Η Έλλη Τρίγγου έγινε ευρέως γνωστή ως Άννα από την τελευταία δημιουργία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, η οποία ήδη προβάλλεται στους κινηματογράφους κι έχει φτάσει στα 17.000 εισιτήρια.
Μιλάει στον Γιώργο Κόνιαρη για την ...Άννα, την Έλλη, το σύγχρονο ελληνικό σινεμά, το Suntan κ. ά.
- Αν δεν κάνω λάθος, μόλις αποφοίτησες από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου.Πότε αποφάσισες πραγματικά, να ασχοληθείς με την υποκριτική;
Οι σπουδές μου στη σχολή θα ολοκληρωθούν τον Ιούνιο. Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη στιγμή που να είπα με σιγουριά ''Αυτό θέλω''. Κάθε φορά που ανεβαίνω στη σκηνή, ξανα-αποφασίζω ότι αυτό είναι που επιθυμώ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
- Υπήρχε κάποιο αντίστοιχο ερέθισμα από την οικογένειά σου;
Ο πατέρας μου ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και από μικρή παρακολουθώ πρόβες και παραστάσεις του. Πάντα με γοήτευε αυτός ο ''κόσμος''.
- Επί τη ευκαιρία, πού γεννήθηκες και πού μεγάλωσες;
Γεννήθηκα στην Πάτρα και μεγάλωσα στην Αθήνα.
- Απ' όσο γνωρίζω, σε αρκετές δραματικές σχολές στην Ελλάδα, δεν υπάρχει καν ειδικό μάθημα για την υποκριτική στην κάμερα και τις τεχνικές του κινηματογράφου, παρά μόνο θεωρία.
Ισχύει αυτό κατά τη γνώμη σου κι αν ναι, πώς κρίνεις το φαινόμενο αυτό;
Στο Εθνικό μας διδάσκει κινηματογράφο ο Πέτρος Σεβαστίκογλου. Έχει φροντίσει κατά τη διάρκεια του κύκλου σπουδών να δουλέψει μαζί μας τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Ο χρόνος δυστυχώς είναι εναντίον σου όταν προσπαθείς να συμπυκνώσεις όλες τις γνώσεις του θεάτρου και του κινηματογράφου μέσα σε τρία χρόνια φοίτησης σε κάποια σχολή.
- Πώς σε προσέγγισε ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος για να πρωταγωνιστήσεις στο "Suntan";
Μεσολάβησαν πάρα πολλές πρόβες και δοκιμαστικά μέχρι να καταλήξουμε σε συνεργασία με τον Αργύρη. ''Το ψάξαμε'' από όλες τις μεριές. Ήθελε να είναι σίγουρος ότι θα μπορέσω να αντεπεξέλθω στις ιδιαίτερες απαιτήσεις αυτής της ταινίας και ήθελα να είμαι σίγουρη ότι στα χέρια του θα είμαι ασφαλής.
- Ποια ήταν η πρώτη εντύπωση που σου έκανε η επαφή σου με ένα κινηματογραφικό συνεργείο και μάλιστα με όλα αυτά τα εξωτερικά γυρίσματα;
Πηγαίος επαγγελματισμός και λατρεία για τη δουλειά τους κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ερωτική σχέση με το σινεμά. Τους έβλεπα να δουλεύουν με τόσο κέφι και πειθαρχία και πραγματικά τους θαύμαζα. Στην πραγματικότητα το σινεμά δεν έχει πρωταγωνιστές. Είναι όλοι εξίσου υπεύθυνοι για το τελικό αποτέλεσμα. Κανένας δεν υπάρχει χωρίς τον άλλον.
- Στην ταινία διακρίνονται πολλά κοινά στοιχεία με τη "Λολίτα" του Ναμπόκοφ και μάλιστα γίνεται και μία σαφή αναφορά στο όνομα και στην ηρωίδα.
Στις συζητήσεις μεταξύ των δημιουργών υπήρχε καθόλου αυτό το θέμα;
Η σκηνή με το γλείψιμο του ματιού είναι αφιερωμένη στο Ναμπόκοφ! Δεν είχα διαβάσει το βιβλίο αλλά είχα δει την ταινία παλιότερα και όταν το συζητούσαμε ο Αργύρης μου ζήτησε να μην την ξαναδώ πριν τελειώσουν τα γυρίσματα. Ήθελε την ερμηνεία μου ατόφια, χωρίς επιρροές.
- Πώς προετοιμάστηκες για το ρόλο της Άννας;
Έκανα άπειρες συζητήσεις με τον Αργύρη, έφτιαξα το βιογραφικό της, φαντάστηκα το παρελθόν της και έκανα παρέα με τους φίλους της (εννοώ την κινηματογραφική της παρέα).
- Σαν θεατής ποιες είναι οι πιο αγαπημένες σου ταινίες;
Paris Texas-Wim Wenders, Synecdoche New York-Charlie Kaufman, Boogie Nights-Paul Thomas Anderson, Happiness-Tod Solondz, Kids-Larry Clark, Taxi driver-Martin Scorsese, Rosetta-Αδερφοί Dardenne, The Godfather-Francis Ford Coppola.
- Με ποιόν Έλληνα ή ξένο σκηνοθέτη θα ήθελες πραγματικά να συνεργαστείς στο μέλλον;
Θα ήθελα να συνεργαστώ με το Mike Lee γιατί κάνει εξαιρετική δουλειά με τους ηθοποιούς και με τον Paul Thomas Anderson γιατί γράφει μεγαλοφυή σενάρια.Θα ήθελα να παίξω στο πλευρό του Philip Seymour Hoffman αλλά δυστυχώς δεν τον πρόλαβα.
- Πώς σου φαίνεται το λεγόμενο «weird wave of Greek cinema», όπως άτυπα χαρακτηρίζεται συνήθως;
Δεν πιστεύω σε τίτλους ειδών και κινημάτων. Αυτό που διακρίνω όμως και με έχει εντυπωσιάσει είναι η αλληλεγγύη ανάμεσα στους κινηματογραφιστές. Είναι διαφορετικοί δημιουργοί, με διαφορετικά γούστα και καταβολές αλλά αλληλουποστηρίζονται με τον τρόπο τους και μοιάζουν να έχουν ένα βασικό κοινό στοιχείο. Την ηθική υποχρέωση να κάνουν πράγματα που αξίζει να ακουστούν εδώ αλλά και παραέξω. Αυτό το βρίσκω συγκινητικό.
- Έχεις κάποια σαφή σχέδια για τη συνέχεια της πορείας σου;
Βασική μου προτεραιότητα αυτή τη στιγμή είναι οι πτυχιακές εξετάσεις της σχολής που θα πραγματοποιηθούν τον Ιούνιο στη Νέα Σκηνή.
- Σε ευχαριστώ πολύ Έλλη και σού εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη συνέχεια της πορείας σου.
Κι εγώ σ' ευχαριστώ πολύ.
Γιώργος Κόνιαρης.
1.jpg)
