Ένας διανοούμενος συγγραφέας και καθηγητής πανεπιστημίου ο οποίος εκφράζει απόψεις της αριστεράς, μετά τη συμμετοχή του σε ένα τηλεοπτικό debate γύρω από το θέμα της μετανάστευσης δηλώνει διατεθειμένος να φιλοξενήσει όποια οικογένεια έχει ανάγκη από κατοικία.
Η πρόσκληση δεν αργεί να βρει αποδέκτες στο πρόσωπο μιας οικογένειας Ρομά, και έτσι είναι αναγκασμένος τώρα να αποδεχτεί τους νέους του συγκατοίκους.
Άλλη μια καλοκαιρινή γαλλική κωμωδία, με αυτή εδώ να περιστρέφεται γύρω από το θέμα της μετανάστευσης.
Ένα επίκαιρο θέμα το οποίο είναι έντονο και στη χώρα μας, αλλά και στην πολυπολιτισμική Γαλλία.
Ο σκηνοθέτης Philippe de Chauveron επιχειρεί με μια κωμική ματιά να επιτύχει ένα είδος σάτιρας, ακολουθώντας μια κλασική δομή και συνταγή.
Παρουσιάζει τις δύο διαφορετικές φιλοσοφίες ζωής με τις πολλές πολιτισμικές διαφορές που έχουν, συνεχίζει με τη συγκατοίκηση όπου υπάρχουν τα αναμενόμενα ευτράπελα μιας αναγκαστικής συμβίωσης, και ολοκληρώνεται με ένα ανάλαφρο κλίμα χωρίς εκπλήξεις.
Δυστυχώς η προσέγγισή του αστοχεί αισθητά.
Και αυτό εξαιτίας της πολύ μέτριας προσέγγισης, σεναριακά και σκηνοθετικά, όπου δημιουργεί χοντροκομμένους χαρακτήρες που εκφράζουν πολλές από τις στερεότυπες αντιλήψεις περί καταγωγής και του τρόπου διαβίωσης, ενώ και το χιούμορ είναι συχνά κακόγουστο και σε ελάχιστες περιπτώσεις καταφέρνει να βγάλει γέλιο.
Αυτό που μας δίνει με μεγαλύτερη επιτυχία είναι η υποκρισία που κρύβουν συχνά διανοούμενοι και πολιτικοί, των οποίων οι αληθινές απόψεις και ο τρόπος ζωής απέχουν κατά πολύ από αυτά που θεωρητικά πρεσβεύουν.
Στην περίπτωσή μας, ο «αριστερός» διανοούμενος ζει σε μια βίλα με πισίνα, ακριβά αυτοκίνητα, ανάλογο ντύσιμο και τον απαραίτητο «βοηθό» για τις δουλειές του σπιτιού.
Αυτή η κριτική βγαίνει σε ορισμένα σημεία με επιτυχία, κυρίως χάρη στο κινηματογραφικό ζεύγος Christian Clavier (Ο Δρόμος της Διαφυγής) και Elsa Zylberstein (Μια Αγκαλιά στην Άκρη του Κόσμου), που είναι αρκετά ταιριαστοί στο ρόλο τους.
Από κει και πέρα η γραφικότητα στους περισσότερους άλλους χαρακτήρες και το άστοχο χιούμορ κάνουν αυτή την ταινία κουραστική, ακόμα και για τη μικρή της διάρκεια.
Στους κινηματογράφους από 13 Ιουλίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
1.jpg)
