Πρόσφατα το Reuters έγραψε ένα άρθρο όπου αναφέρει πως το Hollywood αρχίζει και αναρωτιέται σοβαρά αν αξίζει το κόπο να χρυσοπληρώνει τους μεγάλους αστέρες του.
Ως πρόσφατα παραδείγματα φέρνει χαμηλού κόστους ταινίες που έσπασαν ταμεία χωρίς να έχουν κάποιο μεγάλο αστέρι στο cast τους, όπως το The Hangover, το District 9 και φυσικά το Paranormal Activity, σε αντίθεση με κάποιες άλλες που ξετίναξαν τα πορτοφόλια των studios και είχαν πρωτοκλασάτα (και ακριβοπληρωμένα) ονόματα αλλά πάτωσαν (βλ. Surrogates, Duplicity, Land of The Lost και Funny People).
Σκέφτονται λέει, να προτείνουν στους αστέρες να μικρύνουν το κασέ τους, και εφόσον πάει καλά η ταινία να πάρουν το κατιτί τους.
Όχι σαν ποσοστά (αυτό γίνεται ήδη σε πολλούς που συμμετέχουν στη παραγωγή) αλλά σαν συμπλήρωμα στην αμοιβή τους.
Είναι αστείο να βλέπεις τους Αμερικανούς να ανακαλύπτουν την Αμερική!
Τι μου λες; Δηλαδή ένα καλό σενάριο είναι προτιμότερο από πρωτοκλασάτα ονόματα; ...Και δηλαδή, τώρα το ανακάλυψες;
Είναι όμως τόσο απλό;
Ο κόσμος του κινηματογράφου χρειάζεται σταρς.
Η κινηματογραφική ιστορία και ο μύθος γράφτηκε από μεγάλα ονόματα, μεγάλες ταινίες αλλά και μεγαλόσχημες πατάτες.
Το θέμα είναι να τους χρησιμοποιείς σωστά.
Για παράδειγμα, δίνεις πάνω από 200 εκ. δολάρια για να γυρίσεις το 2012.
Και μιλάμε για ‘τεχνικές’ αμοιβές, ως επί το πλείστον.
Αν σε αυτή την υπερπαραγωγή δε θέλεις μεγάλο όνομα, πάρε έναν μεσαίου βεληνεκούς ηθοποιό, πλήρωσε τον μόνο 2-5 εκ. και ‘σταύρωσε τα χέρια σου’.
Εις γνώση σου βασίζεις επάνω του μια τεράστια επένδυση, που τελικά μπορεί και να σου βγει.
Αυτό που είναι λάθος είναι να θελήσεις να πάρεις ένα αστέρι και να προσπαθήσεις να του κόψεις 5-10 εκατ. από την αμοιβή του, όταν έχεις δώσει τα υπερδιπλάσια για ...ηλεκτρονικό εξοπλισμό και catering!
Μακάρι πάντως να σταματήσουν να κάνουν ‘μεγάλες’ σαχλαμάρες για μεγάλα ονόματα και να δώσουν περισσότερη βαρύτητα στο στόρι.
Υπάρχει όμως και ο κίνδυνος να βλέπουμε πλέον μικρού budget σαχλαμάρες και με μικρά ονόματα!
Εσύ τι προτιμάς;
1.jpg)
