Το πάθος που αναπτύσσεται μεταξύ του διευθυντή μίας φυλακής γυναικών και μίας νεαρής κρατουμένης του, οδηγεί και τους δύο σε λάθη ανεπανόρθωτα.
Ο διευθυντής Firmino (Guillaume Gallienne, Ο Αστερίξ στη Βρετανία) είναι επιτυχημένος επαγγελματίας και οικογενειάρχης, αρκετά αγαπητός ανάμεσα στους συνεργάτες του και με προοπτικές να απλώνονται μπροστά του.
Το ακριβώς αντίθετο είναι η ατίθαση Anna (Adele Exarchopoulos, Η Ζωή της Αντέλ), μία νέα κοπέλα άκρως ελκυστική και δίχως να ‘χει τίποτα να χάσει.
Πρώτα γοητεύεται από κείνον κι ύστερα, αφού του αποκαλύψει τα αισθήματά της για κείνον, κεντρίζει το ενδιαφέρον του και το αλόγιστο πάθος δεν θέλει πολύ για να ανάψει ανάμεσά τους.
Στη φωτιά του σιγοκαίγονται και οι δύο, μέχρι να δουν ποιος θα καεί πρώτος μία και καλή…
Βασισμένο σε πρόσφατη πραγματική ιστορία και στο βιβλίο “Défense d'aimer” των Catherine Siguret και Florent Gonçalves το ερωτικό δράμα του σκηνοθέτη Pierre Godeau (Juliette, 2013) δεν καταφέρνει να μας παρασύρει στη φύσει ενδιαφέρουσα ιστορία των ηρώων του.
Το σύνηθες γαλλικό μειονέκτημα της φλυαρίας και του χαλαρού αφηγηματικού ρυθμού είναι παρόν και αφαιρεί πόντους.
Πλην κάποιων ερωτικών σκηνών και της παρουσίας της χαρισματικής Adèle Exarchopoulos που μοιάζει να ‘χει την ενέργεια ηλεκτροφόρου σύρματος, το θέμα της ταινίας δεν αξιοποιείται και δεν εξετάζεται εις βάθος, παρά μόνο παραλληλίζεται με τη «Φαίδρα» του Ρασίν (ελληνιστί Ρακίνας).
Ο δε παρτενέρ της νέας Mπεμπέ του γαλλικού κινηματογράφου μοιάζει άχρωμος, αν και αρκετά γήινος.
Το εύκολο και αναίμακτο φινάλε δίνει τη χαριστική βολή και καταδικάζει οτιδήποτε πήγαινε να χτιστεί στα προηγούμενα μέρη της ταινίας.
Παράφορα αδιάφορα…
Στους κινηματογράφους από 1 Σεπτεμβρίου.
Γιώργος Κόνιαρης.
1.jpg)
