Αν και δημοφιλέστατο στη χώρα του τότε, έφυγε πολύ γρήγορα από τις αίθουσες και έμεινε χωρίς διανομή στο DVD για πολλά χρόνια παρά τις φήμες ότι επρόκειτο για ένα πολύ καλό φιλμ.
Το 1997 επαναπροβλήθηκε στο Pusan International Film Festival, καταχειροκροτήθηκε από όλους και άρχισε να χτίζει τη φημη του σε όλο τον κόσμο κάνοντας το να επανακυκλοφορήσει και να το πάρει χαμπάρι ο Im Sang-soo και να κάνει το remake που είδαμε πριν λίγες μέρες και που κυκλοφόρησε στην Αμερική τη περασμένη εβδομάδα.
Οι διαφορές στο στόρι όμως είναι τεράστιες.
Στο original του 1960, ήρωας είναι ένας μέσης ηλικίας μουσικός και δάσκαλος μουσικής που αναφέρει μια κοπέλα που του είχε στείλει ένα ερωτικό γράμμα, με αποτέλεσμα εκείνη να φύγει και αργότερα να αυτοκτονήσει.
Ο δάσκαλος έχει οικονομικά προβλήματα καθώς ...
...μετακόμισε σε ένα μεγαλύτερο σπίτι για χάρη της εγκύου γυναίκας του, και για να κερδίσει χρήματα κάνει μαθήματα πιάνου σε μια κοπέλα.
Αυτό που δεν ξέρει όμως είναι ότι αυτή η κοπέλα ήταν η καλύτερη φίλη της πρώτης που αυτοκτόνησε και ότι στη πραγματικότητα εκείνη είναι που ήταν ερωτευμένη μαζί του.
Όταν ο δάσκαλος αποφασίσει να προσλάβει μια υπηρέτρια για να βοηθά την έγκυο γυναίκα του, τα πράγματα θα φτάσουν σε εμμονές και φόνους καθώς και εκείνη τον διεκδικεί για τον εαυτό της!
Η ασπρόμαυρη φωτογραφία ήταν πολύ καλή στην εποχή της και γενικά η ταινία θεωρείται πολύ καλύτερη από το remake.
Προσωπικά δεν μπόρεσα να τη βρω πουθενά, έτσι δεν έχω δική μου γνώμη, αλλά διαβάζω ότι συγκρίνεται με αρκετά σημερινά suspense θρίλερ, είναι ακόμα και τώρα επίκαιρο σχετικά και ότι οι φαν του Κορεατικού σινεμά δε θα πρέπει να τη χάσουν.
Ο μακαρίτης πια, σκηνοθέτης Kim Ki-young δοκίμασε να κάνει 2 sequels της δικής του ταινίας, το 1970 και το 1982 αλλά το ένα ήταν χειρότερο από το άλλο.
Παρακάτω θα δείτε ένα clip από τη ταινία (δε στάθηκε δυνατό να βρω τη ταινία, έτσι βολεύτηκα με το you tube), για να πάρετε κλίμα κι ατμόσφαιρα.
Η γνώμη σας;
1.jpg)
