Τις προάλλες που πήγαμε με το μπαμπά στο Αττικό Πάρκο, ένας υπάλληλος του πάρκου έβγαλε βόλτα ένα ιγκουάνα (κι έναν βόα νωρίτερα, τον οποίο χάιδεψε ο τολμηρός αδερφός μου!).
Δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση – μάλλον ασχημούλης ήταν, ωστόσο ο μπαμπάς επέμενε να μου λέει ότι ήταν ένας μικρός δεινόσαυρος (πιθανότατα για να μου τραβήξει τη προσοχή).
Οι μεγάλοι δεν ξέρουν ότι αν και μικρά ανθρωπάκια, γνωρίζουμε τα βασικά και δεν χρειάζεται να μας παραμυθιάζουν:
Οι δεινόσαυροι είναι σπίτι μας, παίζω κάθε μέρα μαζί τους, και δεν θα πήγαιναν ποτέ σε ξένα χέρια.
Αλλά δεν του είπα τίποτα.
Άστον να πιστεύει πως δεν ξέρουμε τίποτα.
Στο The Good Dinosaur πάντως, υπάρχουν δεινόσαυροι …στον υπολογιστή του μπαμπά.
Αλήθεια, τους είδα, στο τελευταίο trailer πριν τη κυκλοφορία στις αίθουσες.
Ο μπαμπάς λέει πως η Disney θα γίνει πλούσια από τον Οκτώβριο κιόλας, αν το The Good Dinosaur έχει την επιτυχία του Inside Out.
Εγώ πάλι, μαθαίνω ότι υπήρξαν πολλά προβλήματα με τη νέα animation ταινία της Disney, ωστόσο μάλλον ξεπεράστηκαν αναίμακτα καθώς αυτό που βλέπω μου αρέσει πολύ.
Η κλασική συνταγή της Disney – epic στόρι, μεγάλη καρδιά.
Μη σας πω πως στοιχηματίζω από τώρα στο κλάμα του αδερφού μου, FilmBoy Jr., που το έχει κι εύκολο.
Το The Good Dinosaur εξελίσσεται σε έναν κόσμο όπου ο αστεροειδής που υποτίθεται εξαφάνισε τους δεινόσαυρους (…τι λέει…!), αστόχησε στην σύγκρουση του με τη Γη.
Ένας νεαρός Apatosaurus που ονομάζεται Arlo, βρίσκεται μόνος, μακρυά από την οικογένειά του.
Βρίσκει ένα νεαρό παιδί που ονομάζεται Spot και αναπτύσσουν έναν στενό δεσμό, καθώς ταξιδεύουν σε μια χώρα γεμάτη κινδύνους και αρπακτικά ζώα.
Εμένα μου θυμίζει το παραμύθι του αγοριού με τον σκύλο του, εκτός από το ότι το αγόρι είναι ένας πράσινος δεινόσαυρος και ο σκύλος είναι ένα αγόρι.
Το The Good Dinosaur ανοίγει στις 25 Νοεμβρίου.
FilmGirl.
1.jpg)
