Το Henry: Portrait of a Serial Killer είναι μια από τις πιο υποτιμημένες ταινίες της δεκαετίας του ’80, και ταυτόχρονα μια από τις καλύτερες ταινίες εκείνης της δεκαετίας.
Ο εντελώς αντισυμβατικός τρόπος γυρίσματος του John McNaughton θυμίζει περισσότερο τη δεκαετία του ’70, με το «βρώμικο» φιλμ και την άγρια, αγυάλιστη ωμότητα που τη διακρίνει, παρά τις ποπ, χρωματιστές ταινίες τρόμου που είχαν κατακλύσει τις αίθουσες στα ‘80s.
Στην ταινία παρακολουθούμε τον Henry, έναν κατά συρροή δολοφόνο, που σκοτώνει γυναίκες κυρίως, με διάφορους εξόχως βίαιους τρόπους.
Ο Henry δεν ειναι ένας «κακός» ανθρωπος, δεν είναι η προσωποποιήση του Κακού όπως ο Michael Myers, ούτε είναι κάποια υπερφυσική οντότητα που δεν πεθαίνει με τίποτα, όπως ο Jason ή ο Freddy...
Διαβάστε ολόκληρο το review στο Horrorant.
1.jpg)
