Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.
Όταν το Hollywood μεταφέρεται σε Ευρωπαϊκές πόλεις για να γυρίσει εξ ολοκλήρου εκεί μια ταινία δράσης, και ειδικά όταν συνοδεύεται από A-list ηθοποιούς, νομίζω είναι αποδεδειγμένο πια ότι πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι.
Εκτός από ευκαιρία ολιγοήμερων διακοπών για τους ηθοποιούς, το The Cold Light of Day είναι και μια καρτ-ποστάλ της καλοκαιρινής Ισπανίας, με τις παραθαλάσσιες περιοχές του Αλικάντε και τα γοητευτικά σοκάκια της Μαδρίτης να 'καλούν' τους αμερικανούς για vacations.
Επίσης, είναι η big-shot του σκηνοθέτη Mabrouk El Mechri – τον οποίο οι παραγωγοί τον εκτίμησαν, λέει, στο JCVD με τον Jean-Claude Van Damme και του εμπιστεύτηκαν τούτο δω - αλλά και η τελευταία εμφάνιση του Henry Cavill πριν τον δούμε να φορά το κόκκινο σωβρακάκι του Man of Steel.
Α, ναι, υπάρχει και μια ταινία μέσα σ’όλα.
Ο Will Shaw (Henry Cavill, Immortals) φτάνει από το Σαν Φρανσίσκο στην Ισπανία για διακοπές με τους γονείς του - Bruce Willis (The Expendables 2) και Caroline Goodall (My Life in Ruins) – αλλά το τελευταίο πράγμα που ήθελε ήταν να παρατήσει τη δουλειά του σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή και να τρέχει για διακοπές με τον αντιπαθή πατέρα του.
Γι’αυτό το λόγο βρίσκεται συνέχεια πάνω από το Blackberry κινητό του, μέχρι που ένα τυχαίο συμβάν τον αναγκάζει να αφήσει για λίγο το κότερο της πρότυπης αμερικάνικης οικογένειας που κάνει διακοπές στην Ευρώπη, και να κολυμπήσει στην ακτή για νέο κινητό.
Όταν επιστρέφει όμως, το σκάφος είναι άδειο και αποδεικνύεται ότι η οικογένεια του έχει απαχθεί και ότι ο πατέρας του δεν ήταν κυβερνητικός ακόλουθος (ή κάτι τέτοιο) αλλά μυστικός πράκτορας της CIA που τώρα έχει μπλεξίματα.
To The Cold Light of Day είναι το κλασικό action όπου ένας αθώος άσχετος γίνεται ο ανίκητος ‘αστάθμητος παράγοντας’ εν μέσω κατασκοπικών παιχνιδιών, προδοσιών και δολοφονιών, ο ‘μικρός’ που μπορεί να χαλάσει τα σχέδια επαγγελματιών στη στιγμή, και ο ερασιτέχνης που δεν μπορεί να κάνει καλά κανένας.
Η διαφορά είναι ότι τα γυρίσματα στα στενά σοκάκια της Μαδρίτης (σίγουρα ξεβόλεμα από τους 15μετρους δρόμους του L.A.) και η Ευρωπαική αύρα των σπασμένων αγγλικών που μιλάνε όλοι εκτός από τον Cavill, δίνουν κάτι διαφορετικό.
Έλα όμως που ο El Mechri σε κοροϊδεύει από τη πρώτη σκηνή της ταινίας.
Ο χαρακτήρας του Cavill κρύβει πολλά, ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται από τα μυστικά μηνύματα στο κινητό, από τα αδικαιολόγητα νεύρα του στο πρώτο δείπνο της οικογένειας, από τη μυστικοπαθή συμπεριφορά του.
Ποτέ δε μαθαίνουμε που δουλεύει, ξαφνικά ακούμε ότι η εταιρεία του πτώχευσε, ενώ αργότερα αφήνει να εννοηθεί ότι ακολουθεί τα επαγγελματικά βήματα του πατέρα του.
Who knows.
Εγώ όχι πάντως.
Γενικά, η ιστορία είναι πιο απλή από όσο θέλει να νομίζουμε ο El Mechri, και προσωπικά δεν το εκτιμώ ιδιαίτερα όταν προσπαθούν να με παραπλανήσουν χωρίς λόγο και χωρίς μια εξήγηση στο τέλος.
Με πολλά και σημαντικά κενά σε ένα ούτως ή άλλως βαρετό και ακατανόητο σενάριο, θα έλεγα ότι η ευθύνη δε βαρύνει τόσο τον Mechri όσο τον σεναριογράφο.
Σκηνοθετική άποψη από μέρους του υπάρχει, προσπάθεια να ελιχτεί μέσα στη στενόχωρη παλαιά πόλη της Μαδρίτης υπάρχει, γρήγορο μοντάζ και ικανοποιητικός ρυθμός υπάρχει.
Αλλά η ιστορία είναι τόσο κακογραμμένη και ο Mechri παραπλανεί επίτηδες τους θεατές τόσο πολύ, που τελικά το The Cold Light of Day (αλήθεια, πώς βγήκε αυτός ο τίτλος;) καταλήγει να μην βλέπεται ευχάριστα.
Η μικρή παρουσία του Bruce Willis δεν βοηθά, η άγαρμπη για την ηλικία της και την εμπειρία της, ερμηνεία της Weaver τα κάνει χειρότερα, τα σέξι πόδια της Echegui σου δίνουν μια ανάσα, αλλά η υπερβολική ερμηνεία του Cavill στα διαλύει ξανά όλα.
Αποκλείεται να έπαιρνε το ρόλο του Superman δίνοντας στους παραγωγούς αυτό σαν δείγμα δουλειάς του.
Ελπίζω να μην μας καταστρέψει τον ήρωα με τη βράκα.
Στις ελληνικές αίθουσες από 6 Σεπτεμβρίου.
The Cold Light of Day trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
