Hatchet II

Κάθε σωστός horror fan θα επιστρέψει κάποια στιγμή στα σκληρά slasher αφού παρακολουθήσει κάποιο ήσυχο ψυχολογικό θρίλερ ή ένα φιλμ αγωνίας κι επιβίωσης, όσο καλό κι αν είναι αυτό.

Αυτό έκανε και ο Adam Green όταν μετά το πρώτο Hatchet, 4 χρόνια πριν, ασχολήθηκε με δραματικά θρίλερ όπως το Spiral και το πάρα πολύ καλό Frozen (δεν έγραψα κριτική αλλά ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη) μέχρι να επιστρέψει στο είδος που του αρέσει, το σκληρό gore slasher movie.

Και ειδικά το Hatchet II είναι αυτό που λέει και το trailer: Βαρέλια και βαρέλια αίμα!

136 γαλόνια ψεύτικο αίμα χρησιμοποίησε ο Green για το Hatchet 2, πάνω από τα διπλά από ότι στο πρώτο!

Επίσης, στη ταινία λέγεται ότι φαίνονται 17 δολοφονίες, κάτι που αν ισχύει θα είναι ο μεγαλύτερος αριθμός on-screen θανάτων από κάθε άλλο slasher.
(Να εξηγήσω εδώ ότι μετριούνται μόνο οι on-screen deaths και όχι πχ κάποιος που πεθαίνει στους θάμνους στο βάθος του πλάνου.
Μιλάμε μόνο για ξεκοιλιάσματα και ακρωτηριασμούς μπροστά στη κάμερα.)

Άλλη μια σπουδαία πρωτιά του Hatchet II είναι ότι έγινε η πρώτη ταινία τρόμου που ...



...προβλήθηκε unrated και uncut σε μεγάλη αλυσίδα κιν/φων σε ολόκληρη την Αμερική εδώ και 32 χρόνια, κάτι που έχει να συμβεί από το 1978 και το Dawn of the Dead του George Romero!

Ο Adam Green πιάνει το στόρυ από εκεί που τελειώνει το πρώτο, όταν η Marybeth (Danielle Harris, η Annie στο Halloween II) νικά τον Victor Crowley (Kane Hodder) στους βάλτους της Louisiana, εκεί που έχει στοιχειώσει μετά τον υποτιθέμενο θάνατό του.

Μια επίθεση ενός άγνωστου άντρα αναγκάζει τη Marybeth να επιστρέψει στη Νέα Ορλεάνη και να μιλήσει στον αιδεσιμότατο Zombie (Tony Todd). 

Στη πρώτη ταινία ο αιδεσιμότατος είχε μόνο ένα μικρό πέρασμα εξηγώντας το θρύλο του Crowley αλλά στο sequel έχει ένα μεγαλύτερο ρόλο αν και ξεκινά και πάλι …εκφράζοντας τη θεωρία ότι αν βρεθούν και θυσιαστούν οι 3 άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για το θάνατο του Victor Crowley, τότε εκείνος θα ηρεμήσει και θα αναπαυθεί εν ειρήνη.

Από τα καλύτερα σημεία του φιλμ είναι τα flashback που είναι αρκετά συχνά, αλλά όλα τα λεφτά είναι το gore.

Και ξέρετε, δε μπορείς να προτείνεις τέτοιες ταινίες αφού όσοι λατρεύουν τα slashers θα έχουν πολύ διαφορετική γνώμη από αυτούς που θεωρούν ψεύτικες και σιχαμερές αυτές τις ταινίες.

Στην Αμερική πάντως αυτό που ήθελε το έκανε, αφού προβλήθηκε την 1η του Οκτώβρη 2010 στα AMC Theaters (το μεγαλύτερο multiplex Cinemas στην ΗΠΑ) χωρίς να χρειαστεί να κόψει τίποτε ...μέχρι που τον κόψανε τελείως μετά από λίγες ημέρες.

Στην Ελλάδα μόνο σε dvd, όπως και το πρώτο (Ο Μπαλτάς, 2008). 

Ιανουαρίου 03, 2011