Γράφει ο Kostas Tsokos.
Βασισμένο στο βιβλίο του K.L. Going που πρωτοεκδόθηκε το 2003, το Fat Kid Rules The World αφορούσε τον Troy (Jacob Wysocki, Terri), έναν ευτραφή έφηβο με καταθλιπτικές και αυτοκτονικές τάσεις και την άκυρη γνωριμία του με τον αυτοκαταστροφικό punk rocker, Marcus (Matt O' Leary, In Time).
Εκείνος, άνευ λόγου και αιτίας (και προηγούμενης γνωριμίας) θα θεωρήσει ξαφνικά πως ο Troy μπορεί να γίνει ντράμερ στο άψε σβήσε και να στήσουν μαζί μπάντα και συναυλία, σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Εδώ είχαμε την πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του Matthew Lillard, ενός συμπαθούς και νεαρού ακόμη Αμερικανού ηθοποιού, που έγινε κυρίως γνωστός μέσα από το Scream και μεταμορφώθηκε κυριολεκτικά στον Shaggy, στα κατά τ΄άλλα άθλια Scooby Doo...
Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο έχει μια μικρή δόση τρέλας, με αφασικούς πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες, αρκετά punk-rock κλίμα και ακροβατεί γενικά μεταξύ αμερικάνικης indie γλυκόπικρης καταθλιψούρας και teen movie κωμωδίας.
Σίγουρα θα γελάσεις ή θα λυπηθείς αρκετές φορές με τον Troy που όλο ...τρώει και δεν μπορεί να μάθει drums, κάνει εμετό από αμηχανία στο πρώτο live και σαν αντίδραση, συνεχίζει να λιώνει στα first person shooter συνομιλώντας ταυτόχρονα και με άλλους 'καμμένους'.
Οι Jacob Wysocki και Matt O' Leary ήταν πιστευτοί στους ρόλους τους ενώ ο Billy Campell (γέρασε και ο ...Rocketeer παίδες) στο ρόλο του καταπιεστικού πατέρα, πρώην ναυτικού θύμιζε τον ρόλο του Chris Cooper στο American Beauty.
Ένας τέτοιος χαρακτήρας είναι εύκολο να γίνει καρικατούρα, αλλά εδώ ξεχώριζε.
Στα θετικά και οι εναλλαγές από την πραγματικότητα σε αυτό που φανταζόταν εκείνη τη στιγμή ο Troy, ένα τρικ που έχουμε ξαναδεί άπειρες φορές, αλλά εδώ προσέθετε φρεσκάδα.
Αν και στο βιβλίο η υπόθεση εκτυλισσόταν στη Νέα Υόρκη, εδώ το σκηνικό μεταφέρθηκε στο Capitol Hill του Seattle και όπως είχε δηλώσει ο συγγραφέας, εμπνεύστηκε από την punk μουσική, κάποιες βιογραφίες του Kurt Cobain αλλά και μια επιστολή απόρριψης που είχε λάβει από έναν συντάκτη.
Διόλου τυχαίο μιας και ο χαρακτήρας του Marcus σε συνδυασμό με την punk rock/grunge μουσική υπόκρουση και τις αυτοκαταστροφικές τάσεις, έφερναν λίγο στον πρόωρα χαμένο καλλιτέχνη.
Σε γενικές γραμμές υπήρχαν αρκετές αστείες και τρυφερές στιγμές, αλλά η ταινία κυλούσε σε περίεργους, λίγο 'αφασικούς' ρυθμούς ενώ έμεναν αναξιοποίητες και υποϊστορίες που θα την εμπλούτιζαν περισσότερο, όπως αυτή με την κοπέλα αλλά και έναν παλιότερο φίλο του Troy.
Κατά κάποιο τρόπο δεν είδαμε τον ...χοντρομπαλά να κατακτά τον κόσμο, αλλά ένα prequel αυτού, αν συνυπολογίσουμε και το απότομο σημείο στο οποίο τελειώνει η ταινία.
Όπως και να ΄χει: "Don't fuck with the Fat Kid!"
Το Fat Kid Rules the World είναι μία από τις τέσσερις τελικές ταινίες που κινηματογραφήθηκαν ή θα κινηματογραφηθούν στο Seattle στα πλαίσια ενός οικονομικού προγράμματος της Washington, έκανε πρεμιέρα τον Μάρτη του 2012 στο φεστιβάλ SXSW του Austin και γενικά έλαβε θετικές κριτικές.
Fat Kid Rules The World trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
