Η αυτοπεποίθηση είναι ένα κρίσιμο στοιχείο ποιότητας για έναν σκηνοθέτη.
Πολλές φορές χρειάζεσαι κότσια, κουράγιο και ...κλειστά αυτιά για να μην κάνεις εκπτώσεις στο όραμα σου, ειδικά όταν αντικρύζεις κλειστές πόρτες και εκνευρίζεις πολλούς με το θέμα σου.
Ο Kevin Smith έγραψε το σενάριο του Red State πριν πέντε χρόνια.
Προσπάθησε (και απέτυχε) να πάρει υποστήριξη (και χρηματοδότηση) από τον Weinstein, μέχρι που κατάφερε να βρει αρκετά χρήματα μόνος του για να ξεκινήσει τη ταινία με τους δικούς του όρους.
Σε 4 μήνες ο Smith έκανε τα γυρίσματα, το μοντάζ και τις διορθώσεις, αρκετά νωρίς για να προλάβει τη συμμετοχή της στο φετινό Sundance.
Το Red State έχει την ταμπέλα του horror movie αλλά στη πραγματικότητα δεν είναι το είδος του horror που περιμένετε.
Υπάρχει αίμα, βία και πολλοί gore πυροβολισμοί στο κεφάλι αλλά ο τρόμος έρχεται από αλλού:
Πόσο μίσος μπορεί να κρύβει η ψυχή του ανθρώπου;
Πόσο απλό θεωρεί η αμερικάνικη κυβέρνηση την εξαφάνιση ολόκληρων οικογενειών από μία και μόνο παρατυπία της.
Πόσο τεράστιο κακό μπορεί να προκαλέσει η τυφλή θρησκευτική πίστη.
Οι απαντήσεις σε αυτά, πιστέψτε με, θα σας τρομάξουν περισσότερο από κάθε είδους slasher-ιά.
Βέβαια, ο τελευταίος που θα περίμενες να στα απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα θα ήταν ο Kevin Smith - ο δημιουργός του Jersey Girl, του διασκεδαστικού Zack and Miri Make a Porno και του μέτριου Cop Out - ο οποίος εδώ κάνει μια στροφή 180 μοίρες στη καριέρα του.
Όχι, το Red State δεν είναι για γέλια, το Red State έχει στιγμές black humour.
3 Μαθητές [Michael Angarano (The Art of Getting By), Kyle Gallner (Beautifull Boy) και Nicholas Braun (Prom)] νομίζουν ότι θα κάνουν σεξ με μία γυναίκα που βρήκαν στο internet (Melissa Leo, Conviction), αλλά καταλήγουν στη παγίδα του Βαπτιστή Παστορα Abin Cooper (Michael Parks) και της υπερσυντηρητικής εκκλησίας του.
Ο φανατικός πάστορας είναι ένας χαρακτήρας που βασίστηκε σε έναν αληθινό τέτοιο τύπο, τον Fred Phelps με την Westboro Baptist Church στο Five Points ο οποίος διαδηλώνει σε κηδείες gay κρατώντας ταμπέλες όπως 'God Hates Fags' και 'God Hates You'!
Στη ταινία, ο πάστορας Cooper και οι πιστοί του το πάνε ακόμα πιο μακρυά.
Πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι αλλά και όλοι οι αμαρτωλοί θα πρέπει να εξαφανιστούν από προσώπου γης.
...Άμεσα.
Μετά από αυτη την ελπιδοφόρα αρχή, το Red State κάνει παύση 10-15 λεπτών για να μας συστήσει τον Cooper - που προφανώς είναι ένα χαρακτήρας που αγαπάει ο Kevin Smith.
Και αρχίζει να κυρήττει.
Και κυρήττει...
Ο Parks είναι απίστευτος στο ρόλο του Cooper, αλλά ακόμα και ο καλύτερος ηθοποιός δεν μπορεί να σε συναρπάσει με το μονόλογο του για τόσο διάστημα.
Από τη στιγμή όμως που στρέφει τη προσοχή του στο παιδί μέσα στο κλουβί, η ταινία αποκτά εξαιρετικά γρήγορο ρυθμό και παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μετά ...πάλι παύση, αν και μικρότερη, για να μας συστηθεί ο πράκτορας Keenan (ένας βαρύς και δυσκίνητος John Goodman) με άλλον έναν μονόλογο μιλώντας στο τηλέφωνο.
Οι παύσεις αυτές είναι ένα από τα προβλήματα του Red State.
Ακόμα κι αν δεν τις λες βαρετές, δεν παύει να είναι πρόβλημα ρυθμού και ροής.
Το άλλο μεγάλο λάθος του Kevin Smith είναι οι χιουμοριστικές ατάκες που είναι διάσπαρτες σε ολόκληρη τη ταινία.
Στο πρώτο μισάωρο λειτουργούν τέλεια, δίνοντας μια ψεύτικη αίσθηση 'ασφάλειας' στο θεατή ότι τελικά όλα θα πάνε καλά.
Μόλις όμως αρχίζει ο τρόμος, οι σφαίρες πέφτουν σαν το χαλάζι και οι αθώοι αγωνίζονται να σωθούν, ο Smith θεωρεί σωστό να πετάει αστεία εδώ κι εκεί, μέσα στη μέση της μάχης.
Εκεί που θα μπορούσε να αυξήσει την ένταση μέχρι το σημείο να σου κοπεί η ανάσα και να βλέπεις την οθόνη κρεμασμένος στην άκρη της καρέκλας σου, το ελαφραίνει συνέχεια.
Στα καλά τώρα, αν το Red State δεν είναι απαραίτητα η καλύτερη ταινία του Kevin Smith, είναι σίγουρα η καλύτερη σκηνοθετικά.
Ο Smith δεν θεωρείται και βιρτουόζος της κάμερας - αντίθετα κριτικάρεται για τη στατική του κάμερα και τον απλο φωτισμό.
Εγω είδα όμως ένα διαφορετικό στυλ στο Red State, με 'μουντζουρωμένα' φίλτρα και νευρική κάμερα στο χέρι, κάτι που δεν είναι και καινούργια αλλά για τον Smith του στυλιζαρισμένου Cop Out είναι τεράστια πρόοδο.
Επίσης, είναι σοφή επιλογή να μην υπάρχει μουσική υπόκρουση στη ταινία, αφού ο ήχος από τις σφαίρες και τους ύμνους κάνουν τη δουλειά.
Έχει το σημαντικότερο ρόλο του φιλμ και είναι απίστευτος.
Δε θα τον ακούσετε ποτέ να βγάζει οργισμένες κραυγές όπως θα έκανε οποιοσδήποτε ηθοποιός στη θέση του - αντίθετα είναι ένας ήρεμος serial killer με την πειθώ και τη πίστη του για όπλα.
Η Melissa Leo στο ρόλο της κόρης του είναι εξίσου καλή, όχι όμως ο συμπαθής κατά τα άλλα John Goodman.
Εκείνος έχει τον άχαρο ρόλο του φερέφωνου και το καθήκον της παράδοσης του μηνύματος στο τέλος.
Αλλά και σαν πράκτορας που εφορμεί προκαλεί γέλια/λύπηση (αλήθεια, πόσα κιλά έχει γίνει;).
Συμπερασματικά, το Red State είναι πολύ καλή ταινία αλλά με χαλάει η πρόθεση του σκηνοθέτη του πρώτιστα να εκνευρίσει κόσμο και μετά να φτιάξει μια τέλεια ταινία.
Χιούμορ εκεί που δεν πρέπει, χολή σκόρπια εδώ κι εκεί, μεγάλοι χρονικά μονόλογοι για να κάνει κύρηγμα (μεταφορικά και κυριολεκτικά)...
Όλα αυτά τα κάνεις όταν θέλεις να 'πεις' πράγματα και να μπεις στο ρουθούνι των Αμερικανών θρησκόληπτων φανατικών αλλά και της κυβέρνησης.
Αν ήθελε να κάνει μια φοβερή ταινία, θα ήταν πιο προσεκτικός σε αυτά τα σημεία.
Red State trailer by FilmBoy-gr
1.jpg)
