Όταν δύο αδέρφια κάνουν μία αποτυχημένη ληστεία, ο ένας από τους δύο καταλήγει στη φυλακή.
4 χρόνια μετά αποφυλακίζεται, και πλέον και οι δύο μαζί προσπαθούν να φτιάξουν τη ζωή τους.
Το παρελθόν όμως τους κυνηγάει, οι εξαρτήσεις δεν τους αφήνουν, και μια γυναίκα ανάμεσά τους περιπλέκει τα πράγματα σε επικίνδυνο βαθμό.
Αυτά είναι λίγο πολύ τα βασικά στοιχεία αυτής της ταινίας από το Βέλγιο δια χειρός Robin Pront, ο οποίος στο ντεμπούτο του κάνει μια ταινία με επιρροές από τον σύγχρονο γκανγκστερικό κόσμο, δίνοντας έμφαση στη δραματικότητα.
Τα δεδομένα που χρησιμοποιεί είναι αρκετά προσιτά στο συγκεκριμένο χώρο του κινηματογράφου, αλλά συνήθως είναι και αρκετά πετυχημένα.
Το στόρι κινείται γύρω από το θεσμό της οικογένειας, όπου για πρωταγωνιστικό δίδυμο έχουμε δύο αδέρφια με διαφορετικές προσωπικότητες που προσπαθούν να επιβιώσουν ακολουθώντας διαφορετικούς δρόμους.
Βάζει το κατάλληλο ιστορικό εθισμού, τις ανάλογες δυσλειτουργικές συμπεριφορές, και τις δυσκολίες που προκύπτουν στην προσαρμογή στο κοινωνικό σύνολο και στη δημιουργία σχέσεων.
Όλα αυτά μέσα από μια παρακμιακή και σκοτεινή οπτική, φανερώνοντας και λίγο από το στίγμα της σύγχρονης κοινωνίας, και το αντίκτυπό της στον επαγγελματικό χώρο.
Το πρώτο κομμάτι της ταινίας είναι σχετικά αργό, και εστιάζει στους πρωταγωνιστές δίνοντάς μας στοιχεία από το παρελθόν τους, φτιάχνοντας δύο ωραίους χαρακτήρες.
Στο δεύτερο μέρος με την κατάσταση να περιπλέκεται, η ένταση ανεβαίνει και η δράση κλιμακώνεται, μέχρι να οδηγηθούμε τελικά σε ένα τραγικό φινάλε.
Εδώ εκμεταλλεύεται πολύ όμορφα τα κρύα και αφιλόξενα τοπία της Βελγικής υπαίθρου, και συγκεκριμένα τις Αρδέννες, δημιουργώντας μια γκρίζα ατμόσφαιρα που ταιριάζει με τη μοίρα των (αντι)ηρώων.
Παρόλα αυτά όμως δεν καταφέρνει να μας δώσει κάτι το ξεχωριστό, κάνοντας μια καλή αναπαραγωγή γκανγκστερικών προτύπων που έχουμε ξαναδεί.
Το σενάριο είναι καλό αλλά χωρίς να μπορεί να πρωτοτυπήσει, οι ερμηνείες ταιριαστές αλλά όχι εντυπωσιακές, η σκηνοθεσία σωστή αλλά όχι πρωτοποριακή.
Δεν υπάρχει κάτι που δεν αρέσει, αλλά δεν υπάρχει και κάτι που να διαχωρίζει την ταινία στο είδος της, ώστε να μας δώσει κάτι το αξιομνημόνευτο.
Στους κινηματογράφους από 16 Νοεμβρίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
1.jpg)
