F Δεσμά Αίματος Review - FilmBoy Δεσμά Αίματος Review - FilmBoy
  • Latest News

    Δεσμά Αίματος Review


     
    Γράφει ο Γιώργος Καραμάνος.

    Τα Δεσμά Αίματος είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του γιατί πρέπει να φοβάται κανείς τις Ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές. 

    Το ομότιτλο μυθιστόρημα της Μαρίας Πάουελ μεταφέρεται στις σκοτεινές αίθουσες υπό την σκηνοθετική ματιά του Νίκου Παναγιωτόπουλου, και έρχεται στην κυριολεξία για να καταστρέψει την έξοδο όποιου πάει να το παρακολουθήσει.

    Πρώτη φορά δυσκολεύομαι τόσο πολύ για review, και αυτό γιατί δεν ξέρω τι μπορεί να πει κανείς για μια τέτοια ταινία. 
    Άλλα για να αρχίσω κάπως, ας σας περιγράψω το συγκλονιστικό σενάριο. 

    Η Μαργαρίτα (Μαρκέλλα Γιαννάτου) είναι μια αεροσυνοδός, λίγο πάνω από τα σαράντα...

    Δεν έχει γνωρίσει ποτέ τη μητέρα της και μένει με τον πατέρα της που είναι και αυτός πολύ άρρωστος και ηλικιωμένος.

    Η Μαργαρίτα λοιπόν είναι χαμένη και δεν την καλύπτει η ζωή της. 
    Έτσι, ψάχνοντας για κάποιο νόημα αρχίζει να έχει σεξουαλικές επαφές με διάφορους άνδρες σε διάφορα ξενοδοχεία. 
    Τους άντρες αυτούς, χωρίς κανένα ουσιαστικά λόγο τους ονομάζει με γράμματα της αλφαβήτα (π.χ Ζήτα).

    Μια από αυτές τις ανεκδιήγητες σχέσεις της φαίνεται να έχει διάρκεια. 
    Και είναι αυτή με τον Κάπα (Γιάννη Στάνκογλου). 

    Ο Κάπα λοιπόν είναι ένας περίεργος και βίαιος Βλάχος που την επισκέπτεται όποτε κατεβαίνει στην Αθήνα για «επαγγελματικές» υποχρεώσεις. 
    Εκείνη δεν γνωρίζει ούτε που μένει ακριβώς, αλλά ούτε και το τηλέφωνο του και μόνο αυτός μπορεί να επικοινωνεί μαζί της. 

    Παρόλο που η σχέση τους είναι καθαρά σεξουαλική και αυτός αδυνατεί να μιλήσει σαν φυσιολογικός άνθρωπος, ταιριάζουν μεταξύ τους. 
    Εκείνη υποτάσσεται και εκείνος της κάνει ό,τι θέλει.

    Έτσι, όταν κάποια μέρα γίνεται το μοιραίο και πεθαίνει ο πατέρας της αυτή παίρνει την άδεια που της αναλογεί από την δουλειά της, για να θρηνήσει. 
    Επί τη ευκαιρία όμως αποφασίζει να ανέβει στην Βόρεια Ελλάδα για να τον αναζητήσει.

    Αν σας φάνηκε κουραστική η περιγραφή μου, φανταστείτε το σενάριο. 
    Δεν έχει κανένα νόημα και ούτε και οι ίδιοι ήξεραν για ποιό πράγμα μιλούσαν. 

    Δεν είναι δράμα, δεν είναι ερωτικό, δεν έχει αγωνία, απλά δεν μπορείς να το κατατάξεις κάπου. 
    Δεν έχει σκοπό ύπαρξης και απορώ γιατί δημιουργήθηκε εξ'αρχής.

    Στην σκηνοθεσία ...απογοήτευση και πάλι αφού ο Νίκος Παναγιωτόπουλος δεν τα καταφέρνει. 
    Πέρα από την κλασσική και πλέον γελοία άποψη με τα αργά πλάνα (επάνω σε όποιο έπιπλο βρει) και τους διαλόγους χωρίς κανένα νόημα, δεν έχει τίποτα άλλο να προσφέρει. 

    Μάλιστα, σε όλα αυτά τα γνωστά κουλτουριάρικα κολλήματα ο Παναγιωτόπουλος έρχεται να προσθέσει και τις επαναλαμβανόμενες σκηνές που γίνεται το ίδιο πράγμα με ελάχιστες διαφορές. 

    Ξανά και ξανά η αεροσυνοδός να δένει την ζώνη της και να πέφτει το αεροπλάνο σε κενό αέρος, ξανά και ξανά να περνάνε πάνω από το ίδιο νησί και να χρησιμοποιούν την ίδια λήψη.

    Και δεν τελειώσαμε εδώ, αφού η σκηνοθεσία δεν ήταν το χειρότερο. 
    Η ολοκληρωτική καταστροφή έρχεται με τα άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά της ταινίας. 

    Μιλάμε για μια τελείως ερασιτεχνική παραγωγή με το πιο γελοίο voice over που έχω ακούσει ποτέ μου. 
    Ένα μοντάζ για τα σκουπίδια και τους ηθοποιούς να φαίνεται σαν να μιλάνε σε playback.

    Και αν δεν σας φτάνουν όλα αυτά, έχουμε να κάνουμε με τους χειρότερους διαλόγους που έχω ακούσει σε ελληνική ταινία. 
    Συζητήσεις χωρίς ουσία και ατάκες που σκοτώνουν.

    Αλλά τη διαφορά την κάνουν οι ερμηνείες. 
    Πραγματικά, μόνο σε αυτιστικό άτομο θα μπορούσα να δικαιολογήσω τέτοια συμπεριφορά. 
    Δεν μιλάμε απλά για υποκριτική βραδύτητα αλλά για καθυστερημένα άτομα. 
    Άλλα ρωτάνε και σε άλλα απαντάνε - ενώ δεν υπάρχει καν θέμα για συζήτηση!

    Δεν ξέρω τι άλλο να αναφέρω σχετικά με την ταινία αλλά είναι μακρόν μια από τις χειρότερες που έχω δει τα τελευταία χρόνια. 

    Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει με τις σύγχρονες Ελληνικές παραγωγές και γιατί προσπαθούν να έχουν αυτόν τον αέρα ψευτοκουλτούρας αλλά νομίζω πως αυτή ήταν και το τελειωτικό χτύπημα για μένα. 

    Για το δικό σας καλό, εμπιστευτείτε με σχετικά με τα Δεσμά Αίματος και δεν θα χάσετε!

    Οι σχέσεις μου με τον Κωνσταντίνο "Filmboy" Χατζηπαπά ήταν πάντα εξαιρετικές, όμως οφείλω να ομολογήσω πως μετά από αυτή την ταινία - αποστολή αυτοκτονίας που μου ανέθεσε, τα πράγματα δεν θα είναι ποτέ ξανά τα ίδια ανάμεσα μας!

    Στις ελληνικές αίθουσες από 22 Μαρτίου.


    Δεσμά Αίματος trailer από FilmBoy-gr
    • ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ
    • Facebook Comments
    Item Reviewed: Δεσμά Αίματος Review Rating: 5 Reviewed By: Konstantinos
    Scroll to Top