Ok, μπορείτε να ξεχάσετε την καλύτερη περσινή Βρετανική κωμωδία In The Loop, και να γνωρίσετε τους Monty Pythons του 2010!
Για να καταλάβετε, κάποιοι κάνουν συγκρίσεις με το M.A.S.H. και το Dr. Strangelove, εγώ πάω απευθείας στη πηγή της Βρετανικής κωμωδίας και σας διαβεβαιώνω, το δικαιούται.
Το Four Lions δεν είναι απλά η πιο έξυπνη και αστεία κωμωδία φέτος - και είμαι σίγουρος ότι είναι η πιο αστεία εδώ και κάμποσα χρόνια – αλλά είναι και η πιο τολμηρή πολιτική σάτιρα στον μετα-9/11 τρομοκρατημένο κόσμο στον οποίο ζούνε μερικοί.
Απίστευτοι χαρακτήρες, ατελείωτες ατάκες, απίθανα gangs σε σημείο που νοιώθεις και άσχημα που γελάς με αυτά (γιατί δεν είναι αστείο η αποστολή των τεσσάρων ηλίθιων να σκοτώσουν χιλιάδες κόσμο στον μαραθώνιο του Λονδίνου), αλλά you can’t help it.
Και δεν ξέρω αν οι Αμερικάνοι (και οι Βρετανοί) μπορούν να αντέξουν μια ταινία όπου Μουσουλμάνοι επίδοξοι βομβιστές αυτοκτονίας είναι οι ήρωες και όπου η Βρετανική Αστυνομία παρουσιάζεται περίπου όπως οι συνάδελφοι τους στη Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή.
Λίγο με νοιάζει.
Το Four Lions ξεκινάει με ...
...μια χούφτα μπουνταλάδες Μουσουλμάνους να προσπαθούν να φτιάξουν ένα video τρομοκρατών (ξεκαρδιστικό).
Θέλουν οπωσδήποτε να ανατινάξουν κάτι αλλά δε ξέρουν τι!
Οι ιδέες που πέφτουν στο τραπέζι είναι ατάκες ανθολογίας:
‘Το Φαρμακείο στη γωνία.
Πουλάει προφυλακτικά και μας κάνει να θέλουμε να κάνουμε σεξ με γυναίκες’.
‘-Να ανατινάξουμε το τζαμί μας!
-Το μουσουλμανικό τζαμί;-Ναι, και να ντυθούμε άπιστοι για να ξεσηκωθούν οι δικοί μας!’
Αρχηγός τους είναι ο Ομάρ (Riz Ahmed), ένας σοβαρός και χαρισματικός ηγέτης που προσπαθεί να σώσει τις γκάφες των άλλων.
Από κει και πέρα είναι ο κλινικά ηλίθιος γιγαντόσωμος Γουάτζ (Kayvan Novak), ο φανατικός γκρινιάρης Μπάρυ (Nigel Lindsay), ο μουτζαχεντίν-ραπερ Χασάν (Arsher Ali) και ο άστεγος ρακένδυτος πανηλίθιος Φέιζελ (Adeel Akhtar) ο οποίος παιδιά, πραγματικά είναι φαινόμενο βλακείας και ατσουμπαλοσύνης!
Αυτός έχει και την φαεινή ιδέα να βάλει αυτοσχέδιο μηχανισμό σε ένα κοράκι (βλ. ποστερ), να αγοράσει δεκάδες υλικό για βόμβες από ένα supermarket, άλλες φορές ντυμένος ...τρομοκράτης του IRA για να μην κινήσει υποψίες (!) και άλλες φορές αλλάζοντας απλά τη φωνή του!
(Δείτε τη σκηνή παρακάτω)
Σας είπα, είναι φαινόμενο χαρακτήρα!
Ο Ομαρ και ο Γουατζ φεύγουν για εκπαίδευση στο Πακιστάν (τα γυρίσματα έγιναν στην Ισπανία φυσικά) για να πάρουν και το επίσημο οκ από τα κεντρικά της Τζιχαντ, και αφού σκοτώσουν κατά λάθος τον Bin Laden επιστρέφουν κακήν κακώς πίσω.
Πέρα από το άφθονο γέλιο, υπάρχουν κάποια πράγματα που με έκαναν να σκεφτώ λίγο σοβαρά, για το φανατισμό κάποιων πολιτισμών και τη θρησκεία τους.
Για παράδειγμα, όταν ο αδερφός του Ομάρ τον επισκέπτεται σπίτι του και αρνείται να μπει στο δωμάτιο επειδή είναι μέσα και γυναίκα(!), η γυναίκα του Ομάρ.
Επίσης, τροφή για σκέψη είναι και η στάση της γυναίκας του Ομάρ (Preeya Kalidas), όπως παρουσιάζεται από τον σκηνοθέτη Chris Morris.
Του συμπαραστέκεται στη προσπάθεια του να κάνει τη βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας, με μεγάλη θέρμη και την ίδια ανησυχία που θα είχε αν μιλάγανε για μια ημέρα στο γραφείο!
Κι ας έχουν ένα παιδί και μια όμορφη οικογένεια.
Είναι λίγο ανησυχητικό το πόσο απλά και χωρίς φόβο βλέπουν αυτοί οι άνθρωποι τις βομβιστικές επιθέσεις.
Σκηνοθετεί ο Chris Morris ο οποίος βοήθησε και στο σενάριο το οποίο έγραψε μαζί με τον Jesse Armstrong έναν από τους σεναριογράφους του In The Loop.
Το Four Lions είναι άλλη μια απόδειξη ότι οι Βρετανοί είναι πολύ μπροστά στο κινηματογραφικό είδος της κωμωδίας και ακόμα και αυτοί που θα δυσανασχετήσουν με τη θεματική της ταινίας, δε θα αρνηθούν να ξεκαρδιστούν στα γέλια με τους 5 τρομοκράτες Μουτζαχεντίν της συμφοράς!
Μην τη χάσετε!
Δείτε το trailer αλλά και τη σκηνή που σας περιέγραψα επάνω.
