυναικοφορεμένο διαχειριστή ενός motel και ερασιτέχνη ταριχευτή (Antony Perkins).
Το low-budget και τηλεοπτικής επιρροής ασπρόμαυρο Psycho (1960) θα μπορούσε να θεωρηθεί ο Πολίτης Κέιν των ταινιών τρόμου, με τα Οιδιπόδεια θέματα και τη σχιζοφρένεια του...
Η διασημότερη ίσως σκηνή του παγκόσμιου κινηματογράφου ήταν η σκηνή όπου η ηρωίδα (Janet Leigh) μαχαιρώνεται άγρια στο μπάνιο, υπό τους ήχους της χρωματισμένης με βιολί μουσικής του Bernard Herrmann.
Η σκηνή αυτή αποπνέει ακόμα και σήμερα καθαρό τρόμο και το Psycho θα επηρεάσει όλες τις επόμενες ταινίες τρόμου στο Hollywood και ειδικότερα τα slasher horror movies.
Θεωρώ ως επόμενο αριστούργημα του αγαπημένου μου Hitchcock, το The Birds (1963) της Universal Studios.
Μια κακομαθημένη κληρονόμος (Tippi Hedren), ο πιθανός φίλος της (Rod Taylor), η μητέρα του (Jessica Tandy) και μία δασκάλα (Suzanne Pleshette) προσπαθούν να επιβιώσουν όταν η μικρή πόλη τους δέχεται επίθεση από σμήνη πουλιών.
Το θέμα του ανθρώπου εναντίον της εξαγριωμένης φύσης παραμένει άλυτο μέχρι το φινάλε της ταινίας.
Ο Alfred Hitchcock έκανε ταινίες μέχρι τα μέσα του '70, αλλά παραμένει ως σήμερα ο δάσκαλος του suspense και ένας πρωτοπόρος κινηματογραφιστής.
Στα μέσα της δεκαετίας εμφανίστηκε ένας Πολωνός σκηνοθέτης ονόματι Roman Polanksi, ο οποίος είχε ήδη μια καριέρα στη χώρα του αλλά το 1965 έκανε τη πρώτη του αγγλόφωνη ταινία, το έντονο και τρομακτικό Repulsion Βρετανικής παραγωγής.
Μία σεξουαλικά διαταραγμένη αισθητικός (Catherine Deneuve) μπαίνει σε μια παραισθησιογόνα τρέλα σε ένα διαμέρισμα του Λονδίνου.
Μετά τη τεράστια αποδοχή της ταινίας, ο Polanski σκηνοθέτησε τη μακάβρια κωμωδία The Fearless Vampire Killers (1966) με πρωταγωνίστρια τη γυναίκα του Sharon Tate (ένα από τα θύματα των serial killers της οικογένειας Manson).
Η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του όμως ήταν η μεταφορά του best seller του Ira Levin με τίτλο Rosemary's Baby (1968) όπου τόλμησε να δείξει τον αγώνα μιας εγκύου (Mia Farrow) έναντι σε μάγισσες και τις δυνάμεις του κακού, με αποκορύφωμα τη γέννηση του παιδιού του διαβόλου.
Μια κακομαθημένη κληρονόμος (Tippi Hedren), ο πιθανός φίλος της (Rod Taylor), η μητέρα του (Jessica Tandy) και μία δασκάλα (Suzanne Pleshette) προσπαθούν να επιβιώσουν όταν η μικρή πόλη τους δέχεται επίθεση από σμήνη πουλιών.
Το θέμα του ανθρώπου εναντίον της εξαγριωμένης φύσης παραμένει άλυτο μέχρι το φινάλε της ταινίας.
Ο Alfred Hitchcock έκανε ταινίες μέχρι τα μέσα του '70, αλλά παραμένει ως σήμερα ο δάσκαλος του suspense και ένας πρωτοπόρος κινηματογραφιστής.
Στα μέσα της δεκαετίας εμφανίστηκε ένας Πολωνός σκηνοθέτης ονόματι Roman Polanksi, ο οποίος είχε ήδη μια καριέρα στη χώρα του αλλά το 1965 έκανε τη πρώτη του αγγλόφωνη ταινία, το έντονο και τρομακτικό Repulsion Βρετανικής παραγωγής.
Μία σεξουαλικά διαταραγμένη αισθητικός (Catherine Deneuve) μπαίνει σε μια παραισθησιογόνα τρέλα σε ένα διαμέρισμα του Λονδίνου.
Μετά τη τεράστια αποδοχή της ταινίας, ο Polanski σκηνοθέτησε τη μακάβρια κωμωδία The Fearless Vampire Killers (1966) με πρωταγωνίστρια τη γυναίκα του Sharon Tate (ένα από τα θύματα των serial killers της οικογένειας Manson).
Η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του όμως ήταν η μεταφορά του best seller του Ira Levin με τίτλο Rosemary's Baby (1968) όπου τόλμησε να δείξει τον αγώνα μιας εγκύου (Mia Farrow) έναντι σε μάγισσες και τις δυνάμεις του κακού, με αποκορύφωμα τη γέννηση του παιδιού του διαβόλου.
Κατά τη δεκαετία του 60 όμως είχαμε και πολλές Ευρωπαϊκές παραγωγές ταινιών ζόμπι.
Το Ιταλικής παραγωγής The Last Man on Earth (1964), με πρωταγωνιστή τον Vincent Price ως ένας γιατρός και ο μόνος επιζών μιας πανούκλας που δημιουργούσε ζόμπι και κατέστρεψε την ανθρωπότητα, ήταν η πρώτη κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου του Richard Matheson του 1954 με τίτλο 'I Am Legend'.
Άλλες εκδοχές ήταν το remake The Omega Man (1971) με τον (αχώνευτο) Charlton Heston και το 2007 το I Am Legend με τον Will Smith.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '60, η Βρετανική Hammer Studios είχε μπει στον κόσμο των ζόμπι με το The Plague of the Zombies (1966) σε σκηνοθεσία John Gilling, απεικονίζοντας τους ζωντανούς νεκρούς με σάπια νεκραναστημένα πτώματα.
Στο επόμενο: Τα 70's και τα πρώτα serial killer franchise.
Το Ιταλικής παραγωγής The Last Man on Earth (1964), με πρωταγωνιστή τον Vincent Price ως ένας γιατρός και ο μόνος επιζών μιας πανούκλας που δημιουργούσε ζόμπι και κατέστρεψε την ανθρωπότητα, ήταν η πρώτη κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου του Richard Matheson του 1954 με τίτλο 'I Am Legend'.
Άλλες εκδοχές ήταν το remake The Omega Man (1971) με τον (αχώνευτο) Charlton Heston και το 2007 το I Am Legend με τον Will Smith.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '60, η Βρετανική Hammer Studios είχε μπει στον κόσμο των ζόμπι με το The Plague of the Zombies (1966) σε σκηνοθεσία John Gilling, απεικονίζοντας τους ζωντανούς νεκρούς με σάπια νεκραναστημένα πτώματα.
Στο επόμενο: Τα 70's και τα πρώτα serial killer franchise.
Μέρος 1: Nosferatu, Dr. Caligari και το πρώτο βαμπίρ στον κινηματογράφο
Μέρος 2: Η Χρυσή εποχή της Universal και τα πρώτα τέρατα
Μέρος 2: Η Χρυσή εποχή της Universal και τα πρώτα τέρατα
1.jpg)
