Γράφει η Τατιάνα Τζινιώλη.
Πολυαναμενόμενη ταινία τόσο για την αίσθηση που προκάλεσε στο φεστιβάλ των Κανών όσο και για την υποψηφιότητα του στις Χρυσές Σφαίρες ως Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία.
Σε σκηνοθεσία του εξαιρετικού Alejandro Gonzalez Inarritu (Babel) ο Javier Bardem ξεδιπλώνει το ταλέντο του ως πλάσμα του υποκόσμου με συμπλεγματική ψυχολογία.
Η κινηματογράφηση καθώς και τα χρώματα της ταινίας μοναδικά.
Ο Bardem υποδύεται τον Ουξμπάλ που ανακαλύπτει πως του απομένουν μόνο μερικοί μήνες ζωής και αποφασίζει να βάλει σε τάξη το χάος της ζωής του.
Κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του αυτής, περιπλανιέται στις ...
...φτωχογειτονιές και στον υπόκοσμο της Βαρκελώνης, ανάμεσα σε μετανάστες, συμμορίες και εμπόρους ναρκωτικών.
Παρακολουθούμε σχεδόν παράλληλες δράσεις που κεντρικός τους άξονας είναι η σχέση που έχουν με τον Ουξμπάλ.
Κινέζοι μετανάστες που δουλεύουν για ψίχουλα και μένουν όλοι μαζί σε ένα υπόγειο και ένα «βαποράκι» που τον απελαύνουν αφήνοντας πίσω την οικογένεια του.
Ο Ουξμπάλ συγχρόνως προσπαθεί να ενώσει ξανά την οικογένεια του, που κρύβει τα δικά της μυστικά και άλυτα θέματα.
Η γυναίκα του είναι εξαρτημένη από έναν άλλο τρόπο ζωής, και έχει σχέση με τον αδελφό του που έχουν κάποια κληρονομικά θέματα.
Και όλα αυτά ενώ προσπαθεί να συμβιβαστεί με την ιδέα της αρρώστιας του.
Ε, δεν είναι και λίγα…
Τον Bardem τον πλαισιώνουν εξαιρετικοί Ισπανοί ηθοποιοί που αποδίδουν με αφοπλιστική ικανότητα τη ζωή στο κέντρο της Βαρκελώνης και στις συνοικίες που δεν είναι και τόσο ασφαλείς.
Σκηνές που θυμίζουν κάτι από το κέντρο της Αθήνας καθιστούν το φιλμ ακόμα πιο προσιτό στο Ευρωπαϊκό κοινό, και ξεφεύγεις από τις «Αμερικάνικες» ωραιοποιήσεις.
Η Ισπανία μπαίνει δυναμικά στο στίβο των «κοινωνικών δραμάτων» όπως ήταν πέρυσι και το 25 Καράτια.
Φέτος βάζει μπροστά τον πιο ταλαντούχο Ισπανό ηθοποιό που είναι αναγνωρίσιμος και καταξιωμένος σε παγκόσμια κλίμακα.
Εξαιρετική η ερμηνεία του Javier Bardem, Οσκαρικών προδιαγραφών και όχι μόνο για τη κατηγορία Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Το μόνο μειονέκτημα της ταινίας είναι πως η διάρκεια της κουράζει λίγο αφού αγγίζει οριακά τα 150 λεπτά.
Είναι σίγουρα μια ταινία που δεν στοχεύει σε ένα mainstream κοινό, ωστόσο είναι σίγουρο πως θα την κάνουν σημαία τους οι λάτρεις του Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.
Ας μη μιλήσω για τους φαν του Bardem...
Το Biutiful βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες αύριο, 13 Ιανουαρίου 2011.
1.jpg)
