Ο Pablo Escobar είναι ένα πρόσωπο το οποίο έχει αποτελέσει έμπνευση για αρκετές παραγωγές στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο τα τελευταία χρόνια.
Είτε άμεσα όπως με την πετυχημένη σειρά Narcos, είτε έμμεσα με ταινίες που περιστρέφονται γύρω από το θέμα όπως το Infiltrator ή το περσινό American Made.
Εδώ η προσέγγιση της ιστορίας γίνεται μέσα από το πρόσωπο της Virginia Vallejo και το βιβλίο της, καθώς η δημοσιογράφος αποτελούσε τη σύντροφο του Escobar για αρκετά χρόνια.
Ο δημιουργός της ταινίας Fernando Leon de Aranoa, επιλέγει να μοιράσει το χρόνο ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές [όπου συναντάμε το ζεύγος Javier Bardem (Mother!) - Penelope Cruz (Murder on the Orient Express)] εστιάζοντας στη σχέση τους και τις συνέπειες αυτής στη ζωή του Escobar.
Το κομμάτι που αφορά τον Escobar είναι πιο καλοδουλεμένο παρουσιάζοντας με επιτυχία τις σκληρές μεθόδους του, τις εκτελέσεις, και τα αιματηρά ξεκαθαρίσματα, φτάνοντας βέβαια και σε μερικές υπερβολές εντυπωσιασμού.
Στο ρόλο ο Javier Bardem με μια υπερφυσική κοιλιά, ένα πλούσιο μουστάκι, και άλλο ένα ασυνήθιστο κούρεμα, είναι αρκετά πειστικός.
Πέρα από το παρουσιαστικό όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι δίνει κάποια εντυπωσιακή ερμηνεία καθώς η σκιαγράφηση του χαρακτήρα του δεν παρέχει το κατάλληλο υλικό, και τελικά μαθαίνουμε λιγότερα για τον άνθρωπο Pablo όπως θεωρητικά υπονοεί η ταινία και περισσότερα για τον γκάνγκστερ Escobar.
Ακόμα χειρότερη σκιαγράφηση όμως έχουμε στο πρόσωπο της Virginia.
Ο χαρακτήρας δεν αναπτύσσεται, τα κίνητρα και οι διαπροσωπικές σχέσεις της είναι πολύ επιφανειακές, ενώ και η ίδια η Penelope Cruz δεν βοηθάει.
Το αντίθετο μάλλον, καθώς καταφέρνει, όσο δύσκολο και αν ακούγεται, να γίνεται κουραστική με τις πολλές ακραίες αντιδράσεις και την έντονα σπασμένη προφορά που κακοφαίνεται στο voice over που επιλέγεται για την αφήγηση της ιστορίας.
Όλα τα παραπάνω τα οποία περιστρέφονται γύρω από τα δύο πρωταγωνιστικά πρόσωπα (αφήνοντας στην άκρη όλους τους υπόλοιπους διακοσμητικούς χαρακτήρες), δημιουργούν μια μοιρασιά που δεν δίνει την απαραίτητη ισορροπία στην ταινία, και σε συνδυασμό με την αναμενόμενη σεναριακή ανάπτυξη του θέματος χάνει σταδιακά το ενδιαφέρον της, δίνοντας ένα αποτέλεσμα που τείνει προς το αδιάφορο.
Στους κινηματογράφους από 21 Ιουνίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
1.jpg)
