F Review: The Good Doctor - FilmBoy Review: The Good Doctor - FilmBoy
  • Latest News

    Review: The Good Doctor


     
    Γράφει ο Νίκος Δρίβας.

    Ανέκαθεν κινηματογραφικά οι ταινίες με περίεργους χαρακτήρες ή σχιζοειδείς προσωπικότητες άφηναν καλές εντυπώσεις και δημιουργούσαν δυνατές ταινίες.

    Φυσικά, δεν μπορούν να συγκριθούν κλασικοί τέτοιοι χαρακτήρες, όπως για παράδειγμα ο Hannibal Lecter και ο Jack Torrance του Jack Nicholson, με τον Dr. Martin Blake του Orlando Bloom στο The Good Doctor.
    Ούτε για πλάκα.

    Μπορεί να είναι και άστοχη η σύγκριση, αλλά είναι σαν να θέλεις να συγκρίνεις ομάδα του Τσάμπιονς Λίγκ με ομάδα της Football League (ναι ξέρω είναι λίγο λαϊκίστικη η σύγκριση, αλλά αυτή μου ήρθε έτσι πρόχειρα).

    Φυσικά και δεν περιμένεις να δείς ταινία επιπέδου Silence of the Lambs ή The Shining, άσχετα αν ο υπερεκτιμημένος (και χαμένος το τελευταίο διάστημα) Orlando Bloom θέλει να σε πείσει ότι δίνει μια αντίστοιχη ερμηνεία. 



    Η κεντρική σεναριακή ιδέα πάντως, σε προϊδεάζει για κάτι καλό, έχει το ενδιαφέρον της. 

    Ο Dr. Martin Blake (Orlando Bloom, The Three Musketeers) ο οποίος έχει περάσει τη ζωή του ψάχνοντας για σεβασμό, συναντά μια 18χρονη ασθενή που ονομάζεται Diane (Riley Keough, Kiss of the Damned), που πάσχει από λοίμωξη των νεφρών, κερδίζοντας στο πρόσωπό της την τόσο αναγκαία γι'αυτόν, αυτοεκτίμηση. 

    Ωστόσο, όταν η υγεία της αρχίζει να βελτιώνεται, ο Martin φοβάται ότι θα την χάσει, οπότε αρχίζει να επεμβαίνει στη θεραπεία της, διατηρώντας την άρρωστη στο νοσοκομείο, για να την έχει δίπλα του.

    Παίζουν ακόμη η Taraji P. Henson (Larry Crowne), Michael Pena (End of Watch), Troy Garity (Gangster Squad) και άλλοι.

    Στην πράξη αποδεικνύεται ότι η ταινία έχει μια αρκετά περίεργη κατεύθυνση, η οποία μπερδεύει τα πράγματα και εν τέλει και τον προσανατολισμό της. 

    Αυτό διότι τελικά δεν είναι ούτε ψυχολογικό θρίλερ, ούτε κοινωνική ταινία, παρά το γεγονός ότι προσπαθεί να πείσει ότι ανήκει και στα δυο είδη.


    Στην αρχή ξεκινάει ανάλαφρα με σκοπό να εισάγει τον θεατή στο θέμα και να μας παρουσιάσει τον κεντρικό χαρακτήρα. 

    Υπάρχουν μερικά κενά σε αυτόν τον τομέα, διότι το γεγονός ότι ο Dr. Βlake είναι απλησίαστος και απρόσιτος μας παρουσιάζεται επιδερμικά και χωρίς έστω μια κάποια εξηγηση ή κάποιο γεγονός που να το υποδηλώνει. 

    Σ' αυτό δυστυχώς δεν βοηθάει και ο Orlando Bloom (κατα την άποψη μου μέτριος ηθοποιός και στις περισσότερες ταινίες του άνευρος και νερόβραστος), ο οποίος σε ελάχιστες στιγμές μπαίνει στο πετσί του ρόλου του και δεν πείθει ως μοναχικός και κάπως psycho χαρακτήρας. 

    H ερμηνεία του είναι πολύ ρηχή και επίπεδη και δεν κάνει τον θεατή να ταυτιστεί μαζί του, όπως έχουν κάνει στο παρελθόν αρκετοί ηθοποιοί σε αντίστοιχους ρόλους. 

    Βέβαια, δεν τον βοηθάει καθόλου και το σενάριο σε συνδυασμό με τις εξελίξεις της ταινίας από το σημείο που γίνεται μια ανατροπή και μετά, διότι δεν έχουμε όλα εκείνα τα συστατικά που συνθέτουν ένα δυνατό και ενδιαφέρον θρίλερ, αλλά μια προσέγγιση άνευρη και κατώτερη του αναμενομένου σε κάποια σημεία.

    Χαρακτηριστικά, λείπει τόσο η ένταση όσο και οι εκπλήξεις που θα πήγαιναν την ταινία ένα επίπεδο παραπάνω απ' ότι είναι και θα την μετέτρεπαν από "μια από τα ίδια" σε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ταινία.


    Είναι βέβαια μερικές στιγμές που ο σκηνοθέτης προσπαθεί να κάνει την υπέρβαση (βάση του φτωχού υλικού του και του ακατάλληλου για τον ρόλο πρωταγωνιστή), αλλά υποπίπτει σε συνήθη κλισέ και η ευκαιρία για κάτι καλό χάνεται.

    Η ανατροπή που αναφέρθηκε παραπάνω (είναι περίπου στη μια ώρα της ταινίας) λειτουργεί ακόμα πιο ανασταλτικά στο σύνολο της ταινίας και από κεί και ύστερα έρχονται και κάποιες απιθανότητες με χαρακτήρα του Bloom, με αποτέλεσμα να "σκοτώσουν" τις όποιες ελπίδες για κάτι καλύτερο.

    Το δε απότομο και μπερδεμένο φινάλε (που ουσιαστικά επιλέγει δυο διαφορετικές εκδοχές) απογοητεύει και κλείνει συμβατικά ένα θρίλερ που μπορούσε να προσφέρει περισσότερα από όσα δίνει τελικά στην οθόνη.

    Δεν υπάρχουν και πάρα πολλά να σχολιαστούν στην συγκεκριμμένη ταινία, καθώς όσοι παρακολουθήσουν το Good Doctor δεν νομίζω να την θυμούνται λίγες ώρες μετά. 

    Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ιδέα, αλλά γρήγορα πάσχει από έλλειψη κατεύθυνσης και ρυθμού και καταλήγει σε ένα άνοστο και εντελώς αδιάφορο θρίλερ.

    Το The Good Doctor έκανε πρεμιέρα στο Tribeca το 2011, ενώ προβλήθηκε σε 2 αμερικάνικες αίθουσες στις 31 Αυγούστου 2012.

     
    The Good Doctor trailer από FilmBoy-gr
    • ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ
    • Facebook Comments
    Item Reviewed: Review: The Good Doctor Rating: 5 Reviewed By: Konstantinos
    Scroll to Top