Το 2007 με το πρώτο Hatchet (ή Μπαλτάς (!) αν προτιμάτε την ελληνική μετάφραση), ο Αdam Green μας σύστησε τον φοβερό και τρομερό Victor Crowely, ένα υπολογίσιμο horror icon με αποκρουστική όψη κι ακόμη πιο αποκρουστικες μεθόδους ξεπαστρέματος που έφεραν στο νου μνήμες από Freddy, Jason, Michael Myers κι εποχές όπου στο άκουσμα και μόνο του ονόματος τους, ρίγος και ανατριχίλα διαπερνούσε τη ραχοκοκαλιά μας.
Βεβαίως ο Crowely δεν μπορεί να αγγίξει σε καμία περίπτωση το μέγεθος και το θρύλο που έχουν δημιουργήσει γύρω από το όνομα τους οι προαναφερθέντες, στα b-movie όμως πλαίσια που κινείται, κρίνεται άκρως αποτελεσματικός κι απολαυστικός!
Με άλλα λόγια ο ορισμός του guilty pleasure...
Τι κι αν η φθήνεια και η αναληθοφάνεια ξεχειλίζουν από παντού, οι ερμηνείες ειναι για κλάματα και τα εφέ κακοφτιαγμένα;
Εδώ αυτό που μετράει είναι τα ποτάμια αίματος, τα ευφάνταστα ξεκοιλιάσματα και το κάφρικο black χιούμορ που ελαφραίνει κάπως την ατμόσφαιρα από τα αμέτρητα αιματοκυλίσματα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
1.jpg)
