"God save our gracious Queen,
Long live our noble Queen,
God save the Queen!
Send her victorious,
Happy and glorious,
Long to reign over us;
God save the Queen! "
Τι καλύτερο για να ξεκινήσει ένα review μιας σειράς που έχει να κάνει με την ζωή της βασίλισσας Ελισάβετ, από το να βάλεις τον εθνικό ύμνο της Αγγλίας που της εύχεται τα καλύτερα.
Μια βασίλισσα που για να γίνει αυτό που είναι σήμερα (και δεν εννοώ το κουκλάκι που χαιρετά) πέρασε από χιλιάδες διλήμματα.
Βρισκόμαστε το έτος 1947.
Βασιλιάς, ο Γεώργιος ο 6ος, πατέρας δυο κοριτσιών, της Ελισάβετ και της Μάργκαρετ.
Ένας ταλαιπωρημένος άρρωστος Βασιλιάς από σπόντα, καθώς ο προηγούμενος βασιλιάς ήταν ο αδερφός του που διαδέχθηκε τον πατέρα τους το '36 αλλά τον ίδιο χρόνο παραιτήθηκε για την αποφυγή σκανδάλου.
Βλέπουμε λίγο από την καθημερινότητα του βασιλιά όπου μέσα σε αυτήν είναι η εβδομαδιαία 20λεπτη συνάντηση με τον πρωθυπουργό της χώρας, στην προκειμένη περίπτωση του Τσόρτσιλ, οπού γίνεται η ενημέρωση από τον πρωθυπουργό για τρέχοντα ζητήματα.
Όμως γι'αυτόν ένα γεγονός είναι μεγαλύτερο εκείνη την χρονιά, καθώς είναι η περίοδος όπου η Ελισάβετ παντρεύεται τον Φίλιππο.
Και φτάνουμε το 1952 όπου ο Βασιλιάς πεθαίνει ύστερα από μάχη με τον καρκίνο (δεν είναι spoiler ...ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ) και έρχεται πλέον η ώρα της Ελισάβετ να ανέβει στον θρόνο.
Όμως δεν είναι όλα τόσο ρόδινα όπως τα νομίζουμε.
Έρχεται σε συγκρούσεις με τον άντρα της γιατί δεν αφήνει ο νόμος του στέμματος κάποια πράγματα να γίνουν όπως εκείνη θέλει - όπως το να μην μείνουν στο παλάτι του Μπάκιγνχαμ αλλά στο σπίτι που είχαν μόλις φτιάξει .
Μαθαίνει νέα πράγματα, που όμως την φέρνουν αντίθετη με τα δικά της θέλω αλλά ένα είναι το ζητούμενο.
Πρέπει να γίνουν όλα για το καλό του στέμματος.
Ένα στέμμα που δεν πρέπει να έρθει αντιμέτωπο με τους κανόνες που έχουν φτιαχτεί γι'αυτό και για την Εκκλησία.
Και βασικά αυτή είναι η πρώτη μας σαιζόν.
Προς αποφυγή spoiler, αποφεύγω να αναφέρω γεγονότα για τα οποία συγκρούεται με την αδελφή της και τον σύζυγο της γιατί ...είναι λίγο βαρετή η σειρά κατά την γνώμη μου, και εάν σας πω και αυτά, δεν θα είχε νόημα για εσάς να την δείτε.
Δηλαδή είναι ένα ντοκιμαντέρ το οποίο έχει στολισθεί.
Βλέπουμε τόσο την ζωή της Ελισάβετ αλλά και του Τσόρτσιλ, αν και σε εμένα αυτό που μου τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον ήταν τα ηθικά προβλήματα της.
Δηλαδή το πως υποσκάπτουν την θέση του Τσόρτσιλ, πως καταφέρνει να βγει στις εφημερίδες καλός πρωθυπουργός για το Great Smog incident, μια ομίχλη που δημιουργήθηκε τόσο από το κρύο αλλά και από την ρύπανση για την οποία δεν είχε λάβει μετρά αντιμετώπισης ο πρωθυπουργός, το εγκεφαλικό που πέρασε.
Πιο πολύ με τράβηξαν αυτά τα ιστορικά σημεία.
Η πρώτη σεζόν της σειράς του Peter Morgan καταλήγει με την βασίλισσα αντιμέτωπη με τον απομακρυσμένο άντρα της και την νευριασμένη αδελφή της, γεγονότα που δεν σε κρατάνε δα και σε αγωνία.
Όπως είπα όμως, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα είναι, άρα λογικό.
Από ερμηνείες έχουμε μια γκάμα εξαιρετικών ηθοποιών.
Η Clairy Foy (The Lady in the Van) έχει μπει για τα καλά στον ρόλο της Ελισάβετ, ένας αρκετά καλός Matt Smith (Pride and Prejudice and Zombies) στον ρόλο του κατακαημένου πρίγκηπα Philip, αλλά εξαιρετική ερμηνεία από τον John Lithgow (The Accountant) στον ρόλο του Τσόρτσιλ.
Tο The Crown είναι μια αρκετά προσεγμένη σειρά, τόσο από καστ όσο και από το σκηνικό της δεκαετίας του '50.
Πολύ ωραία σκηνή ειδικά ήταν την στέψης της βασίλισσας.
Αλλά δυστυχώς δεν είναι κάτι που θα σε κρατήσει στην οθόνη.
Με έπιανα σε αρκετά σημεία να βλέπω διάφορα στο ίντερνετ και να ακούω από πίσω τις ομιλίες.
Και πιστέψτε με δεν έχανα και τίποτα σημαντικό
Τώρα για βαθμολογία το 9,1 που δίνει το imdb το θεωρώ πάρα πολύ.
Προσωπικά θα του βάλω ένα 6,5 (που για τεχνικούς λόγους θα γίνει 6) λόγω ότι βαρέθηκα σε μερικά σημεία που τα θεώρησα και επαναλαμβανόμενα.
Την συστήνω κυρίως για τα ιστορικά γεγονότα που μαθαίνεις αλλά και για τους βασιλικούς κανόνες που θα γνωρίσεις.
* Σε ένα επεισόδιο δείχνει την προσπάθεια του στέμματος να αποτρέψει ένα άρθρο εφημερίδας να βγει.
Άραγε να έγινε και αυτό με την σειρά;;;
** Όταν πεθάνει η βασίλισσα λογικά ο εθνικός ύμνος θα γίνει God save our king.
*** Θα γούσταρα πάρα πολύ να δω κάπου στο βάθος ένα Tardis να χάνεται...
Νίκος Πέτρου.
