Γράφει ο Νίκος Δρίβας.
Tο Χόλιγουντ έχει πάθει παράκρουση με τις ταινίες βασισμένες σε videogame τα τελευταία χρόνια.
Κάτι η έλλειψη ιδεών, κάτι τα πετυχημένα εμπορικά franchise (που από μια ταινία καταλήγουν σε 4-5) ή το γεγονός ότι "πουλάει" ένα videogame και αναμένεται να σπάσει ταμεία στην μεγάλη οθόνη.
Mε την βοήθεια του - πάντα πολύτιμου στο Hollywood - marketing και την έλλειψη ιδεών των τελευταίων χρόνων, κόμικ και videogames αποτελούν μια χρυσή μέθοδο, η οποία αποδίδει τα μέγιστα καθότι οι περισσότερες ταινίες γεμίζουν τα ταμεία και βγάζουν θετικό πρόσημο.
Τέτοια ταινία προοριζόταν να είναι και το Soldiers of fortune (άσχετα αν απέτυχε στα ταμεία, ενώ και καλλιτεχνικά δεν αποδεικνύεται κάτι το τρομερό), βασισμένο στο ομότιτλο videogame, που μεγάλωσε γενιές και γενιές...
Να πώ την αμαρτία μου, δεν έχω και ιδιαίτερη επαφή με videogames, αλλά ακόμα και να είχα μου αρέσει να κρίνω τις ταινίες μεμονωμένα απο αυτά.
Σ' αυτη την ταινία έχουμε να κάνουμε με μια ομάδα πλουσίων που αποζητούν την περιπέτεια πληρώνουν μεγάλα ποσά για να λαμβάνουν μέρος σε πολεμικές διαδικασίες σε ένα νησί.
Την ομάδα αυτή που ονομάζεται «Soldiers of Fortune», αναλαμβάνει να εκπαιδεύσει ο πρώην ελίτ στρατιωτικός Craig McCenzie (Christian Slater, Playback).
Η όλη αποστολή, όμως, μετατρέπεται σε εφιάλτη και σε ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου.
Τώρα, οι κακομαθημένοι «στρατιώτες» πρέπει να μάθουν να συμπεριφέρονται ως κανονική στρατιωτική ομάδα.
Το Soldiers of fortune λοιπόν είναι μια καθαρόαιμη περιπέτεια με μπόλικους γνωστούς πρωτοκλασάτους και δευτεροκλασάτους ρολίστες: Sean Bean (Silent Hill: Revelation), James Cromwel (The Artist), Colm Meaney (The Cold Light of Day), Dominic Monaghan (The Day), Ving Rhames (Piranha 3DD), Freddy Rodríguez και βέβαια, Christian Slater.
Είναι ωραίο να βλέπεις μαζεμένους τόσους πολλούς ηθοποιούς, έστω και σε κακή κατάσταση μερικοί, αναπολώντας τα παλιά μεγαλεία τους.
Το κάστιγνκ αν μη τι άλλο είναι εξαιρετικό και θα μπορούσε να μην χαραμίζεται τόσο εύκολα το ταλέντο μερικών εξ' αυτών.
Αλλά εντάξει, σε περιπετειούλα της σειράς συμμετέχουν, όχι σε ταινία του Πολάνσκι, οπότε είναι λογικό να μην έχεις και ιδιαίτερα υψηλές απαιτήσεις.
Γενικά όλα είναι επιτηδευμένα σε τούτη την περιπέτεια και αρκετά πράγματα είναι τραβηγμένα από τα μαλλιά.
Ατάκες, σκηνές δράσης ακόμα και αρκετές ερμηνείες από μερικούς πρωταγωνιστές.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όποιος δεί την ταινία δεν θα το διασκεδάσει.
Και θα γελάσει με μερικές ατάκες και θα περάσει ευχάριστα την ώρα του με τις σκηνές δράσης.
Αρκεί να πράξει κάτι βασικό, να μην την πάρει σε καμια περίπτωση στα σοβαρά.
Ναι ειναι τεράστια Αμερικανιά, αλλά όλοι όσοι συμμετείχαν ξέρουν ότι γυρίστηκε για χαβαλέ και το επιβεβαιώνουν οι cheesy ατάκες, που θέλοντας και μη σε κάνουν να σκάσεις στα γέλια.
Από κει και πέρα, τα σκηνικά και οι τοποθεσίες άλλοτε πείθουν και άλλοτε φαίνονται σαν αποτυχημένο photoshop με μερικές ψιλοαστοχίες να είναι εμφανής, όπως και σε μερικές σκηνές δράσης.
Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, αυτό είναι ένα προβληματάκι της ταινίας, ότι δηλαδή υπάρχει μια προχειρότητα και παρόλο που δεν την παίρνεις σε κανένα σημείο της στα σοβαρα, θα μπορούσε να ήταν λίγο πιο φροντισμένη, έτσι ώστε να μπορέσει ακόμα και να σταθεί και στην μεγάλη οθόνη όπως αντίστοιχες παραγωγές.
Βέβαια για τον σκοπό που έχει γυριστεί είναι μια χαρά, αν και άμα είχε προσεχτεί λίγο περισσότερο η παραγωγή (εντάξει είπαμε b-movie, αλλά η φτήνια κάνει μπαμ, ειδικά με τα ειδικά εφέ σε κάποιες σκηνές) θα μπορούσαμε να μιλάμε για μια ακόμα πιο διασκεδαστική περιπέτεια.
Το Soldiers of Fortune είναι φανερό πως δεν γυρίστηκε για να μείνει στην κινηματογραφική ιστορία, αλλά για να κάνει τον θεατή να περάσει καλά.
Και αυτό σε μεγάλο βαθμό το επιτυγχάνει, οπότε όλα καλά λοιπόν.
Η ταινία προβλήθηκε στις 3 Αυγούστου σε λίγες αίθουσες της Αμερικής.
Soldiers of Fortune trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
