Κωμωδία – με την ευρεία έννοια του όρου - η οποία πετυχαίνει το φαινομενικά απίθανο: να έχει πρωταγωνίστρια τη Sofia Vergara κι όμως... να μην βλέπεται.
Η σκηνοθέτις Anne Fletcher θα είχε κατά νου να γυρίσει ένα buddy movie με γυναίκες, σε στυλ 48 Hours ή Midnight Run, αλλά τελικά αυτό που καταφέρνει είναι να μας δείξει πως θα ήταν οι θρυλικές ελληνικές βιντεοταινίες των 80s, εάν είχαν υψηλά μπάτζετ.
Τίποτα δεν δουλεύει σωστά στην ταινία, το στόρι της οποίας θέλει την «τα κάνω όλα σύμφωνα με τους κανονισμούς» χαμηλόβαθμη αστυνόμο Reese Witherspoon (The Good Lie), να αναλαμβάνει να συνοδέψει και να προστατέψει την μάρτυρα κατηγορίας εναντίον βαρόνου ναρκωτικών, Sofia Vergara (Machete Kills).
Όπως όμως εύκολα γίνεται αντιληπτό η αποστολή θα μπλέξει, μιας και το όμορφο γυναικείο ζευγάρι θα βρεθεί στο στόχαστρο τόσο του καρτέλ όσο και διεφθαρμένων αστυνομικών, που θα θελήσουν να το βγάλουν από τη μέση προτού η μάρτυρας μιλήσει.
Κι έτσι η καυτή καταδίωξη (σύμφωνα με τον τίτλο τουλάχιστον) στους δρόμους του Τέξας ξεκινάει...
Βασικός κανόνας της κωμωδίας είναι να σε κάνει να γελάς.
Αν δεν το καταφέρνει δεν είναι καλή κωμωδία.
Τόσο απλό κατά τη γνώμη μου.
Εδώ ο χρυσός αυτός κανόνας σπρώχνεται στα άκρα, καθώς όχι μόνο γέλιο δεν προσφέρει, αλλά αντίθετα είναι πολύ πιθανό να σου φέρει δάκρυα στα μάτια, αναλογιζόμενος το επίπεδο του χιούμορ που παρακολουθείς.
Με σκηνές επιτομή της κακογουστιάς, όπως η «απόδραση» από το μπαρ των μηχανόβιων, η καταδίωξη εν μέσω πυροβολισμών με τα κορίτσια να οδηγούν πούλμαν γεμάτο ηλικιωμένους τουρίστες και φυσικά το ... γκραν φινάλε με το πάρτι, για το οποίο η Witherspoon (είναι και παραγωγός τρομάρα της) θα πρέπει κανονικά να ντρέπεται.
Κρίμα πραγματικά γιατί είναι καλή ηθοποιός κι έχει δείξει ότι έχει κωμική φλέβα.
Εδώ φροντίζει να τα κρύψει και τα δύο επιμελώς.
Τουλάχιστον μάλλον κατάλαβε τι γυρίζει και στους τίτλους τέλους με τις «γκάφες» από τα γυρίσματα, αυτοσαρκάζεται.
Η Sofia Vergara είναι χάρμα οφθαλμών, αλλά τι να το κάνεις.
Η χημεία ανάμεσα τους είναι ανύπαρκτη.
Η δε σκηνοθεσία μόνο ως φόρος τιμής στο Βαγγέλη Φουρνιστάκη και τους άλλους γίγαντες της ελληνικής βιντεοκωμωδίας μπορεί να εκληφθεί.
Αν θέλετε πάντως ντε και καλά να τη δείτε, πάρτε και μια ζακετούλα μαζί σας.
Θα κάνει ψύχρα.
Από 28 Μαΐου στους κινηματογράφους.
Νίκος Παλάτος.
1.jpg)
