Την ίδια μέρα με το Primal προβλήθηκε και η γαλλική ταινία μικρού μήκους Descente του Pierre Guillaume.
Αφορά έναν άντρα (Jean-Luc Roux) που ζει μόνος του και ξαφνικά ακούει κάποιος να του χτυπά τη πόρτα …βράδυ εννοείται.
Είχε όλες τις περγαμηνές να είναι φοβερή.
Όταν πριν μερικά χρόνια είχε προβληθεί στις Νύχτες Πρεμιέρας το Ills με περίπου ίδιο θέμα είχα ενθουσιαστεί.
Πήγα λοιπόν κάπως προκατειλημμένη ώστε να ενθουσιαστώ και να τρομάξω.
Όπως όμως συμβαίνει συνήθως όταν ...
...είσαι σίγουρος για κάτι, απογοητεύτηκα.
Δε κατάλαβα ακριβώς τι έφταιγε, αλλά νομίζω γενικά δεν είχε την απήχηση που θα έπρεπε και όσοι ήταν μαζί μου, αλλά και με όσους μίλησα στην αίθουσα, κάπως χλιαρό τους πέρασε.
Σε αντίθεση με το επόμενο Ισλανδικό Unholy Night που ήταν ένα ωραιότατο splatter (όπως έγραψε κι ο Κωνσταντίνος στη κριτική του) που δεν περίμενα να με ενθουσιάσει τόσο.
Το μόνο μείον ήταν ότι επρόκειτο για μικρού μήκους ενώ θα γινόταν μια πολύ ωραία ταινία του είδους.
Η παρουσίαση της ταινίας λακωνική:
Κάθε χρόνο πάνω από 200.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από ιατρικά λάθη.
Δεν είναι όλα ατυχήματα…
Ναι καμία σχέση με αυτό που διαβάσαμε αυτό που είδαμε.
Αυτό που είδαμε ήταν μια ερωτική σχεδόν ιστορία και την ηδονή από το θάνατο.
Κάτι που δε μας ενθουσίασε κυρίως λόγω τους εξωφρενικού σεναρίου.
Κλείνοντας τις κριτικές ταινιών μικρού μήκους για το φετινό Screamin' Athens Horror Film Festival (SAHFF 2011), μη ξεχάσετε να δείτε τα Ισπανικά Juan con Miedo και (το εκπληκτικό) Mama.
1.jpg)
