Εγώ πολύ.
Γιατί δεν κάνουμε ένα flashback στο καλύτερο φιλμ της σειράς, το 1ο, και ίσως το καλύτερο της καριέρας του Wes Craven.
Το Scream του 1996 (στην Ελλάδα το είδαμε τέλη του 97) είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες ever, ένας παιδικός έρωτας που δε θα ξεχάσω ποτέ και η ταινία που με έκανε να αλλάξω τον τρόπο που έβλεπα τα θρίλερ.
Άλλωστε η ίδια η ταινία άλλαξε και πολλά από τα τότε κλισέ του είδους και έβαλε τα πάντα στο τρομοχώρο σε άλλο επίπεδο με την εναρκτήρια κιόλας σκηνή της.
Χάρη στη 12λεπτη πρώτη σκηνή του Scream, η ερώτηση ‘What’s your favorite scary movie?’ δε θα έχει ποτέ ξανά την ίδια σημασία που είχε μέχρι τότε.
Είναι ένα ήσυχο βράδυ στο σπίτι των Becker και η μικρή Casey (Drew Barrymore) ετοιμάζει ...
...ποπ κορν και περιμένει το φίλο της να δουν ένα scary movie, αλλά όλα αλλάζουν όταν χτυπάει το τηλέφωνο.
Μια φαινομενικά άκακη κουβεντούλα τύπου λαθος-νουμερο-αλλα-πως-σε-λενε; ξεκινάει για να καταλήξει σε εφιάλτη για τη Casey, όταν τη ρωτάει το όνομα της, γιατί ...’I wanna know who I’m looking at’!
Ακολουθούν ατάκες-καρφιά για τα sequels, ένα παιχνίδι trivia για τις scary movies και κλασικά κλισέ ταινιών τρόμου (‘δεν ξέρεις ότι δε πρέπει να ρωτάς ‘ποιος είναι’; Σε λίγο θα ανοίξεις να δεις και έξω!’), με μια απίστευτα τσαχπίνα Drew Barrymore στα 21 της και την πρώτη εμφάνιση της μάσκας που έμελε να γίνει must σε όλα τα πάρτι-μασκέ ανά τον κόσμο.
Εξαιρετικό τελείωμα σκηνής, απίστευτο άνοιγμα ταινίας, ο ορισμός της Σκηνής που Αγαπήσαμε.
Διαφωνεί κανένας;
1.jpg)
