Ίσως είναι ιδέα μου, όμως χρόνο με το χρόνο, τα Όσκαρ γίνονται όλο και πιο αδιάφορα λόγω του ότι οι περισσότεροι νικητές είναι λίγο-πολύ εκ των προτέρων γνωστοί, λόγω των βραβεύσεών τους από τις ενώσεις και οργανώσεις της εκάστοτε κατηγορίας.
Όλοι περιμένουμε έστω μια ανατροπή για να πούμε ότι άξιζε το κόπο το ξενύχτι, και φέτος αυτή ήρθε στο 93’, με το Moonlight να παίρνει το βραβείο κυριολεκτικά από τα χέρια του La La Land.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, όλα κύλησαν σύμφωνα με τα προγνωστικά.
Emma Stone, Viola Davis, Casey Affleck και Mahershala Ali κέρδισαν τα βραβεία ηθοποιών, Manchester by the Sea και Moonlight τα σεναρίων, και ο Damien Chazelle της σκηνοθεσίας.
Το Zootopia ανακηρύχτηκε η καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων, το The Salesman η καλύτερη ξενόγλωσση, με τα τεχνικά να μοιράζονται εκεί όπου αναμενόταν.
Το πρόβλημα όμως φέτος υπήρχε πολύ πριν την απονομή και αυτό εντοπιζόταν στη ποιότητα του συνόλου των υποψηφίων ταινιών.
Με εξαίρεση το προσωπικά λατρεμένο αλλά εκτός συναγωνισμού λόγω είδους Arrival, όλες οι άλλες ταινίες είχαν προβλήματα, πολλά προβλήματα.
Ήταν μια χρονιά που ανάμεσα στους τυφλούς, θα κυριαρχούσε ο μονόφθαλμος και το μόνο που έμενε να μάθουμε ήταν αν αυτός θα ήταν το La La Land ή το Moonlight.
Αν μου ζητούσατε να ξεχωρίσω τις πιο ευχάριστες και τις πιο δυσάρεστες βραβεύσεις, γιατί εκπλήξεις δεν υπήρχαν, η Viola Davis ήταν με διαφορά εκείνη που αν το έχανε θα έπρεπε να γκρεμιστεί το Dolby Theatre, ενώ και ο Damien Chazelle το άξιζε και με το παραπάνω.
Όσο για αυτούς που (αναμενόμενα) το σήκωσαν αλλά πολύ θα ήθελα να γινόταν μια έκπληξη, εδώ θα έβαζα σίγουρα τη κατηγορία διασκευασμένου σεναρίου και εκείνη του animation.
Τέλος αν ήταν δυνατόν θα άφηνα χωρίς νικητή τη κατηγορία πρωτότυπου σεναρίου και Α’ γυναικείου ρόλου!
Δεν είχα πολλά να πω, και μάλλον ήδη είπα πολλά.
Oscars out. Του χρόνου καλύτερα…
Αλέξανδρος Κυριαζής.
1.jpg)
