O καλοσυνάτος, υπερευαίσθητος πατριός και ο «τσαμπουκάς» βιολογικός πατέρας μιας οικογένειας, θα δώσουν μία τρελή μάχη, για να εγκαθιδρυθούν ως ο ένας και μοναδικός πατέρας.
Ο Μπραντ (Will Ferrell, The Campaign) έχει μία καλή δουλειά, έναν ακόμη καλύτερο μισθό, μία πανέμορφη γυναίκα (Linda Cardellini, Avengers: Age of Ultron), ένα τεράστιο τζιπ και δύο παιδιά …που τον μισούν.
Κάνει τα πάντα, για να καταφέρει να τον αποδεχτούν και να τον αγαπήσουν.
Μόλις αρχίζει να τα καταφέρνει, εμφανίζεται ο τυχοδιώκτης, αλητάμπουρας, macho Ντάστι (Mark Wahlberg, Ted 2) που ‘ναι κι ο βιολογικός τους γονιός.
Το παιχνίδι αγριεύει και τα πράγματα παίρνουν αναπάντεχες τροπές.
Η πλοκή ακούγεται ενδιαφέρουσα, αλλά ο Sean Anders (Horrible Bosses 2 και That's My Boy) σκηνοθετεί και συνυπογράφει το σενάριο μίας ζαχαρένιας, τυπικής αμερικανικής οικογενειακής κωμωδίας νέας γενιάς.
Αυτό σημαίνει πως το χιούμορ γίνεται λίγο πιο προκλητικό και ριζοσπαστικό, αλλά κατά κύριο λόγο χοντροκομμένο, αφελές και με την ουσία της επιφανειακής feel-good ατμόσφαιρας να παραμένει ίδια.
Ο Will Ferrell κάνει ό,τι μπορεί, ο Mark Wahlberg διεκπεραιώνει αυτά που ξέρει και όλο κινούνται σε μία πεπατημένη.
Οι Thomas Haden Church (John Carter) και Bobby Cannavale (Ant Man) προσθέτουν κάτι ελάχιστα παραπάνω και διαφορετικό, αλλά δεν κλέβουν και την παράσταση.
Πλην ελαχίστων έξυπνων gangs και δειγμάτων λεκτικού χιούμορ το όλο αποτέλεσμα παρακολουθείται με μειωμένη προσοχή και ξεχνιέται αμέσως.
Στους κινηματογράφους από 3 Μαρτίου.
Γιώργος Κόνιαρης.
1.jpg)
