Τα sequels στον τρόμο είναι μια πονεμένη υπόθεση.
Κι όχι μόνον διότι αποτελούν, κατά πώς συμβαίνει συνήθως, κατώτερα των πρώτων ταινιών, μα και γιατί – κι εδώ είναι το ενδιαφέρον – οι θεατές έχουν φτάσει να είναι προκατειλημμένοι απέναντί τους.
Και η πλάκα είναι ότι έχω διαπιστώσει πως άπαξ κι ενθουσιάσει η πρώτη ταινία, στο sequel τρέχουν όλοι…. μακριά!
Είπαμε, κατανοητό μεν, αφού άλλωστε οι ίδιοι οι σκηνοθέτες συνέβαλλαν σ’ αυτό ξεφτιλίζοντας τον εαυτό τους, αλλά όχι απολύτως αποδεκτό.
Παρακάτω, θα δούμε πέντε sequels αξιοπρόσεχτα, που όμως «θάφτηκαν» από κριτικούς και θεατές, δίχως να τους δοθεί η απαραίτητη προσέγγιση.
Κατά τη γνώμη μου, είναι πολλά αυτά τα sequels που αξίζουν να χωρέσουν σ’ ένα αφιέρωμα.
Θα τα δούμε όλα.
Σιγά σιγά όμως.
Τώρα, στην παρούσα φάση, θα δούμε πέντε σχετικά γνωστά, που τα έχουν δει σχεδόν όλοι οι λάτρεις του είδους (ώστε να αξιολογηθεί το θέμα ορθότερα) και, εν συνεχεία, δεσμεύομαι ν’ ακολουθήσουν κι αρκετά άλλα, ακόμα και πολύ λιγότερο γνωστά.
Ολόκληρο το αφιέρωμα στο Horrorant.
1.jpg)
