Γράφει η Λίλα Τζαμούση.
Από την αρχή δεν είχα ενθουσιαστεί με την ιδέα του 3D.
Ο Τιτανικός είναι ουσιαστικά η πρώτη full length ταινία που βλέπω με τον τρόπο αυτό.
Προηγήθηκε το Toy Story 3, αλλά δεν το μετράω γιατί λόγω της φύσης και της τεχνικής του συγκεκριμένου animation, υπάρχει από μόνη της αυτή η περίπου-3D αίσθηση, οπότε πέρα από μία μύγα που θυμάμαι να έρχεται κατά πάνω μας, κατά τ’ άλλα έκλαψα πολύ τα 5 παραπάνω ευρώ που είχα δώσει.
Αυτό που με έκανε να έχω μέτρο σύγκρισης μιας κανονικής ταινίας 3 διαστάσεων, ήταν μια δεκαπεντάλεπτη ταινιούλα που είχα παρακολουθήσει στη Disneyland, το “Αγάπη Μου Συρρίκνωσα Το Κοινό”, βασισμένη στη γνωστή ταινία, και μάλιστα με μία τέταρτη διάσταση: μικροσεισμοί, ουρές ποντικών να μας χτυπάνε τα πόδια κλπ.
Η σύγκριση ήταν αναπόφευκτη ...
...και κινήθηκε γύρω από τη σημαντική διαφορά των δύο αυτών ταινιών: η μία γυρίστηκε κατευθείαν για να γίνει 3D, ενώ η άλλη αποτελεί προσπάθεια remake.
...και κινήθηκε γύρω από τη σημαντική διαφορά των δύο αυτών ταινιών: η μία γυρίστηκε κατευθείαν για να γίνει 3D, ενώ η άλλη αποτελεί προσπάθεια remake.
Αυτό είναι εμφανές, και όχι πολύ κολακευτικό για τον Τιτανικό.
Πέρα από ελάχιστες σκηνές που πείθουν, οι υπόλοιπες μοιάζουν εξωπραγματικές.
Κυριαρχούν χέρια που φαίνονται αποκολλημένα από τα σώματα ή αντικείμενα που από την επεξεργασία μοιάζουν να μην ταιριάζουν στα πλάνα.
Ακόμα και πράγματα που έχουν προστεθεί στην επεξεργασία του 3D, και δεν υπήρχαν στο αρχικό φιλμ, δεν δίνουν καμία αίσθηση τρισδιάστατου.
Και όλα αυτά μέχρι τη μέση της ταινίας, γιατί από ‘κει κι έπειτα, το μόνο που μου θύμιζε ότι έβλεπα 3D, ήταν μόνο τα ανάλογα κουραστικά γυαλιά.
Μου έδωσε την εντύπωση του πρόχειρου, ότι τη φτιάχνουμε για να βγάλουμε όσο ξύγκι δε βγήκα από τη μύγα πριν 15 χρόνια.
Υπήρχαν τόσες ευκαιρίες να ζήσουμε εντονότερα κάθε στιγμή της καταστροφής, και έμειναν σχεδόν όλες ανεκμετάλλευτες.
Αυτό που έσωσε την ταινία, ήταν η ίδια η ταινία.
Θυμηθήκαμε ότι ο Leonardo DiCaprio ήταν ένα αμούστακο αγόρι τότε, στα πρώτα του βήματα και πόσο ασχημότερη ήταν η Kate Winslet στα νιάτα της.
Αυτό το love story, άλλωστε, δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο, όσο μπανάλ κι αν ακούγεται η ιστορία μιας πλούσιας κοπέλας που ερωτεύεται έναν μποέμ και χωρίς στον ήλιο μοίρα καλλιτέχνη.
Οι ερμηνείες και τα τεχνικά είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα, και το να καταπιαστώ μαζί τους, μόνο χασμουρητά θα έχει ως αποτέλεσμα.
Τα εφέ ήταν εντυπωσιακά έτσι κι αλλιώς, ειδικά για μια ταινία γυρισμένη το 1997, και όσο mainstream κι αν αποδείχτηκε, τα 11 oscar δεν μπορεί να είναι τυχαία.
Κακά τα ψέματα, στον Τιτανικό εμείς τα κορίτσια, θα κλαίμε πάντα.
Δε μας ενδιαφέρει καθόλου αν οι διαστάσεις είναι δύο, τρεις ή δέκα.
Στις ελληνικές αίθουσες από 5 Απριλίου.
Δε μας ενδιαφέρει καθόλου αν οι διαστάσεις είναι δύο, τρεις ή δέκα.
Στις ελληνικές αίθουσες από 5 Απριλίου.
* Ο βαθμός μου αφορά αποκλειστικά το remake, και ουχί την πρώτη ταινία!
Titanic 3D trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
