Ο δικαστικός αγώνας του Αφροαμερικανού θανατοποινίτη Walter McMillian απέναντι στον απροκάλυπτο ρατσισμό του αμερικανικού νότου σε ένα δικαστικό δράμα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα.
Ο Αμερικανός σκηνοθέτης Destin Daniel Cretton αναλαμβάνει να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη μία συγκλονιστική ιστορία που συντάραξε την αμερικανική κοινή γνώμη στα τέλη της δεκαετίας του '80, σε ένα αντιρατσιστικό φιλμ που θίγει το πάντα επίκαιρο θέμα των φυλετικών διακρίσεων αλλά κι αυτό της θανατικής ποινής.
O McMillian (Jamie Foxx, Robin Hood) καταδικάσθηκε σε θάνατο το 1987 για μία υπόθεση φόνου στην Αλαμπάμα.
Ο ίδιος υποστήριζε την αθωότητά του, αλλά η πολιτεία απέρριπτε κάθε προσπάθεια νέας εκδίκασης της υπόθεσης.
Σύμμαχός του o Bryan Stevenson (Michael B. Jordan, Creed 2), ένας νεαρός (επίσης Αφροαμερικανός) δικηγόρος, που πετυχαίνει τελικά την επανάληψη της δίκης αναλαμβάνοντας το δύσκολο έργο να αποδείξει την αθωότητα του McMillian.
Ο Stevenson παρουσιάζεται ως ένας ρομαντικός νέος που, ακολουθώντας τις ηθικές αξίες του, αναζητά τρόπο να βοηθήσει ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε μία αξιοπρεπή νομική αντιπροσώπευση.
Έχοντας αποφοιτήσει από την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Harvard και μολονότι έχει την ευκαιρία να εργαστεί σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία, εκείνος επιλέγει τον δύσκολο δρόμο, αποφασίζοντας να δώσει μία σκληρή δικαστική μάχη στον ρατσιστικό αμερικανικό νότο, όπου καλείται να υπερασπιστεί τα δικαιώματα ενός άδικα, κατά τα φαινόμενα, κατηγορουμένου για τον φόνο ενός 18χρονου κοριτσιού.
Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον συστημικό ρατσισμό, την αλόγιστη βία της αστυνομίας και την εχθρότητα των λευκών κατοίκων της Αλαμπάμα απέναντι στους Αφροαμερικανούς, ενώ θα ξεσκεπάσει και το διεφθαρμένο πρόσωπο της δικαιοσύνης ανακαλύπτοντας κι άλλες παρόμοιες περιπτώσεις θανατικής καταδίκης.
Ο σκηνοθέτης του «Short Term 12» εγκαταλείπει τον χαμηλόφωνο ρεαλισμό του αμερικανικού ανεξάρτητου σινεμά, λοξοκοιτάζοντας τα Όσκαρ με ένα ακαδημαϊκής κοπής αντιρατσιστικό δικαστικό δράμα, που ακολουθεί πιστά τις χολιγουντιανές συμβάσεις αποβλέποντας στο να συγκινήσει κοινό και οσκαρικούς ψηφοφόρους.
Με κύρια συστατικά την δύναμη των συγκλονιστικών αληθινών γεγονότων και την καλοκουρδισμένη αφήγηση, το φιλμ αποκτά ρυθμό με τις εξελίξεις να κρατούν αμείωτη την ένταση μέχρι το φινάλε.
Από εκεί και πέρα όλα κυλούν απολύτως προβλέψιμα, παραδομένα ολοκληρωτικά στον διδακτισμό και τα μελοδραματικά κλισέ.
Αυτό που μένει τελικά είναι μερικές φιλότιμες ερμηνείες σε ένα συγκινητικό φιλμ, που δεν έχει όμως παρά ελάχιστο κινηματογραφικό ενδιαφέρον, μοιάζοντας περισσότερο με τηλεταινία για όλη την οικογένεια.
Στους κινηματογράφους από 27 Φεβρουαρίου.
Γιάννης Αποστολίδης.
1.jpg)
