Ο Faruk είναι ένας νεαρός Βόσνιος που ζει με την άρρωστη γιαγιά του σε ένα φτωχό προάστιο του Σεράγεβο. Βγάζει τα προς το ζην με δουλειές του ποδαριού ενώ κάνει τα πρώτα του βήματα και στον υπόκοσμο. Μια μέρα γνωρίζει την Mona, μια όμορφη κοπέλα από την… άλλη πλευρά της πόλης. Κόρη πλούσιας αλλά καταπιεστικής και άστοργης οικογένειας, νοιώθει εγκλωβισμένη σε αυτό το περιβάλλον. Το ενδιαφέρον που της δείχνει ο Faruk την γοητεύει και στο πρόσωπό του βλέπει μια διέξοδο, ενώ και εκείνος μοιάζει να την έχει ερωτευτεί. Θα τα καταφέρουν όμως να είναι μαζί ή οι διαφορετικοί κόσμοι τους θα μπουν εμπόδιο;
Είναι ένα κοινωνικό δράμα τάξεων για τη ζωή των νέων στη μεταπολεμική Βοσνία. Είναι ένα νεανικό ρομάντζο τύπου Ρωμαίου και Ιουλιέτας. Είναι ένα νουάρ θρίλερ υποκόσμου. Είναι όλα τα παραπάνω και τίποτα απ’ αυτά. Με όμορφη αλλά δυσλειτουργική σκηνοθεσία ο Igor Drljaca προσπαθεί να καλύψει το αναιμικό σενάριο που δεν καταφέρνει να εμβαθύνει σε κανένα από τα τρία χαρακτηριστικά του, με το αποτέλεσμα να είναι κουραστικό, βαρετό και ανούσιο.
Οι Θεσσαλονικείς θα νοιώσουν μια ιδιαίτερη ζεστασιά στη σκηνή της ανηφορικής πορείας του νεαρού ζεύγους προς το Λευκό Φρούριο, το “μπαλκόνι” της πόλης αφού όλοι μας έχουμε περπατήσει την Ελένης Ζωγράφου ή την Ακροπόλεως για να απολαύσουμε ένα ηλιοβασίλεμα στο πύργο Τριγωνίου, μόνοι ή με παρέα, όμως δυστυχώς αυτή είναι η μοναδική σκηνή που το Tabija προκαλεί αυτό ή οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα. Προσπερνάμε…
Αλέξανδρος Κυριαζής
1.jpg)
