Καλοκαίρι, 1937: Ο νεαρός συγγραφέας Εμανουέλ βρίσκεται για θεραπεία στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας.
Εκεί, διαβάζει, γράφει, καπνίζει, πίνει και φλερτάρει.
Καθώς εξοικειώνεται με τη μελαγχολία της νέας ζωής του, ο Εμανουέλ ανακαλύπτει ότι υπάρχει ακόμα μια ζωή που πρέπει να ζήσει στο έπακρο.
Ελεύθερα εμπνευσμένο από το έργο του ποιητή Μ. Μπλέτσερ το «Σημαδεμένες Καρδιές» είναι τοποθετημένο στο ταραγμένο διάστημα του Μεσοπολέμου.
Γυρισμένη σε 35mm, σε τετράγωνο κάδρο, με φωτεινά και κομψά χρώματα και με μορφή κλασικού σινεμά, η ταινία του Radu Jude (ΑΦΕΡΙΜ!)κάνει στέρεες αναφορές στα ζητήματα του αντισημιτισμού, της ανόδου του φασισμού και της πάλης των ιδεών, την ώρα που παρακολουθούμε από κοντά έναν καθηλωμένο ήρωα αποφασισμένο να ζήσει.
Διανθισμένο με αποσπάσματα από το έργο του ποιητή, το οποίο συχνά συγκρίνεται με το «Μαγικό Βουνό» του Τόμας Μαν, αλλά και κάδρα-αναφορές σε γνωστούς πίνακες ζωγραφικής, όπως του Ρέμπραντ ή των Γιαν Βαν Άικ και Αντρέα Μαντένια, το «Σημαδεμένες Καρδιές» γιορτάζει το πνεύμα του Μ. Μπλέτσερ σε τόνο μαύρης κωμωδίας και μας αφήνει με μια παράδοξη αίσθηση ελπίδας.
Ο Ζούντε, η ταινία και το ιστορικό πλαίσιο της.
Χωρίς διάθεση νοσταλγίας, το παρελθόν για τον Radu Jude αποτελεί μια κατάσταση σε διαρκή αντίφαση – και έτσι διαρκώς ανοιχτό στο νόημα του.
Μέσα από την έντεχνη διασπορά σημείων έντασης, η ταινία παράγει διαρκώς συμμετρικές αντιθέσεις.
Έτσι, η σουρεαλιστική αμφιθυμία του Jude μοιάζει να είναι το κεντρικό αφηγηματικό μοτίβο στο «Σημαδεμένες Καρδιές».
Από τη μία, η ζωή μέσα στο κλειστό περιβάλλον ενός σανατορίου, η αίσθηση της απομόνωσης, εμφανίζεται σαν ένα εσωστρεφές παραμύθι, χαοτικό, απελπιστικό, πυρετώδες και συχνά εξωπραγματικό.
Από την άλλη, η ζωή έξω, ενώ είναι φαινομενικά απόμακρη, διαπερνά μόνιμα το χώρο, μέσα από το ραδιόφωνο, τις αναφορές στον Χίτλερ, ή τις έντονες διενέξεις για την άνοδο του αντισημιτισμού, κ.ά..
Από τη μία, το τραγικό συμβάν της ζωής του Εμάνουελ και από την άλλη, η ιστορική τραγωδία που παραμονεύει: ενώ ο Εμανουέλ ασχολείται με την ασημαντότητα του εαυτού του, και με το «κενό» νοήματος που συνεπάγεται αυτό, την ίδια στιγμή το φάντασμα του Β’ ΠΠ πλανιέται πάνω από την Ευρώπη.
Έτσι βλέπουμε την ίδια στιγμή το θέμα της προσωπικής αδυναμίας μαζί με την πραγματικότητα ανεξέλεγκτων καταστάσεων που μας ορίζουν τη ζωή.
Ή τα στατικά οριζόντια πλάνα και τα πλούσια συμβάντα μέσα σε αυτά.
Την αποστασιοποίηση ταυτόχρονα με το συναίσθημα.
Τα άρρωστα κορμιά σε αντίθεση με μια ταινία όλο ζωή.
Η ιστορικά προσδιορισμένη περίοδος, αλλά και η χρονική αοριστία, ή ο κοινωνικός ρεαλισμός μαζί με την κινηματογραφική φαντασμαγορία.
Ενώ ο Εμάνουελ είναι τυλιγμένος με γύψο για να προστατέψει τη μέση του και να θεραπευτεί, οι θεραπείες του μοιάζουν με βασανισμό, ενώ το ίδιο το σανατόριο μοιάζει με κάποιο Γκραν Οτέλ.
Για τον Radu Jude ο κόσμος είναι ένα σουρεαλιστικό όνειρο αναπάντεχων συναισθημάτων και έντονων αντιθέσεων.
Το «Σημαδεμένες Καρδιές» είναι ένα έργο που αναδεικνύει έναν ξεχασμένο Ρουμάνο καλλιτέχνη και ταυτόχρονα επιβεβαιώνει έναν από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του σήμερα.
Στους κινηματογράφους από 2 Νοεμβρίου.
ΔΤ από την WEIRDWAVE.
1.jpg)
